Gerechtshof 's-Hertogenbosch, 13-01-2003, AF7175, 00/00099

HET GERECHTSHOF TE 's-HERTOGENBOSCH

U I T S P R A A K

Uitspraak van het Gerechtshof te 's-Hertogenbosch, derde meervoudige Belastingkamer, op het beroep van X te Y tegen de uitspraak van het hoofd van de eenheid Ondernemingen P van de rijksbelastingdienst (hierna: de Inspecteur) op het bezwaarschrift betreffende de hem opgelegde aanslag in de inkomstenbelasting en de premie volksverzekeringen voor het jaar 1991.

1. Ontstaan en loop van het geding

2. Feiten

Het Hof verwijst voor de feiten naar de onderdelen 4.1 tot en met 4.7 van de uitspraak van het Gerechtshof te Arnhem, alsmede naar de bijlage bij de brief van belanghebbende van 19 juni 2002, welke bijlage behelst de koopovereenkomst van de onderwerpelijke huurinkomsten voor de periode van 1 januari 1991 tot en met 31 december 1995.

3. Het geschil, de standpunten en conclusies van partijen

3.1. Na verwijzing is tussen partijen uitsluitend nog in geschil het antwoord op de vraag, of, uitgaande van de omstandigheid dat belanghebbende zijn huurtermijnen betreffende een nog niet aangevangen periode van vier jaren heeft verkocht aan een door hem beheerste koper die een fiscale eenheid vormde met de vennootschap die zich als huurster hoofdelijk voor de volledige huurbetaling ten opzichte van belanghebbende had verbonden, en van de omstandigheid dat het doorslaggevende motief van belanghebbende voor de onderhavige rechtshandeling is geweest te bereiken dat over de door hem in de naaste toekomst te ontvangen huurpenningen een bijzonder tarief zou worden toegepast in plaats van het tabeltarief, het gebruikmaken door belanghebbende van de in de wet neergelegde regeling dat een bijzonder tarief van toepassing is op inkomsten die worden genoten ter vervanging van te derven inkomsten, in strijd is met doel en strekking van de wet.

3.2. Partijen doen hun standpunten steunen op de gronden welke door hen zijn aangevoerd in de van hen afkomstige stukken. Zij hebben daaraan ter zitting geen argumenten toegevoegd.

4. Overwegingen omtrent het geschil

4.1. Belanghebbende heeft de te ontvangen huurtermijnen voor de jaren 1990 en 1991 voor de villa gelegen aan de Astraat 1 te A, welke hij sedert 1 oktober 1989 verhuurde aan B B.V. en aan C B.V. (hierna: C BV), op 27 december 1989 voor de contante waarde daarvan verkocht aan X Beheer B.V. (hierna: Beheer BV). Op 28 december 1991 heeft belanghebbende ook de voor de jaren 1992 tot en met 1995 te ontvangen huurtermijnen voor de contante waarde daarvan verkocht aan Beheer BV. Belanghebbende bezat ten tijde van deze cessie 90% van de aandelen in Beheer BV, terwijl Beheer BV op haar beurt alle aandelen bezat in C BV en met laatstbedoelde vennootschap een fiscale eenheid vormde voor de vennootschapsbelasting. Gesteld noch gebleken is dat aan de aandelen welke belanghebbende in Beheer BV niet bezat, zodanige bijzondere zeggenschapsrechten waren verbonden dat geoordeeld zou moeten worden dat belanghebbende niet de feitelijke zeggenschap over Beheer BV had. Het Hof gaat er daarom van uit dat belanghebbende ten tijde van de cessie onmiddellijk dan wel middellijk de feitelijke zeggenschap had over beide bedoelde vennootschappen.

4.2. Door de toekomstige huurtermijnen aan Beheer BV te cederen heeft belanghebbende, afgezien van de periode van 1 oktober 1989 tot en met 31 december 1989, de huurpenningen tot welke hij uit hoofde van de huurovereenkomst was gerechtigd, in ieder geval tot eind 1995 niet ontvangen op de in die overeenkomst voorziene wijze.

