Gerechtshof 's-Gravenhage, 13-10-2010, BO1941, BK-09-00810

GERECHTSHOF 's-GRAVENHAGE

Aanslag, bezwaar en geding in eerste aanleg

1.1. De Inspecteur, de voorzitter van het managementteam van de Belastingdienst Rijnmond, heeft aan belanghebbende voor het jaar 2003 een aanslag opgelegd naar een belastbaar bedrag van € 3.309.694.

1.2. Bij uitspraak op bezwaar heeft de Inspecteur belanghebbendes bezwaar tegen de aanslag afgewezen.

1.3. Belanghebbende heeft tegen de uitspraak op bezwaar beroep bij de rechtbank ingesteld. De rechtbank heeft het beroep ongegrond verklaard.

Loop van het geding in hoger beroep

2.1. Belanghebbende is van de uitspraak van de rechtbank in hoger beroep gekomen bij het Hof. In verband daarmee is door de griffier een griffierecht geheven van € 447. De Inspecteur heeft een verweerschrift ingediend.

2.2. Voorafgaand aan de zitting heeft belanghebbende bij brief van 19 augustus 2010, bij het Hof ingekomen op 20 augustus 2010, nadere stukken ingezonden. Afschrift hiervan is door tussenkomst van de griffier aan de Inspecteur gezonden.

2.3. De mondelinge behandeling van de zaak heeft plaatsgehad ter zitting van het Hof van 1 september 2010, gehouden te 's-Gravenhage. Aldaar zijn beide partijen verschenen. Van het verhandelde ter zitting is door de griffier een proces-verbaal opgemaakt.

Vaststaande feiten

Op grond van de stukken van het geding en het ter zitting verhandelde is, als tussen partijen niet in geschil, dan wel door een van hen gesteld en door de wederpartij niet of onvoldoende weersproken, in hoger beroep het volgende komen vast te staan:

3.1. Belanghebbende vormt met haar dochtermaatschappijen [A] B.V., [B] B.V. en [C] B.V. een fiscale eenheid als bedoeld in artikel 15 van de Wet op de vennootschapsbelasting 1969 (hierna: Wet VPB). [A] B.V. exploiteert een "[D-supermarkt]"-supermarkt in [Z].

3.2. Alle aandelen in belanghebbende zijn in handen van de heer [E]. Diens zonen, de heren [F] en [G], zijn vennoten van de vennootschap onder firma [H] v.o.f. (hierna: de v.o.f.).

3.6. De v.o.f. heeft eerst in 2006 een bank bereid gevonden (een deel van) de aankoopsom te financieren.

Omschrijving geschil en standpunten van partijen

4.1. Tussen partijen is in geschil of [A] B.V. en de v.o.f. in het onderhavige jaar met betrekking tot de verkoop van de supermarkt nader zijn overeengekomen dat de vergoeding voor de goodwill € 1.633.609 bedraagt in plaats van € 3.267.218, zoals belanghebbende stelt en de Inspecteur betwist. Voor het geval deze vraag in eerstvermelde zin wordt beantwoord is tussen partijen in geschil of de vordering van belanghebbende op de v.o.f. met een bedrag van € 1.633.609 moet worden afgewaardeerd, zoals belanghebbende stelt en de Inspecteur betwist.

4.2. Voor de standpunten van partijen en de gronden waarop zij deze doen steunen, verwijst het Hof naar de gedingstukken.

Conclusies van partijen

5.1. Het hoger beroep van belanghebbende strekt tot vernietiging van de uitspraak van de rechtbank, tot vernietiging van de uitspraak op bezwaar en tot vermindering van de aanslag tot een naar een belastbaar bedrag van € 1.676.085.

5.2. De Inspecteur heeft geconcludeerd tot bevestiging van de uitspraak van de rechtbank.

Overwegingen omtrent het geschil

6.1. Belanghebbende heeft gesteld dat [A] B.V. en de v.o.f. nader mondeling zijn overeengekomen dat de vergoeding voor de goodwill € 1.633.609 bedraagt, zijnde de helft van hetgeen is vastgelegd in de schriftelijke overeenkomst van 17 december 2002. Naar het oordeel van het Hof is belanghebbende niet geslaagd haar stelling, tegenover de gemotiveerde betwisting door de Inspecteur, aannemelijk te maken. Het Hof neemt in aanmerking dat hetgeen belanghebbende heeft aangevoerd ter onderbouwing van haar stelling (problemen die de v.o.f. ondervond met de financiering van (een deel van) de koopsom, lagere groei van de omzet dan geprognosticeerd, [...]) weliswaar omstandigheden zijn waarin partijen aanleiding zouden hebben kunnen vinden de koopsom aan te passen, doch geen steun biedt voor de aanname dat zulks ook feitelijk in het onderhavige jaar is geschied. Het aan de Rabo-bank gepresenteerde ondernemingsplan van juli 2004 alsmede de "power-point"-presentatie van augustus 2004 duiden er immers op dat partijen onverkort uitgingen van een overeengekomen goodwill van € 3.267.218. Dit klemt te meer nu redelijkerwijs mag worden aangenomen dat de financieringsaanvraag van de v.o.f. grotere kans had te worden gehonoreerd indien de last van de overgenomen goodwill 50% lager zou zijn geweest en de v.o.f. dus alle belang had hetgeen zij nader zou zijn overeengekomen met [A] B.V. aan de bank bekend te maken.

6.2. De stelling dat de v.o.f. in haar jaarcijfers voor het jaar 2004 is uitgegaan van een overeengekomen goodwill van € 1.633.609 en de belastingadministratie voor het vaststellen van de aanslagen inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen van de vennoten deze cijfers onverkort heeft gevolgd, doet, wat daar ook verder van zij, aan voormeld oordeel niet af. Overigens merkt het Hof op dat belanghebbendes stelling (zie pleitnota onder 2) dat in de koopsom van € 4.179.878 de "lagere" goodwill is begrepen, gelet op artikel 3.a van de overeenkomst van 17 december 2002, berust op een misverstand.

6.4. Met inachtneming van al hetgeen hiervoor is overwogen komt het Hof tot de conclusie dat het hoger beroep van belanghebbende ongegrond is. Beslist dient te worden als volgt.

Proceskosten

Het Hof acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten als bedoeld in artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht.

Beslissing

Het Gerechtshof bevestigt de uitspraak van de rechtbank.

De partij die beroep in cassatie instelt is griffierecht verschuldigd en zal daarover bericht ontvangen van de griffier van de Hoge Raad. In het cassatieberoepschrift kan worden verzocht de wederpartij te veroordelen in de proceskosten.