Gerechtshof 's-Gravenhage, 13-10-2010, BO1105, BK-09-00351

GERECHTSHOF 's-GRAVENHAGE

Uitspraak van de derde meervoudige belastingkamer d.d. 13 oktober 2010

op het hoger beroep van [belanghebbende] te [Z] (hierna: belanghebbende) tegen de uitspraak van de rechtbank 's-Gravenhage van 29 april 2009, nr. AWB 08/3260 WOZ, betreffende na te noemen beschikking en aanslag.

Beschikking, aanslag, bezwaar en geding in eerste aanleg

1.1. De heffingsambtenaar van de gemeente Den Haag (hierna: de Inspecteur) heeft bij beschikking van 28 februari 2008 (hierna: de beschikking) de waarde van de onroerende zaak, plaatselijk bekend als [a-straat 1] te [P] (hierna: de woning), op de voet van artikel 22 van de Wet waardering onroerende zaken (hierna: Wet WOZ) op de waardepeildatum 1 januari 2007 (hierna: de waardepeildatum) voor het jaar 2008 vastgesteld. Met de beschikking is in één geschrift bekend gemaakt en verenigd de aan belanghebbende opgelegde aanslag in de onroerende zaaksbelastingen voor het jaar 2008 (hierna: de aanslag).

1.2. Belanghebbende heeft tegen de beschikking bezwaar gemaakt. Gelet op artikel 30, tweede lid, van de Wet WOZ wordt dit bezwaar geacht mede te zijn gericht tegen de aanslag.

1.3. Bij uitspraak op bezwaar van 20 maart 2008 heeft de Inspecteur het bezwaar van belanghebbende ongegrond verklaard.

Loop van het geding in hoger beroep

2.1. Belanghebbende is van de uitspraak van de rechtbank in hoger beroep gekomen bij het Hof. De griffier heeft een griffierecht geheven van € 110. De Inspecteur heeft een verweerschrift ingediend.

Vaststaande feiten

Op grond van de stukken van het geding en het ter zitting verhandelde is tussen partijen als niet in geschil, dan wel door een van de partijen gesteld en door de wederpartij niet dan wel onvoldoende betwist, in hoger beroep het volgende komen vast te staan:

3.1. Belanghebbende is gebruiker en genothebbende krachtens eigendom, bezit of beperkt recht van de woning. De woning is een etageportiekflat met berging. De brutovloeroppervlakte van de woning is ongeveer 82 m².

3.2 Belanghebbende heeft de woning in juni 2006 gekocht voor € 157.500.

Overwegingen van de rechtbank

De rechtbank heeft - voor zover in hoger beroep van belang - het volgende overwogen. Daarbij dient onder "eiser" te worden verstaan: belanghebbende, en onder "verweerder"de Inspecteur.

"4.1 Krachtens artikel 17, eerste lid, van de Wet WOZ, wordt aan een onroerende zaak een waarde toegekend. Ingevolge het tweede lid van dit artikel wordt deze waarde bepaald op de waarde die aan de onroerende zaak dient te worden toegekend indien de volle en onbezwaarde eigendom daarvan zou kunnen worden overgedragen en de verkrijger de zaak in de staat waarin die zich bevindt, onmiddellijk en in volle omvang in gebruik zou kunnen nemen. Daarbij heeft als waarde te gelden de waarde in het economische verkeer, ofwel de prijs, die bij aanbieding ten verkoop op de voor die onroerende zaak meest geschikte wijze na de beste voorbereiding door de meest biedende gegadigde voor de onroerende zaak zou zijn betaald.

4.3 Uit de omstandigheid dat niet in geschil is dat de aankoop van de woning tegen een marktconforme prijs heeft plaatsgevonden en dat de door verweerder vastgestelde WOZ-waarde uit de aankoopprijs is afgeleid, volgt dat het beroep van eiser op het gelijkheidsbeginsel geen doel kan treffen. Niet valt in te zien dat de benadering die verweerder volgt in bijzondere situaties waarin de transactieprijs zich onbegrijpelijk verwijdert van de gangbare marktwaarde, ook toepassing zou moeten vinden in andere situaties, waarin zulks niet het geval is. Een dergelijke stelling is op zichzelf onbegrijpelijk. Het beroep is derhalve in al zijn onderdelen ongegrond.

4.4 Gelet op het voren overwogene is de rechtbank van oordeel dat de waarde van de woning alsmede de daarop gebaseerde aanslag niet te hoog zijn vastgesteld en is het beroep ongegrond."

Omschrijving geschil en standpunten van partijen

5.1. In geschil is de waarde van de woning per de waardepeildatum. Meer in het bijzonder is in geschil de vraag of belanghebbende het in rechte te honoreren vertrouwen kan ontlenen aan het door de Inspecteur gevoerde - door belanghebbende als begunstigend omschreven - beleid, welke vraag belanghebbende bevestigend en de Inspecteur ontkennend beantwoordt.