4.3. Blijkens de overeenkomst waarbij belanghebbende op 28 december 1991 de huurtermijnen voor de jaren 1992 tot en met 1995 aan Beheer BV cedeerde, is de door belanghebbende daarvoor te ontvangen koopprijs verrekend met een vordering welke Beheer BV op belanghebbende had uit hoofde van een betaling welke Beheer BV namens belanghebbende had verricht ter zake van de aankoop door belanghebbende van een boot.

4.4. Gesteld noch gebleken is dat er door de verkoop van de huurtermijnen wijziging is gekomen in de omvang van het vermogen van belanghebbende, of dat een wijziging is opgetreden in de omvang van zijn vermogen als gevolg van de verrekening van de van Beheer BV te ontvangen koopprijs voor de huurtermijnen met de vordering welke Beheer BV uit anderen hoofde op belanghebbende had. Nu evenmin gesteld of gebleken is dat verwacht mocht worden dat de solvabiliteit van belanghebbende gedurende de jaren 1992 tot en met 1995 in betekenende mate achteruit zou gaan, maakt het naar het oordeel van het Hof met betrekking tot de vermogenspositie van belanghebbende materieel geen verschil of hij de toekomstige huurtermijnen ineens cedeerde aan Beheer BV dan wel de betrokken huurtermijnen telkens na ontvangst daarvan van de huurders, aan Beheer BV ten goede zou doen komen en zijn schuld aan Beheer BV op die wijze zou aflossen.

4.5. Doordat belanghebbende de feitelijke zeggenschap over Beheer BV had, was hij bij het aangaan van de onderwerpelijke cessie niet afhankelijk van de wil van derden.

4.6. Onder genoemde omstandigheden acht het Hof het aannemelijk dat belanghebbendes keuze om de toekomstige huurtermijnen ineens aan Beheer BV te cederen, nu van een andere zakelijke reden niet is gebleken, in overwegende mate is bepaald door de overweging dat hij dusdoende een claim op toepassing van het bijzondere tarief geldend zou kunnen maken.

4.7. De in de Wet op de inkomstenbelasting 1964 (hierna: de Wet) opgenomen mogelijkheid om op bepaalde inkomsten niet het tabeltarief maar een bijzonder tarief toe te passen, kan niet zijn bedoeld om belastingplichtigen in staat te stellen door het aangaan van transacties als de onderwerpelijke, min of meer onbeperkt en op ieder door hen daartoe nuttig geacht moment, de door hen verschuldigde belasting over het belastbare inkomen te verminderen.

4.8. Aldus is belanghebbende naar het oordeel van het Hof door de onderwerpelijke cessie van toekomstige huurtermijnen aan te gaan en over de opbrengst daaruit het bijzondere tarief te claimen, in strijd gekomen met doel en strekking van de Wet.

4.9. Gelet op al het bovenoverwogene is het gelijk aan de Inspecteur en dient te worden beslist als hieronder aangegeven.

5. Proceskosten

Het Hof acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten als bedoeld in artikel 5a van de Wet administratieve rechtspraak belastingzaken.

6. Beslissing

Het Hof handhaaft de bestreden uitspraak.

Aldus vastgesteld op 13 januari 2003 door R.J. Koopman, voorzitter, J.W. van der Voort en N. van Beelen, en op die dag in het openbaar uitgesproken in tegenwoordigheid van J.W.J. van der Heijden, griffier.

Het aanwenden van een rechtsmiddel:

Tegen deze uitspraak kan binnen zes weken na de verzenddatum van deze uitspraak beroep in cassatie worden ingesteld bij de Hoge Raad der Nederlanden. Daarbij moet het volgende in acht worden genomen:

In het cassatieberoepschrift kan de Hoge Raad verzocht worden om de wederpartij te veroordelen in de proceskosten.