Gerechtshof 's-Gravenhage, 02-08-2011, BR4872, BK-10/00251

GERECHTSHOF ’s-GRAVENHAGE

Uitspraak van de eerste meervoudige belastingkamer d.d. 2 augustus 2011

in het geding tussen:

[X] te [Z], hierna: belanghebbende,

en

de voorzitter van het managementteam van de Belastingdienst Rijnmond, hierna: de Inspecteur,

op het hoger beroep van belanghebbende tegen de uitspraak van de rechtbank ’s-Gravenhage (hierna: de rechtbank) van 11 maart 2010, nr. AWB 09/4298 IB/PVV, betreffende de hierna vermelde aanslag.

Aanslag, bezwaar en geding in eerste aanleg

1.1. De Inspecteur heeft aan belanghebbende voor het jaar 2005 een aanslag inkomstenbelasting en premie volksverzekeringen (hierna: IB/PVV) opgelegd, berekend naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 15.204, een belastbaar inkomen uit aanmerkelijk belang van negatief € 120.920 en een belastbaar inkomen uit sparen en beleggen van € 981.

1.2. De Inspecteur heeft bij uitspraak van 14 mei 2009 de aanslag gehandhaafd.

1.3. Belanghebbende heeft tegen de uitspraak van de Inspecteur beroep ingesteld bij de rechtbank. De rechtbank heeft het beroep ongegrond verklaard.

Loop van het geding in hoger beroep

2.1. Belanghebbende is van de uitspraak van de rechtbank in hoger beroep gekomen bij het Hof. In verband daarmee is door de griffier een griffierecht geheven van € 111. De Inspecteur heeft een verweerschrift ingediend

2.2. Beide partijen zijn verschenen ter zitting van het Hof op 21 juni 2011 te ’s-Gravenhage. Van het verhandelde ter zitting is door de griffier een proces-verbaal opgemaakt.

Vaststaande feiten

3.1. Het Hof gaat uit van de door de rechtbank vastgestelde feiten, waarbij de rechtbank belanghebbende en de Inspecteur heeft aangeduid als respectievelijk eiser en verweerder.

“I.2.1 Eiser was in de jaren 2003 tot en met 2005 bestuurder en enig aandeelhouder van [A] B.V. (hierna: de B.V.). De B.V. dreef in 2005 een winkel die per 30 april 2005 is beëindigd.

I.2.2 Volgens de jaarrekeningen van de B.V. hebben in de jaren 2003 tot en met 2005 de volgende stortingen plaatsgevonden (hierna: de stortingen). In 2003 en 2004 hebben privé-stortingen in de B.V. plaatsgevonden uit een hypothecaire lening van [B-verzekeringen] tot bedragen van respectievelijk € 25.704 en € 37.000. In 2005 hebben er stortingen plaatsgevonden van € 21.966 en € 18.900, respectievelijk uit een privé-lening opgenomen bij [C-bank] en uit de opbrengsten van de verkoop van de woning van eiser.

I.2.3 De stortingen, in totaal € 103.570 zijn bij de B.V. in rekening-courant geboekt. Er is geen rente in rekening gebracht of bijgeboekt. Op 31 december 2005 was de stand van de rekening-courant € 102.769.

I.2.4 Op 6 maart 2006 heeft de Kamer van Koophandel besloten de registratie van de B.V. in het Handelsregister met ingang van 30 december 2005 op te heffen bij gebrek aan baten.

I.2.5 In zijn aangiften IB/PVV voor de jaren 2003 en 2004 heeft eiser ten aanzien van de stortingen geen resultaat uit overige werkzaamheden aangegeven. In zijn aangifte voor het jaar 2005 heeft eiser een resultaat aangegeven van negatief € 102.769.

I.2.6 Bij het opleggen van de in I.1.1 vermelde aanslag heeft verweerder het door eiser aangegeven belastbare inkomen uit werk en woning verhoogd met € 102.769 en het belastbare inkomen uit aanmerkelijk belang verlaagd met € 102.769.”

Omschrijving geschil in hoger beroep en standpunten van partijen

4.1. In geschil is het antwoord op de vraag of belanghebbende een bedrag van € 102.769 ten laste van zijn belastbaar inkomen uit werk en woning kan brengen in verband met de afwaardering van zijn vordering in rekening-courant op de B.V. Deze vraag wordt door belanghebbende bevestigend beantwoord en door de Inspecteur ontkennend.

