Gerechtshof 's-Hertogenbosch, 28-06-2001, AB2527, 98/01012

HET GERECHTSHOF TE ’s-HERTOGENBOSCH

UITSPRAAK

1. Ontstaan en loop van het geding

1.1. Ten name van X voornoemd, overleden op 23 augustus 1996 (hierna: X), is een aanslag in de inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen opgelegd naar een belastbaar inkomen van fl. 440.924,--, geheel belast naar het tabeltarief.

1.2. Belanghebbenden hebben tegen die aanslag een bezwaarschrift ingediend. Bij de bestreden uitspraak is da aanslag gehandhaafd.

1.3. Belanghebbenden zijn van vorengemelde uitspraak in beroep gekomen bij het Hof. De Inspecteur heeft het beroep bij vertoogschrift bestreden.

1.4. De mondelinge behandeling van het beroep heeft plaatsgevonden ter zitting van 8 juni 2001. Ter zitting zijn verschenen en gehoord A en B van C te Q, als gemachtigde van belanghebbenden, alsmede namens de Inspecteur D.

1.5. Partijen hebben ter zitting ieder een pleitnota voorgedragen en exemplaren daarvan overgelegd aan de wederpartij en aan het Hof. De inhoud van die pleitnota’s wordt als hier ingelast aangemerkt. Zonder bezwaar van de wederpartij heeft belanghebbende ter zitting bij zijn pleitnota twee bijlagen overgelegd.

2. Feiten

Het Hof stelt op grond van de stukken en het verhandelde ter zitting, als tussen partijen niet in geschil dan wel door een der partijen gesteld en door de andere partij niet of onvoldoende weersproken, de volgende feiten vast.

2.1. X was, toen hij in augustus 1996 op 78-jarige leeftijd overleed, als adviseur in loondienst werkzaam bij de te R gevestigde EB.V., waarvan F en G, zoon van X, de aandeelhouders waren.

2.2. X was voorheen, tot hij in 1983 de pensioengerechtigde leeftijd bereikte, als directeur/aandeelhouder betrokken bij de onderneming, uitgeoefend door de te R gevestigde besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid Verzinkerij X B.V. Na zijn pensionering aanvaardde hij bij die vennootschap een dienstbetrekking, aanvankelijk als verkoopleider, later, in 1985, als adviseur. Weer later werd E B.V. de werkgeefster van X bij diens werkzaamheden als adviseur.

2.3. In verband met zijn indiensttreding als verkoopleider tekenden Verzinkerij X B.V. en X, “in aanmerking nemende dat X reeds geruime tijd in dienst is van bovengenoemde B.V.” en dat “partijen deze arbeidsovereenkomst in het onderstaande schriftelijk wensen vast te leggen”, een arbeidsovereenkomst. Die overeenkomst luidt voor zover hier van belang, als volgt.

2.4. Ter gelegenheid van de wijziging van de dienstbetrekking X in die van adviseur tekenden Verzinkerij X B.V. en X, “in aanmerking nemende dat X reeds geruime tijd in dienst is van bovengenoemde B.V.” en dat “partijen deze arbeidsovereenkomst in het onderstaande schriftelijk nader wensen vast te leggen”, in 1985 een arbeidsovereenkomst. Die overeenkomst, de laatste tussen Verzinkerij X B.V. en X, luidt als volgt.

2.5. Tussen X en E B.V. bestond in 1996 een conflict inzake de vergoeding van vakantiedagen die X niet had opgenomen, inzake de vergoeding van gewerkte overuren en inzake tantième. X was daarbij van mening dat ter zake voor hem recht bestond op uitbetaling door de vennootschap van een bedrag van ongeveer fl. 650.000,--. De vennootschap betwistte dat X recht had op die uitbetaling.

Het bedrag ad f 381.968 is als volgt samengesteld:

Wanneer u met dit alleszins redelijke voorstel akkoord gaat, kunt u de extra kopie van de brief voor akkoord tekenen en is deze vervelende affaire eindelijk van de baan. Wij meenden dit aanbod schriftelijk te moeten doen zonder bespreking vooraf, ter vermijding van emoties en woordenwisseling zoals in het verleden. Dit is wel ons eindbod, anders moet er maar arbitrage komen.”.

