Gerechtshof 's-Hertogenbosch, 12-01-2004, AO5236, 01/01401

HET GERECHTSHOF TE 's-HERTOGENBOSCH

U I T S P R A A K

Uitspraak als bedoeld in artikel 8:66, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht (hierna: de Awb) van het Gerechtshof te 's-Hertogenbosch, twaalfde enkelvoudige Belastingkamer, op het beroep van de heer N.te B (hierna: belanghebbende) tegen de uitspraak van het hoofd van de eenheid particulieren te Middelburg van de rijksbelastingdienst (hierna, evenals de Voorzitter van het managementteam van het onderdeel Belastingdienst/Zuidwest van de rijksbelastingdienst, de thans ten aanzien van belanghebbende bevoegde inspecteur, aan te duiden als: de Inspecteur) op het bezwaarschrift betreffende na te melden navorderingsaanslag.

1. Ontstaan en loop van het geding

1.1. Aan belanghebbende is voor het jaar 1996, met dagtekening 27 januari 2001 en onder nummer 0000.00.000.H67, een navorderingsaanslag in de inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen opgelegd naar een belastbaar inkomen van fl. 54.468,-- (hierna: de navorderingsaanslag). Bij de navorderingsaanslag is geen boete opgelegd. De navorderingsaanslag is, na daartegen tijdig gemaakt bezwaar, bij uitspraak van de Inspecteur gehandhaafd.

1.3. Het onderzoek ter zitting heeft met gesloten deuren plaatsgehad op 25 juni 2003 te 's-Hertogenbosch. Aldaar zijn toen verschenen en gehoord de heer P. van R Administratiekantoor te R, als gemachtigde van belanghebbende, en namens de Inspecteur de heer A.

1.4. Het Hof heeft met toepassing van artikel 8:64 van de Awb het onderzoek ter zitting geschorst en daarbij bepaald dat het vooronderzoek wordt hervat. Vervolgens heeft het Hof met toepassing van artikel 8:45 van de Awb partijen schriftelijk verzocht inlichtingen te geven en/of onder hen berustende stukken in te zenden. Deze met partijen gevoerde correspondentie behoort tot de stukken van het geding. Met toestemming van partijen heeft het Hof bepaald dat de nadere zitting achterwege blijft. Het Hof heeft vervolgens het onderzoek gesloten.

2. Feiten

Op grond van de stukken van het geding en de verklaringen van partijen ter zitting staat als tussen partijen niet in geschil, dan wel door een van hen gesteld en door de wederpartij niet of niet voldoende weersproken, het volgende vast.

2.1. Belanghebbende heeft in 1993 een personenauto (Opel Kadett, bouwjaar 1990) gekocht. De koopsom voor die personenauto, inclusief accessoires, bedroeg fl. 21.435,--.

2.2. Voormelde koop geschiedde tegen inruil van een personenauto ter waarde van fl. 2.075,--. Bij de aflevering van de in 2.1 vermelde personenauto werd door belanghebbende contant een bedrag van fl. 360,-- voldaan. Het restant van de koopsom, bedragende (fl. 21.435,-- - fl. 2.075,-- - fl. 360,-- =) fl. 19.000,--, werd gefinancierd.

2.3. Van voormelde koop en financiering werd een koop- en financieringsovereenkomst opgemaakt welke, voor wat betreft belanghebbende en zijn echtgenote, op 18 juni 1993 werd ondertekend.

2.4. In dat stuk is vermeld dat de kredietvergoeding fl. 7.294,40 bedroeg en het totale door belanghebbende verschuldigde bedrag (fl. 19.000,-- + fl. 7.294,40 =) fl. 26.294,40. Het door belanghebbende verschuldigde bedrag diende ingevolge de financieringsovereenkomst te worden terugbetaald in 60 achtereenvolgende maandelijkse termijnen, ieder groot fl. 438,24, waarvan de eerste termijn op 18 juli 1993 verviel. Na betaling van die 60 maandelijkse termijnen zou voormelde lening op 18 juni 1998 geheel zijn afgelost. Algehele aflossing van de lening, met betaling tot de nog verschuldigde rente, geschiedde evenwel vervroegd. Die aflossing vond eind maart 1996 plaats.

2.5. In afwijking van hetgeen in de financieringsovereenkomst omtrent voormelde maandelijkse termijnbetalingen ad fl. 438,24 was overeengekomen, werd de belanghebbende in 1993 in rekening gebrachte rente lineair bepaald. Bij brief van 6 januari 1994 kreeg belanghebbende van zijn financier (hierna: Opel Credit) bericht dat de fiscaal aftrekbare vergoeding over het jaar 1993 fl. 729,42 bedroeg. Bij brief van 1 februari 1995 berichtte Opel Credit belanghebbende dat de fiscaal aftrekbare kredietvergoeding over 1994 fl. 2.213,03 bedroeg en dat "de berekeningsmethodiek" was "gewijzigd van een lineaire naar een annuiteitenberekening", omdat "deze methode beter aansluit bij de door u betaalde kredietvergoeding". Bij brief van 1 februari 1996 berichtte Opel Credit dat de fiscaal aftrekbare kredietvergoeding over 1995 fl. 1.771,74 bedroeg en het openstaande saldo van "uw lening" per 31 december 1995 fl. 13.147,20. Bij brief van 28 februari 1997 liet Opel Credit belanghebbende weten dat de fiscaal aftrekbare kredietvergoeding over het jaar 1996 fl. 2.055,75 bedroeg. In bedoelde brieven is steeds vermeld dat "in deze opgave wij geen rekening hebben gehouden met de eventueel over genoemd jaar aan u toegekomen rente-restitutie(s)".

