Gerechtshof 's-Gravenhage, 21-02-2006, AV8605, BK-04/00903

UITSPRAAK

op het beroep van X te Z tegen de uitspraak van de Inspecteur, P, betreffende na te noemen aanslag.

1. Aanslag en bezwaar

1.1. Aan belanghebbende is voor het jaar 1999 een aanslag in de inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen opgelegd naar een belastbaar inkomen van ƒ 83.970.

1.2. Het tegen de aanslag gerichte bezwaar van belanghebbende is bij de bestreden uitspraak afgewezen.

2. Loop van het geding

2.1. Belanghebbende is van de bovenvermelde uitspraak in beroep gekomen bij het Hof. In verband daarmee is door de griffier een griffierecht geheven van € 37. De Inspecteur heeft een verweerschrift ingediend.

2.2. De mondelinge behandeling van de zaak heeft plaatsgehad ter zitting van het Gerechtshof van 10 januari 2006, gehouden te Den Haag. Aldaar zijn partijen verschenen.

2.3. Van het verhandelde ter zitting is een proces-verbaal opgemaakt.

3. Vaststaande feiten

3.2. Blijkens een onderhandse akte heeft belanghebbende op 15 juni 1999 de onroerende zaak, in de akte omschreven als: de (woon)boerderij met aangebouwde schuur, siertuin, bouw-, weiland en verdere aanhorigheden, plaatselijk bekend als (...) ter grootte van 2.35.10 ha, aan een niet-agrariër verkocht voor een bedrag van ƒ 950.000, kosten koper. In de akte is bepaald dat de feitelijke levering plaatsvindt geheel vrij van huur. Verder is bepaald dat de koper voornemens is de onroerende zaak te gebruiken als woonhuis. Na de aankoop heeft de koper de boerderij ingrijpend verbouwd en is van het omliggende akkerbouwland weiland gemaakt, waarop hij paarden houdt.

3.3. Van de in 3.2 bedoelde onroerende zaak had belanghebbende een perceel landbouwgrond ter grootte van 2.20.10 ha en een schuur met erf en ondergrond aan de in 3.1 bedoelde vennootschap ter beschikking gesteld. De grond had belanghebbende in 1997 aangeschaft voor een bedrag van ƒ 91.106 en de schuur eveneens in dat jaar voor ƒ 104.994. Deze onroerende zaken behoorden tot belanghebbendes (buitenvennootschappelijk) ondernemingsvermogen. Het bij deze onroerende zaken gelegen woonhuis van belanghebbende had hij tot zijn privé-vermogen gerekend.

3.4. Op verzoek van belanghebbende heeft makelaar A in mei 2000 een uitsplitsing van de koopsom gemaakt. Deze uitsplitsing luidt als volgt:

3.6. Bij het doen van aangifte voor de inkomstenbelasting en de premie volksverzekeringen voor het onderhavige jaar, welke uitkwam op een belastbaar inkomen van ƒ 18.056, heeft belanghebbende voormelde boekwinst met een beroep op de landbouwvrijstelling niet tot de winst uit onderneming gerekend.

3.7. Naar aanleiding van de aangifte heeft op verzoek van de Inspecteur een taxateur van de afdeling waardeonderzoek van de Belastingdienst/Ondernemingen P een oordeel gegeven over de uitsplitsing van de koopsom. Het desbetreffende taxatierapport luidt voor zover hier van belang als volgt:

'Ondergetekende (...) Verklaart op 16 september 2002 ter plaatse te hebben opgenomen en gewaardeerd de hierna te melden onroerende zaak.

(...)

De onroerende zaak betreft een voormalige boerderij bestaande uit een woonhuis met aangebouwde schuur, vrijstaande schuur, ondergrond, erf, tuin en weiland staande en gelegen aan de a-straat te Z.

Kadastraal bekend als gemeente Z, sectie .. nummer .., groot 2.35.10 ha.

(...)

Doel van de taxatie is de vaststelling van de waarde in het economisch verkeer vrij opleverbaar per 15 juni 1999 in verband met verkoop.

(...)'

3.8. Bij de vaststelling van de aanslag heeft de Inspecteur de aangegeven winst met het verschil van ƒ 75.000 tussen de WEV en de WEVAB van de 2.15.10 ha grond verhoogd. Het belastbare inkomen heeft hij als volgt vastgesteld:

3.9. Tegen voormelde correctie van de winst met in totaal ƒ 75.000 heeft belanghebbende bezwaar gemaakt. In het kader van de behandeling van het bezwaarschrift heeft de Inspecteur de taxateur van de Belastingdienst om commentaar gevraagd. Bij brief van 2 juli 2003 heeft de taxateur het volgende aan de Inspecteur meegedeeld:

3.10. Dit commentaar heeft de Inspecteur aan de gemachtigde van belanghebbende toegezonden.

4. Omschrijving geschil en standpunten van partijen

4.1. Tussen partijen is primair in geschil het antwoord op de vraag of een verschil is te constateren tussen de WEV en de WEVAB bij de verkoop van de landbouwgrond die bij de in 3.2 bedoelde transactie heeft plaatsgevonden, welke vraag door belanghebbende ontkennend en door de Inspecteur bevestigend wordt beantwoord. Indien deze vraag bevestigend moet worden beantwoord, is subsidiair in geschil het antwoord op de vraag op welk bedrag dit verschil moet worden gesteld.

