Gerechtshof 's-Hertogenbosch, 19-09-2003, AN9092, 01/02576

HET GERECHTSHOF TE 's-HERTOGENBOSCH

U I T S P R A A K

Uitspraak als bedoeld in artikel 8:66, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht (hierna: de Awb) van het Gerechtshof te 's-Hertogenbosch, zesde enkelvoudige Belastingkamer, op het beroep van X te Y (hierna: belanghebbende) tegen de uitspraak van het hoofd van de eenheid Particulieren/Ondernemingen P van de rijksbelastingdienst (hierna, evenals de voorzitter van het managementteam van het onderdeel Belastingdienst/Limburg van de rijksbelastingdienst, de thans ten aanzien van belanghebbende bevoegde Inspecteur, aan te duiden als: de Inspecteur) op het bezwaarschrift betreffende de aan hem opgelegde aanslag in de inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen voor het jaar 1998.

1. Ontstaan en loop van het geding

1.1. Aan belanghebbende is voor het jaar 1998 een aanslag opgelegd naar een belastbaar inkomen van ƒ 136.096,--, welke aanslag, na daartegen tijdig gemaakt bezwaar is gehandhaafd.

1.2. Tegen die uitspraak is belanghebbende tijdig en op regelmatige wijze in beroep gekomen bij het Hof. Ter zake van dit beroep heeft de Griffier van belanghebbende een recht geheven van ƒ 60,--. De Inspecteur heeft bij verweerschrift het beroep bestreden.

1.3. Het onderzoek ter zitting heeft met gesloten deuren plaatsgehad op 25 juni 2003 te Y. Aldaar zijn toen verschenen en gehoord belanghebbende, alsmede de Inspecteur.

1.4. Het Hof heeft vervolgens het onderzoek gesloten.

2. Feiten

Op grond van de stukken van het geding en het verhandelde ter zitting staat als tussen partijen niet in geschil, dan wel door een van hen gesteld en door de wederpartij niet of niet voldoende weersproken, het volgende vast.

2.1. Belanghebbende was in 1998 werkzaam als general manager bij A B.V. te Y (hierna: de werkgever). De werkgever heeft hem in verband met het verrichten van arbeid in het onderhavige jaar een auto van het merk Ford Scorpio (hierna: de auto) ter beschikking gesteld.

2.3. Met dagtekening 8 juni 2001 is de primitieve aanslag inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen opgelegd naar een belastbaar inkomen van ƒ 136.096,--. De Inspecteur heeft zich hierbij op het standpunt gesteld dat ter zake van het privé-gebruik van de auto een bijtelling van ƒ 10.799,-- dient plaats te vinden. Belanghebbende heeft bezwaar gemaakt tegen de bijtelling van ƒ 10.799,--, welk bezwaar door de Inspecteur bij de bestreden uitspraak is afgewezen.

2.4. Belanghebbende beschikte in het onderhavige jaar over een tot zijn privé-vermogen behorende auto van het merk Mercedes Benz type Stationwagen. Belanghebbende heeft met betrekking tot het onderhavige jaar aan de Inspecteur alsnog een achteraf opgemaakte kilometeradministratie en een kopie van zijn agenda overgelegd.

3. Geschil, alsmede standpunten en conclusies van partijen

3.1. In geschil is of het antwoord op de vraag of bijtelling wegens privé-gebruik van de auto bij de bepaling van zijn belastbaar inkomen voor het onderhavige jaar, terecht heeft plaatsgevonden. Belanghebbende is van oordeel dat deze vraag ontkennend moet worden beantwoord. De Inspecteur is de tegenovergestelde opvatting toegedaan.

3.2. Partijen doen hun standpunten steunen op de gronden welke daartoe door hen zijn aangevoerd in de van hen afkomstige stukken, van al welke stukken de inhoud als hier ingevoegd moet worden aangemerkt. Ter zitting hebben zij hieraan nog het volgende, zakelijk weergegeven, toegevoegd.