2.7. In een e-mail bericht van 1 september 2003 liet Opel Credit belanghebbende onder meer weten dat "in 1996 er slechts rente is berekend van januari t/m april = Dfl. 481,71 +/+ boeterente i.v.m. vervroegde inlossing (2% van fl. 19.000,--) Dfl. 380,-- = totaal fl. 861,71". Dat e-mail bericht vormt een reactie op een brief van 30 juli 2003 van belanghebbendes gemachtigde voornoemd, gericht aan Directie Ford Credit te Z.

2.8. Voorafgaand aan de mededeling omtrent de in 1996 aan belanghebbende berekende rente, berichtte Opel Credit belanghebbende in het e-mail bericht het volgende.

2.9. In zijn aangifte inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen voor het jaar 1996 heeft belanghebbende in verband met in 1996 aan Opel Credit betaalde rente een bedrag van fl. 2.056,-- opgevoerd als fiscaal aftrekbare persoonlijke verplichting. Dat bedrag komt (nagenoeg) overeen met het door Opel Credit in zijn brief d.d. 28 februari 1997 aan belanghebbende genoemde bedrag ad fl. 2.055,75, een en ander als vermeld in 2.5. De in 2.6 vermelde brief d.d. 19 maart 1996 van Opel Credit heeft belanghebbende niet bij zijn aangifte gevoegd.

3. Geschil, alsmede standpunten en conclusies van partijen

3.1. In geschil is of de Inspecteur terecht over een belastbaar inkomen van fl. 54.468,-- heeft nagevorderd, hetgeen belanghebbende ontkennend en de Inspecteur bevestigend beantwoordt. Daarbij houdt partijen onder meer verdeeld het antwoord op de vraag of sprake is van een navordering belemmerend ambtelijk verzuim van de Inspecteur.

3.2. Partijen doen hun standpunten steunen op de gronden welke daartoe door hen zijn aangevoerd in de van hen afkomstige stukken, van al welke stukken de inhoud als hier ingevoegd moet worden aangemerkt. Ter zitting hebben partijen geen andere argumenten aangevoerd.

4. Beoordeling van het geschil

4.1. Het Hof heeft geen reden te twijfelen aan de juistheid van de inhoud van het e-mail bericht d.d. 1 september 2003 van Opel Credit. De opgave in het e-mail bericht betreffende de in 1996 aan belanghebbende berekende rente (fl. 861,71) komt (nagenoeg) overeen met het in de brief d.d. 28 februari 1997 van Opel Credit genoemde bedrag van fl. 2.055,75, nadat daarop de in de brief d.d. 19 maart 1996 vermelde "Rente restitutie" van fl. 1.193,61 in mindering is gebracht. In de brief van 28 februari 1997 is expliciet vermeld dat "in deze opgave wij geen rekening hebben gehouden met de eventueel over genoemd jaar aan u toegekomen rente-restitutie(s)".

4.2. In verband met het vorenstaande is aannemelijk dat het bedrag aan rente dat belanghebbende in 1996 aan Opel Credit heeft voldaan, per saldo niet meer bedraagt dan (fl. 2.055,75 - fl. 1.193,61 =) fl. 862,14. Belanghebbende heeft voor wat betreft de rentebetaling op de lening van Opel Credit recht op aftrek van dat bedrag als persoonlijke verplichting (voor het jaar 1996). De renterestitutie in 1996 van fl. 1.193,61 moet fiscaal derhalve met de door belanghebbende in 1996 betaalde rente ad fl. 2.055,75 worden gesaldeerd.

Dit wordt niet anders door de eventuele omstandigheid dat bedoelde restitutie geheel of gedeeltelijk door belanghebbende betaalde rente betreft welke, mogelijk door toedoen van Opel Credit, abusievelijk niet in aftrek is gebracht door belanghebbende.

4.4. Belanghebbende heeft in zijn aangifte inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen voor het jaar 1996 in verband met in 1996 aan Opel Credit betaalde rente een bedrag van fl. 2.056,-- als fiscaal aftrekbare persoonlijke verplichting opgevoerd. Van de renterestitutie ad fl. 1.193,61 heeft belanghebbende in of bij de aangifte geen melding gemaakt. Na met een normale zorg kennis te hebben genomen van de aangifte, welke een verzorgde indruk maakt, behoefde de Inspecteur in redelijkheid niet te twijfelen aan de juistheid van de door belanghebbende opgevoerde fl. 2.056,--. Anders dan belanghebbende van oordeel is, is in verband met het volgen van belanghebbendes aangifte geen sprake van een navordering belemmerend ambtelijk verzuim. Het Hof verwijst in dit verband naar het arrest van de Hoge Raad van 11 april 2001, nr. 36 088, onder meer gepubliceerd in BNB 2001/260c*.

4.5. Gelet op het vorenstaande is het beroep van belanghebbende ongegrond.

5. Proceskosten

Het Hof acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten als bedoeld in artikel 8:75 van de Awb.

6. Beslissing

Het Hof verklaart het beroep ongegrond.

Aldus gedaan door T. Blokland, lid van voormelde Kamer, en voor wat betreft de beslissing in tegenwoordigheid van P.H.A. Calis, griffier, in het openbaar uitgesproken op: 12 januari 2004

Aangetekend in afschrift aan partijen verzonden op: 12 januari 2004

Het aanwenden van een rechtsmiddel:

Tegen deze uitspraak kan binnen zes weken na de verzenddatum van deze uitspraak beroep in cassatie worden ingesteld bij de Hoge Raad der Nederlanden. Daarbij moet het volgende in acht worden genomen:

In het cassatieberoepschrift kan de Hoge Raad verzocht worden om de wederpartij te veroordelen in de proceskosten.