Gerechtshof 's-Gravenhage, 14-09-2011, BT2439, BK-11/00020

GERECHTSHOF ’s-GRAVENHAGE

Uitspraak van de derde meervoudige belastingkamer d.d. 14 september 2011

in het geding tussen:

Beschikking en aanslag, bezwaar en geding in eerste aanleg

1.1. De Inspecteur heeft bij beschikking van 28 februari 2010 de waarde van de onroerende zaak, plaatselijk bekend als [a-straat 1] te [Z], op de voet van de Wet waardering onroerende zaken (hierna: de Wet WOZ) per waardepeildatum 1 januari 2009 voor het kalenderjaar 2010 vastgesteld op € 383.000. Met de beschikking is in één geschrift bekendgemaakt en verenigd de aan belanghebbende opgelegde aanslag in de onroerende-zaakbelasting voor het jaar 2010.

1.2. De Inspecteur heeft bij uitspraak het bezwaar van belanghebbende tegen de beschikking en de aanslag gegrond verklaard, de beschikking gewijzigd in die zin dat de waarde is vastgesteld op € 326.000, de aanslag dienovereenkomstig verminderd en aan belanghebbende een bedrag van € 258,62 toegekend ter zake van kosten van bezwaar, bestaande uit € 218 voor beroepsmatig verleende rechtskundige bijstand en € 40,62 voor het opstellen van een taxatierapport.

1.3. Belanghebbende heeft tegen de uitspraak van de Inspecteur beroep ingesteld bij de rechtbank ’s-Gravenhage. De rechtbank heeft het beroep ongegrond verklaard.

Loop van het geding in hoger beroep

2.1. Belanghebbende heeft tegen de uitspraak van de rechtbank hoger beroep ingesteld. In verband hiermee is van belanghebbende een griffierecht geheven van € 111. De Inspecteur heeft een verweerschrift ingediend.

2.2. De mondelinge behandeling van de zaak heeft plaatsgehad ter zitting van het Hof van 3 augustus 2011, gehouden te ’s-Gravenhage. Aldaar zijn beide partijen verschenen. Van het ter zitting verhandelde is door de griffier een proces-verbaal opgemaakt.

Vaststaande feiten

Op grond van de stukken van het geding en het ter zitting verhandelde is in hoger beroep het volgende komen vast te staan:

3.1. Belanghebbende heeft voor het aantekenen van bezwaar tegen de beschikking en de aanslag gebruik gemaakt van de diensten van [A] te [P]. In het kader van het bezwaar is een taxatierapport (hierna: het taxatierapport) overgelegd dat is opgemaakt door [B] van het kantoor [C] te [Q] (hierna: de taxateur).

3.2. [A] werkt kostenneutraal in die zin dat de klant in beginsel uitsluitend datgene verschuldigd is dat door de gemeente, al dan niet na rechterlijke tussenkomst, aan kostenvergoeding wordt toegekend. Slechts in het geval de klant in het gelijk wordt gesteld en desondanks geen kostenvergoeding krijgt toegekend is hij een kleine vergoeding verschuldigd ter dekking van administratiekosten.

3.3. De taxateur heeft voor zijn taxatiewerkzaamheden een bedrag van € 326,95 (incl. btw) in rekening gebracht (3,5 uren à € 78,50 excl. btw). Een afschrift van de ter zake opgemaakte factuur behoort tot de stukken van het geding.

Omschrijving geschil in hoger beroep en standpunten van partijen

4.1. In geschil is uitsluitend of de door de Inspecteur toegekende vergoeding voor het taxatierapport terecht is vastgesteld op € 40,62. Belanghebbende beantwoordt deze vraag ontkennend, de Inspecteur bevestigend.

4.3. De Inspecteur heeft het standpunt van belanghebbende gemotiveerd bestreden.

4.4. Voor de gronden waarop partijen hun standpunten doen steunen verwijst het Hof naar de gedingstukken.

Conclusies van partijen

5.1. Het hoger beroep van belanghebbende strekt tot vernietiging van de uitspraak van de rechtbank, vernietiging van de uitspraak op bezwaar voor zover deze betrekking heeft op de vergoeding van de kosten van het taxatierapport, veroordeling van de Inspecteur tot vergoeding van de volledige kosten van het taxatierapport en van de kosten van belanghebbende gemaakt voor het beroep en hoger beroep en tot vergoeding van de griffierechten geheven in beroep en hoger beroep.