5.3. De Inspecteur heeft hetgeen belanghebbende heeft aangevoerd gemotiveerd weersproken onder verwijzing naar de inhoud van het verweerschrift in eerste aanleg en in hoger beroep.

5.4. Voor een uiteenzetting van de standpunten en de gronden waarop partijen deze doen steunen verwijst het Hof naar de gedingstukken.

Conclusies van partijen

6.1. Belanghebbende concludeert tot vernietiging van de uitspraak van de rechtbank en van de uitspraak op bezwaar, tot vermindering van de waarde van de woning tot primair € 123.322, subsidiair tot € 133.450, tot vergoeding van de gemaakte proceskosten en tot teruggave van de betaalde griffierechten.

6.2. De Inspecteur concludeert tot bevestiging van de uitspraak van de rechtbank.

Overwegingen omtrent het geschil

7.1. De bewijslast inzake de juistheid van de aan de woning toegekende waarde ligt bij de Inpsecteur. Met hetgeen hij in de schriftelijke stukken, waaronder het verweerschrift en het taxatieverslag, en met hetgeen hij ter zitting heeft betoogd, heeft hij voldoende aannemelijk gemaakt dat de waarde van de woning op de waardepeildatum niet te hoog is vastgesteld. Belanghebbende heeft dit niet, dan wel onvoldoende betwist. Het Hof is van oordeel dat de rechtbank dienaangaande een juist oordeel heeft gegeven, welk oordeel het Hof tot het zijne maakt.

7.2. Inzake het antwoord op de vraag of sprake is van schending van het gelijkheidsbeginsel rust de bewijslast op belanghebbende. Belanghebbende dient ofwel aannemelijk te maken dat de Inspecteur een beleid voert waarbij hij onderscheid maakt tussen gelijke gevallen ofwel concrete gevallen aan te wijzen die door de Inspecteur begunstigend zijn behandeld, waarna het op de weg van de Inspecteur ligt een verklaring voor deze ongelijke behandeling te geven.

7.3. Tussen partijen staat vast dat belanghebbende bij de aankoop van de woning circa zes maanden voor de waardepeildatum een marktconforme prijs heeft betaald. Ook staat vast dat de woning in een normale staat van onderhoud verkeerde, althans dat deze niet in een buitengewoon goede staat van onderhoud verkeerde.

7.5. Naar het oordeel van het Hof heeft belanghebbende niet aannemelijk gemaakt dat voor zijn woning de hiervoor onder 7.4 omschreven handelwijze van de Inspecteur van toepassing dient te zijn. De woning van belanghebbende valt niet in een van deze hiervoor vermelde categorieën, zodat reeds om die reden het beroep op het begunstigend beleid faalt, respectievelijk het oogmerk van begunstiging ontbreekt en niet kan worden geoordeeld dat sprake is van een schending van het gelijkheidsbeginsel.

7.6. Het Hof volgt de stelling van de Inspecteur dat aan de door belanghebbende gesignaleerde handelwijze uitsluitend een beleid ten grondslag ligt dat gericht is op een efficiënte wijze van werken, teneinde deze te laten aansluiten bij het gemiddelde marktniveau en de onderlinge waardeverhoudingen, en niet is vormgegeven met het oogmerk van begunstiging. Anders dan belanghebbende verdedigt wordt aldus naar 's Hofs oordeel niet een situatie bereikt waarbij voor deze woningen geldt dat deze worden gewaardeerd tegen een lagere waarde dan de waarde in het economische verkeer zoals omschreven in artikel 17 en volgende van de Wet WOZ. In dit verband acht het Hof van belang dat de Inspecteur onweersproken heeft gesteld dat de hiervoor vermelde handelwijze vooraf bekend is gemaakt bij de Waarderingskamer en dat deze daarmee heeft ingestemd.

7.7. Gelet op het hiervoor overwogene dient te worden beslist als hierna vermeld.

Proceskosten

Het Hof acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten als bedoeld in artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht.

Beslissing

Het Gerechtshof bevestigt de uitspraak van de rechtbank.

Deze uitspraak is vastgesteld door mrs. J.T. Sanders, B. van Walderveen en J.J.J. Engel, in tegenwoordigheid van de griffier mr. Y. Postema. De beslissing is op 13 oktober 2010 in het openbaar uitgesproken.

De partij die beroep in cassatie instelt is griffierecht verschuldigd en zal daarover bericht ontvangen van de griffier van de Hoge Raad. In het cassatieberoepschrift kan worden verzocht de wederpartij te veroordelen in de proceskosten.