Gerechtshof 's-Gravenhage, 30-03-2007, BA3086, bk-06/00211

UITSPRAAK

op het hoger beroep van belanghebbende te woonplaats tegen de mondelinge uitspraak van de rechtbank 's-Gravenhage van 13 juni 2006, nummer AWB 05/5413 BPM, betreffende na te noemen naheffingsaanslag.

1. Naheffingsaanslag, bezwaar en geding voor de rechtbank

1.1. Blijkens het aanslagbiljet met dagtekening 1 maart 2005 en met aanslagnummer is, op de voet van de artikelen 1, vijfde lid, en 5, tweede lid, van de Wet op de belasting van personenauto's en motorrijwielen 1992, aan belanghebbende in verband met het gebruik in Nederland van een niet-geregistreerde personenauto (hierna: de auto) een naheffingsaanslag in de belasting van personenauto's en motorrijwielen (hierna: BPM) opgelegd ten bedrage van € 4.673.

1.2. Bij de uitspraak op bezwaar heeft de Inspecteur, de naheffingsaanslag gehandhaafd.

1.3. Belanghebbende heeft tegen de uitspraak op bezwaar beroep bij de rechtbank ingesteld.

1.4. De rechtbank heeft het beroep ongegrond verklaard.

2. Loop van het geding in hoger beroep

2.1. Belanghebbende is van de uitspraak van de rechtbank in hoger beroep gekomen bij het Hof. De griffier heeft in verband daarmee van belanghebbende een griffierecht geheven van € 211.

2.2. De Inspecteur heeft een verweerschrift ingediend.

2.3. De mondelinge behandeling van de zaak heeft plaatsgehad ter zitting van het Hof van 16 februari 2007, gehouden te Den Haag. Daar zijn beide partijen verschenen. Van het ter zitting verhandelde is een proces-verbaal opgemaakt.

3. Vaststaande feiten

Op grond van de stukken van het geding en het ter zitting verhandelde kan in hoger beroep worden uitgegaan van de feiten zoals die in de punten 2.1, 2.2.1, 2.2.2, 2.3.1 en 2.3.2 van de uitspraak van de rechtbank zijn weergegeven.

4. Omschrijving geschil en standpunten van partijen

4.1. Partijen houdt verdeeld het antwoord op de vraag of de naheffingsaanslag terecht is opgelegd, welke vraag belanghebbende, zonodig met een beroep op de algemene beginselen van behoorlijk bestuur, in het bijzonder het vertrouwens- en gelijkheidsbeginsel, ontkennend en de Inspecteur bevestigend beantwoordt.

4.2. Voor de standpunten van partijen en voor de gronden waarop zij hun standpunten doen steunen, wordt verwezen naar de stukken van het geding. Partijen hebben hun standpunten ter zitting toegelicht.

5. Conclusies van partijen

5.1. Het hoger beroep van belanghebbende strekt tot vernietiging van de naheffingsaanslag.

5.2. De Inspecteur heeft geconcludeerd tot ongegrondverklaring van het hoger beroep.

6. Beoordeling van het hoger beroep

6.1. De rechtbank heeft naar 's Hofs oordeel een juiste beslissing gegeven. Daarbij neemt het Hof in aanmerking dat uit de voorhanden zijnde gegevens omtrent het door belanghebbende in Nederland van de auto gemaakte feitelijke gebruik en omtrent de kennis die belanghebbende over de BPM-heffingsregels heeft, in redelijkheid geen andere conclusie is te trekken dan dat de BPM terecht van belanghebbende is nageheven.

6.2. Zo al niet op 27 april 2004 (de eerste controledatum) een voor de BPM belastbaar feit heeft plaatsgehad, dan kan worden gezegd dat belanghebbende op 21 en 22 mei 2004 (de tweede en derde controledatum) op zodanige wijze van de auto gebruik heeft gemaakt en op zodanige wijze over de auto heeft beschikt dat, gelijk hij ook ter zitting desgevraagd heeft erkend, zich in elk geval ten gevolge van dat gebruik het belastbare feit voor de BPM heeft voorgedaan.

6.4. Belanghebbende heeft naar 's Hofs oordeel geen feiten en omstandigheden aangevoerd dan wel, tegenover de betwisting ervan door de Inspecteur, aannemelijk gemaakt die de conclusie rechtvaardigen dat op 27 april 2004 en/of op 20 en 21 mei 2004 zodanige uitlatingen door de desbetreffende ambtenaren zijn gedaan, dat belanghebbende daaruit ook maar enigszins heeft kunnen afleiden dat hij in Nederland in de auto kon (blijven) rijden zonder BPM te zijn verschuldigd. Daarbij komt dat belanghebbende op 21 mei 2004 tegenover de douaneambtenaren heeft verklaard, in strijd met de waarheid, dat hij niet eerder over de gevolgen voor de BPM is gewaarschuwd.

6.5. Belanghebbende heeft erop gewezen dat geen BPM zou zijn verschuldigd, zo niet hij, maar zijn in België woonachtige neef in de auto had gereden en belanghebbende door de neef was vervoerd. Voor zover belanghebbende met die stelling een beroep op het gelijkheidbeginsel heeft gedaan, faalt dat beroep naar 's Hofs oordeel, omdat de stelling, wat daarvan overigens ook zij, geen blijk geeft van een juiste rechtsopvatting. Gelet ook op het karakter van een belasting als de BPM kan te dezen bezwaarlijk worden gesproken van gelijke gevallen.

6.6. Belanghebbende heeft naar 's Hofs oordeel ook overigens met hetgeen hij in hoger beroep heeft aangevoerd en aan stukken heeft ingebracht geen feiten en omstandigheden aangevoerd dan wel, tegenover de betwisting ervan door de Inspecteur, aannemelijk gemaakt waaruit enig beletsel van formele of inhoudelijke aard is te putten voor het opleggen of handhaven van de naheffingsaanslag, terwijl ook anderszins niet is gebleken van enige reden die noopt tot vermindering of vernietiging van de naheffingsaanslag.

6.7. Ten overvloede overweegt het Hof dat al hetgeen in de gedingstukken omtrent de rol van belanghebbendes neef naar voren komt, sterk de indruk wekt dat de auto, in elk geval waar het gaat om het gebruik ervan in Nederland, volledig en uitsluitend ter beschikking heeft gestaan van belanghebbende en dat belanghebbende wat dat aangaat met het telkens noemen van zijn neef enkel de bedoeling heeft gehad een voor hemzelf wat de heffing van BPM betreft gunstige doch niet met de werkelijkheid overeenkomende verklaring te geven.

6.8. Het vorenoverwogene voert het Hof tot de slotsom dat het beroep van belanghebbende ongegrond is. Bijgevolg moet worden beslist als na te melden.

7. Proceskosten

Het Hof acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten als bedoeld in artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht.

8. Beslissing

Het Gerechtshof bevestigt de uitspraak van de rechtbank.

Deze uitspraak is vastgesteld door mrs. Sanders, Tromp en Van Walderveen. De beslissing is op 30 maart 2007 in het openbaar uitgesproken, in tegenwoordigheid van de griffier.

(Van de Vijver) (Sanders)