2.8. In de aangifte inkomstenbelasting 1996 ten name van X hebben belanghebbenden toepassing van een tarief van 45% verzocht over een deel van fl. 330.000,-- van het door hen aangegeven belastbare inkomen ad fl. 440.924,--. Bij de aanslagregeling heeft de Inspecteur op dat gehele bedrag ad fl. 440.924,-- het tabeltarief toegepast.

3. Het geschil, de standpunten en conclusies van partijen

3.1. In geschil is het antwoord op de vraag of voormeld bedrag ad fl. 330.000,-- moet worden aangemerkt als te zijn genoten ter vervanging van gederfde inkomsten, in de zin van artikel 31, lid 1, van de Wet op de inkomstenbelasting 1964. Belanghebbende beantwoordt die vraag bevestigend. De Inspecteur beantwoordt die vraag ontkennend.

3.2. Partijen doen hun standpunten steunen op de gronden vermeld in de van hen afkomstige stukken. Ter zitting hebben zij daaraan geen argumenten toegevoegd, behoudens dat belanghebbenden, in aanvulling op hetgeen daaromtrent in hun pleitnota is vermeld, hebben verklaard dat X in ieder geval in het verleden vakantiedagen welke hij niet heeft opgenomen, (vrije) uren gedurende welke hij overwerkte alsmede tantième dat niet werd uitbetaald, heeft kunnen afdwingen en voorts dat ter zake niet alleen de in 2.4 vermelde maar ook de in 2.3 vermelde arbeidsovereenkomst van belang is.

3.3. Belanghebbenden hebben geconcludeerd tot vernietiging van de bestreden uitspraak en vermindering van de aanslag tot een naar een belastbaar inkomen van fl. 440.924,-- waarvan fl. 330.000,-- belast naar een tarief van 45%. De Inspecteur heeft geconcludeerd tot bevestiging van de bestreden uitspraak.

4. Overwegingen omtrent het geschil

4.2. Wat de “schadeloosstelling ter vergoeding van niet-uitbetaald tantième betreft”, zoals belanghebbenden hebben geformuleerd, overweegt het Hof het volgende.

4.2.1. In de in 2.3 vermelde arbeidsovereenkomst is omtrent een aan X toegekend tantième niets te lezen. Artikel 5 van die overeenkomst vermeldt alleen dat “eventuele emolumenten, welke aan X worden toegekend, in nader overleg met de B.V. zullen worden vastgesteld”. Ook in de in 2.4 vermelde arbeidsovereenkomst is omtrent een aan X toegekend tantième niets te lezen.

4.2.3. Gelet op het in 4.2.1 vermelde en gelet op de inhoud van de brief d.d. 1 juli 1996 is aannemelijk dat in de uitgekeerde som van fl. 330.000,-- geen bedrag is begrepen, verband houdende met een vóór het bereiken van de overeenstemming als voormeld bestaand recht op tantième. In die som is, ter zake van tantième, mitsdien geen bedrag begrepen dat kan worden aangemerkt als te zijn genoten ter vervanging van gederfde inkomsten. Dat een tantième in een dienstbetrekking, soortgelijk aan die van X, “vanzelfsprekend” zou zijn geweest, zoals belanghebbenden hebben aangevoerd, maakt dit niet anders.

4.3. Gelet op het vorenstaande is het gelijk aan de zijde van de Inspecteur. Voor dat geval is niet in geschil dat de bestreden uitspraak moet worden bevestigd.

Proceskosten

Het Hof acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten als bedoeld in artikel 5a van de Wet administratieve rechtspraak belastingzaken.

5. De beslissing

Het Hof bevestigt de bestreden uitpraak.

Aldus vastgesteld op 28 juni 2001 door G.J. van Muijen, lid van voormelde Kamer, in tegenwoordigheid van P.H.A. Calis, waarnemend-griffier, en op die datum in het openbaar uitgesproken.

Aangetekend in afschrift aan partijen verzonden op 28 juni 2001

Het aanwenden van een rechtsmiddel:

Tegen deze uitspraak kan binnen zes weken na de verzenddatum van deze uitspraak beroep in cassatie worden ingesteld bij de Hoge Raad der Nederlanden. Daarbij moet het volgende in acht worden genomen:

In het beroepschrift in cassatie kan de Hoge Raad verzocht worden om de wederpartij te veroordelen in de proceskosten.