4.2. Belanghebbende stelt zich op de volgende standpunten:

4.3. De Inspecteur stelt zich op de volgende standpunten:

Conclusies van partijen

5.1. Belanghebbende concludeert tot vernietiging van de rechtbankuitspraak en van de uitspraak op bezwaar en voorts tot vermindering van het belastbaar inkomen uit werk en woning met € 102.769 en verhoging van het belastbaar inkomen uit aanmerkelijk belang met hetzelfde bedrag en tot een veroordeling van de Inspecteur in de proceskosten.

5.2. De Inspecteur concludeert tot bevestiging van de uitspraak van de rechtbank.

Oordeel van de rechtbank

6.1. De rechtbank heeft in haar uitspraak onder meer het volgende overwogen, waarbij voor eiser en verweerder gelezen dient te worden respectievelijk belanghebbende en de Inspecteur.

“II.1.1 Op grond van artikel 3.90 en artikel 3.92 Wet IB 2001 is het ter beschikking stellen van vermogensbestanddelen aan een vennootschap waarin de belastingplichtige een aanmerkelijk belang houdt, een activiteit waarvan de resultaten in de belastingheffing worden betrokken. Vaststaat dat eiser in 2005 een aanmerkelijk belang (in de hiervoor bedoelde zin) hield in de B.V. Eiser stelt dat hij op 31 december 2005, uit hoofde van aan de B.V. ter beschikking gestelde geldmiddelen, een vordering van € 102.769 op die vennootschap had waarvan de waarde in het economisch verkeer op dat tijdstip nihil bedroeg, zodat hij in dat jaar een negatief resultaat van € 102.769 op deze activiteit heeft behaald.

II.1.2 De rechtbank oordeelt dat eiser aannemelijk dient te maken dat hij dit negatieve resultaat heeft behaald. Hier is eiser naar het oordeel van de rechtbank niet in geslaagd. De rechtbank overweegt daartoe als volgt.

II.1.3 Eiser heeft geen stukken overgelegd zoals bijvoorbeeld een overeenkomst van geldlening waaruit blijkt dat de B.V. gehouden was de stortingen terug te betalen aan eiser. Ook het recht op vergoeding van rente is niet aannemelijk geworden. Ook overigens is niet aannemelijk geworden dat B.V. gehouden was tot terugbetaling van de gestorte bedragen en vergoeding van rente. Nu uit de gedingstukken volgt dat de stortingen zijn gedaan vanwege de liquiditeitsproblemen van de B.V., kan de rechtbank ze evenmin als onverschuldigde betalingen aanmerken. Uit het enkele feit dat de B.V. het saldo van de stortingen als schuld in haar jaarrekeningen heeft opgenomen, kan evenmin worden afgeleid dat dit saldo voor fiscale doeleinden als een vordering van eiser op de B.V. heeft te gelden.

II.1.4 Gelet op hetgeen hiervoor is overwogen dient het beroep ongegrond te worden verklaard.”

Beoordeling van het hoger beroep

7.1. De vraag ligt voor of belanghebbende aan “zijn” B.V. geld heeft geleend, zoals hij stelt, of het eigen vermogen van de B.V. heeft aangezuiverd, zoals de Inspecteur betoogt (“verliesfinanciering”).

7.2.1. De beginvermogens en belastbare winsten van de B.V. bedroegen over de jaren 2003 tot en met 2005 de hier onder opgenomen bedragen:

B.V 2003 2004 2005

Vermogen per 01-01 (€) -/- 142 -/- 28.309 -/- 74.433

Belastbare winst (€) -/- 27.711 -/- 45.560 -/- 28.793

7.2.2. Belanghebbende stortte in de jaren 2003 tot en met 2005 de volgende bedragen in de B.V.:

2003 2004 2005 Totaal

Gestorte bedragen (€) 25.704 37.000 40.896 103.600

7.3. Uitgaande van het vorenoverwogene is het Hof van oordeel dat belanghebbende via de stortingen op de rekening-courant niet geld aan de B.V. ter beschikking heeft gesteld in de zin van artikel 3.92, eerste lid, aanhef en onder a, van de Wet inkomstenbelasting 2001. Van een negatief resultaat uit een werkzaamheid op grond van een afwaardering van een door de stortingen ontstane vordering kan dan ook geen sprake zijn.

Proceskosten

Het Hof ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

Beslissing

Het Hof bevestigt de uitspraak van de rechtbank

Deze uitspraak is vastgesteld door mrs. Th. Groeneveld, P.J.J. Vonk en B. van Walderveen, in tegenwoordigheid van de griffier drs. F. van Veen. De beslissing is op 2 augustus 2011 in het openbaar uitgesproken.

De partij die beroep in cassatie instelt is griffierecht verschuldigd en zal daarover bericht ontvangen van de griffier van de Hoge Raad. In het cassatieberoepschrift kan worden verzocht de wederpartij te veroordelen in de proceskosten.