5.2. De Inspecteur concludeert tot bevestiging van de uitspraak van de rechtbank.

Oordeel van de rechtbank

6. De rechtbank heeft het beroep ongegrond verklaard en daartoe het volgende overwogen waarbij voor eiser en verweerder gelezen dient te worden respectievelijk belanghebbende en de Inspecteur.

3.9. Het bedrag van de kosten van een deskundigenverslag wordt ingevolge artikel 2, eerste lid, aanhef en onderdeel b, van het BPB, gelezen in samenhang met art.6 van het Besluit tarieven in strafzaken 2003, naar gelang de werkzaamheden niet of in meer of mindere mate van wetenschappelijke of bijzondere aard zijn, vastgesteld op ten hoogste € 81,23 .

3.10  De rechtbank is van oordeel dat de uitgevoerde taxatiewerkzaamheden betrekkelijk eenvoudig en zeker niet van wetenschappelijke of bijzondere aard waren. Gelet daarop is het door verweerder gehanteerde uurtarief van € 40,62 (50% van het maximale uurtarief) naar het oordeel van de rechtbank niet te laag.

3.11  Gelet op de inhoud van het taxatierapport acht de rechtbank aannemelijk dat de taxatiewerkzaamheden weinig tijdrovend zijn geweest. Met hetgeen eiser heeft aangevoerd heeft hij, tegenover de gemotiveerde betwisting door verweerder, naar het oordeel van de rechtbank niet aannemelijk gemaakt dat aan het taxatierapport meer dan 1 uur is besteed.

Beoordeling van het hoger beroep

“Het artikel stelt het maximum uurtarief vast voor vergoedingen voor werkzaamheden waarvoor elders in het besluit geen speciaal tarief is bepaald. De vraag of voor deze werkzaamheden het maximum uurtarief of een lager tarief geldt, is afhankelijk van de mate van wetenschappelijke of bijzondere aard van de werkzaamheden. Door een maximumtarief op te nemen is er ruimte voor marktwerking; om deze reden is eveneens afgezien van het opnemen van een minimumtarief.”.

7.5. Belanghebbende heeft gesteld dat aan hem ter zake van de taxatiewerkzaamheden 3,5 uren in rekening zijn gebracht. De Inspecteur heeft zich op het standpunt gesteld dat de vergoeding moet worden beperkt tot één uur. Het aantal van 3,5 uren komt het Hof niet onredelijk voor. Daarbij neemt het Hof in aanmerking dat een oriënterend gesprek met belanghebbende alsmede het verzamelen van vergelijkingsobjecten reeds méér dan één uur in beslag zal hebben genomen, nog los van het opstellen van het taxatierapport.

7.6. Belanghebbende heeft gesteld dat zij voor de taxatiekosten geen recht heeft op aftrek van voorbelasting. De Inspecteur heeft dat niet betwist. Er moet daarom van de juistheid daarvan worden uitgegaan.

7.7. Met inachtneming van hetgeen hiervoor is overwogen dient de vergoeding voor het uitbrengen van het verslag door een deskundige in de bezwaarfase te worden vastgesteld op € 208,25 incl. btw.

Proceskosten en griffierecht

Het Hof acht termen aanwezig de Inspecteur te veroordelen in de door belanghebbende gemaakte proceskosten. Het Hof stelt deze kosten, op de voet van artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht in verbinding met het Besluit proceskosten bestuursrecht en de daarbij behorende bijlage, vast op € 1.748 wegens beroepsmatig verleende rechtsbijstand voor de rechtbank en voor het Hof (4 punten à € 437 x 1 (gewicht van de zaak)).

Voorts dient aan belanghebbende het voor de behandeling voor de rechtbank gestorte griffierecht van € 41, alsmede het voor de behandeling in hoger beroep gestorte griffierecht van € 111 te worden vergoed.

Beslissing

Deze uitspraak is vastgesteld door mrs. J.J.J. Engel, Th. Groeneveld en Chr.Th.P.M. Zandhuis, in tegenwoordigheid van de griffier drs. F. van Veen. De beslissing is op 14 september 2011 in het openbaar uitgesproken.

De partij die beroep in cassatie instelt is griffierecht verschuldigd en zal daarover bericht ontvangen van de griffier van de Hoge Raad. In het cassatieberoepschrift kan worden verzocht de wederpartij te veroordelen in de proceskosten.