4. Beoordeling van het geschil

4.1. Op grond van het bepaalde in artikel 42, vijfde lid, van de Wet op de inkomstenbelasting 1964 (tekst 1998) blijft de bijtelling van twintig percent van de catalogusprijs, bedoeld in het derde lid van dat wetsartikel, achterwege indien blijkt dat de auto op jaarbasis voor minder dan 1.000 kilometer voor privé-doeleinden wordt gebruikt.

4.2. Belanghebbende heeft, naar het oordeel van het Hof, met de door hem overgelegde, naar vaststaat, achteraf opgemaakte kilometeradministratie over het jaar 1998 in combinatie met de in 4.3 vermelde registratie in zijn agenda, het van hem verlangde bewijs dat de auto in het onderhavige jaar voor minder dan 1.000 kilometer voor privé-doeleinden is gebruikt, niet geleverd.

4.3. Het Hof neemt hierbij in aanmerking dat in de agenda van belanghebbende een groot aantal ritten staan vermeld onder de noemer diversen, vaak slechts voorzien van een naam waarbij adressen waarheen is gereden, ontbreken. Voorts is niet uit de agenda af te leiden welke ritten zakelijk en privé zijn, noch welke adressen zijn bezocht en welke kilometerstand bij de betreffende rit hoorde. Tevens ontbreken in de kilometeradministratie de begin en eindstanden. Hierdoor is de kilometerstand van de garagenota van 17 juni 1998 niet te achterhalen. Overigens is het Hof ook op andere wijze niet gebleken dat belanghebbende met de auto minder dan 1.000 kilometer privé heeft gereden.

4.4. Voorts verwerpt het Hof de grief van belanghebbende dat door de vermindering van de voorlopige aanslag het vertrouwensbeginsel is geschonden. De Inspecteur heeft ter zitting terecht het standpunt ingenomen dat geen sprake is van een in rechte te beschermen vertrouwen als gevolg van een weloverwogen standpuntbepaling aangezien dergelijke verzoeken door de belastingdienst zonder nadere toetsing worden gehonoreerd. Evenmin kan belanghebbende enig vertrouwen hebben ontleend aan de aanslagregeling over het voorgaande jaar, nu over 1997 de bijtelling wegens privé-gebruik van de auto in de heffing is betrokken. Ook aan de correspondentie met de Inspecteur aangaande de bijtelling voor het onderhavige jaar, kan belanghebbende geen in rechte te honoreren vertrouwen ontlenen aangezien die correspondentie eerst is opgestart nadat de genoemde vermindering van de voorlopige aanslag inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen 1998 had plaatsgevonden.

4.5. Voorzover belanghebbende met zijn stelling dat de geest van de wet in het onderhavige geval dient te prevaleren boven de letter van de wet een beroep op redelijkheid en billijkheid heeft willen doen, overweegt het Hof het volgende. Het Hof verwerpt deze grief van belanghebbende, gelet op artikel 11 van de Wet van 15 mei 1829, houdende algemeene bepalingen, waarin is bepaald dat het de rechter niet is toegestaan de innerlijke waarde of billijkheid van de wet te toetsen.

4.6. Gelet op het vorenstaande is het gelijk aan de zijde van de Inspecteur. Het beroep moet ongegrond worden verklaard.

5. Proceskosten

Het Hof acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten als bedoeld in artikel 8:75 van de Awb.

6. Beslissing

Het Hof verklaart het beroep ongegrond.

Aldus gedaan door J.W.J. Huige, lid van voormelde Kamer, en voor wat betreft de beslissing in tegenwoordigheid van M.J.J. van Oorschot, griffier, in het openbaar uitgesproken op: 19 september 2003

Aangetekend in afschrift aan partijen verzonden op: 19 september 2003

Het aanwenden van een rechtsmiddel:

Tegen deze uitspraak kan binnen zes weken na de verzenddatum van deze uitspraak beroep in cassatie worden ingesteld bij de Hoge Raad der Nederlanden. Daarbij moet het volgende in acht worden genomen:

In het cassatieberoepschrift kan de Hoge Raad verzocht worden om de wederpartij te veroordelen in de proceskosten.