4.2. Partijen doen hun standpunten steunen op de gronden welke daartoe door hen zijn aangevoerd in de stukken. Zij hebben hun standpunten ter zitting toegelicht, doch aldaar aan de door hen in de gedingstukken gegeven uiteenzettingen geen grieven of weren toegevoegd.

5. Conclusies van partijen

5.1.Het beroep van belanghebbende strekt tot een vermindering van de aanslag tot een naar een belastbaar inkomen van ƒ 18.056.

5.2. De Inspecteur heeft geconcludeerd tot ongegrondverklaring van het beroep.

6. Overwegingen omtrent het geschil

6.1. Met het in 3.7 bedoelde taxatierapport heeft de Inspecteur naar het oordeel van het Hof voldoende aannemelijk gemaakt dat ten tijde van de in 3.2 bedoelde verkoop de WEV en de WEVAB van de 2.15.10 ha landbouwgrond die van die verkoop deel uitmaakte, op de in het rapport vermelde bedragen moeten worden gesteld en dat mitsdien het verschil tussen die bedragen ƒ 75.000 beliep.

6.2. Met het door belanghebbende overgelegde taxatierapport van makelaar A heeft hij het tegendeel niet aannemelijk gemaakt. In het in 3.9 vermelde commentaar heeft de taxateur van de Belastingdienst opmerkingen gemaakt over een tweetal - naar zijn opvatting - vreemde aspecten die in dat taxatierapport voorkomen, te weten dat bij een vergelijking van de WEV en de WEVAB van de verkochte onroerende zaak niet van een gelijk oppervlak van ondergrond, erf en tuin is uitgegaan en dat de WEVAB van het perceel landbouwgrond hoger uitkomt dan de WEV van die grond. Dit laatste is naar de mening van de taxateur ongebruikelijk. Ook naar 's Hofs oordeel roept het door belanghebbende overgelegde taxatierapport vragen op die de makelaar desgevraagd ter zitting niet, althans niet op bevredigende wijze, heeft kunnen beantwoorden. Mede gelet daarop acht het

Hof dit rapport onvoldoende voor het leveren van evenbedoeld tegenbewijs.

6.3. Aan het in 6.1 gegeven oordeel kan niet afdoen dat de taxatie door de Belastingdienst ruim twee en een half jaar na de transactie heeft plaatsgevonden en dat het pand in de tussentijd ingrijpend is verbouwd. Uit het daarvan opgemaakte taxatierapport blijkt immers dat de taxatie is geschied naar de situatie ten tijde van de verkoop per 15 juni 1999. Nu het hier uitsluitend gaat om de waardering van de WEV en de WEVAB van de verkochte landbouwgrond, valt voorts niet zonder meer in te zien dat de omstandigheid dat het pand intussen ingrijpend was verbouwd van invloed is op de waardering van die grond. Bijzondere omstandigheden waarom dit hier anders zou zijn, zijn gesteld noch gebleken.

6.4. Aan voormeld oordeel doet evenmin af de omstandigheid dat de landbouwgrond is geëgaliseerd en opnieuw is gedraineerd en dat daarvan weiland is gemaakt. Naar de Inspecteur heeft gesteld en het Hof aannemelijk acht, bestaat er geen verschil in waarde tussen akkerbouwland en weiland, omdat akkerbouwland na inzaaien met gras tot weiland kan worden omgevormd, terwijl andersom weiland na omploegen weer voor akkerbouw geschikt kan worden gemaakt. Feiten en omstandigheden waarom zulks in dit geval anders zou zijn, zijn gesteld noch gebleken.

6.5. Ook de omstandigheid dat de Inspecteur bij de berekening van het verschil tussen de WEV en de WEVAB van de landbouwgrond is uitgegaan van een oppervlakte van 21.510 m², terwijl belanghebbende 22.010 m² in aanmerking heeft genomen, kan aan voormeld oordeel niet afdoen. Indien laatstvermelde oppervlakte tot uitgangspunt zou zijn genomen, zou dat bij de door de Inspecteur in aanmerking genomen bedragen per m² immers tot een groter verschil tussen de WEV en de WEVAB hebben geleid dan thans in geschil is. Voor zover belanghebbende heeft bedoeld te stellen dat de Inspecteur van een onjuiste oppervlakte is uitgegaan, heeft hij bij deze stelling dan ook geen belang.

6.6. De eerst ter zitting door belanghebbende aangevoerde stelling dat nog steeds op een deel van het perceel wordt geteeld, heeft de Inspecteur weersproken en vindt ook overigens geen steun in de stukken van het geding. Het Hof acht die stelling dan ook niet aannemelijk gemaakt.

6.7. Op grond van het vorenoverwogene is het Hof van oordeel dat het beroep ongegrond moet worden verklaard.

7. Proceskosten

Het Hof acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten als bedoeld in artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht.

8. Beslissing

Het Gerechtshof verklaart het beroep ongegrond.

(Van de Vijver) (Tijnagel)

nummer BK-04/00903 blz. 7