Gerechtshof 's-Hertogenbosch, 21-12-2005, AV0805, 04/01642

HET GERECHTSHOF TE 's-HERTOGENBOSCH

PROCES-VERBAAL MONDELINGE UITSPRAAK

Uitspraak van het gerechtshof te 's-Hertogenbosch, vierde meervoudige belastingkamer, op het beroep van X te Y (Italië) (hierna: belanghebbende) tegen de uitspraak van het hoofd van het managementteam van het onderdeel Belastingdienst/P van de rijksbelastingdienst (hierna: de Inspecteur) op het bezwaarschrift betreffende de aanslag inkomstenbelasting 2002.

Het onderzoek ter zitting

Na de behandeling van de zaak heeft het hof heden, 21 december 2005, de volgende mondelinge uitspraak gedaan.

De beslissing

Het hof verklaart het beroep ongegrond.

De gronden voor de beslissing

1. Belanghebbende, geboren op 27 november 1938, heeft de Italiaanse nationaliteit en is in het onderhavige jaar woonachtig in Y (Italië), alwaar hij werkzaam is als ambtenaar bij het Italiaanse Ministerie van Onderwijs. Zijn inkomen bedroeg in 2002 € 23.512,-. Twee kinderen van belanghebbende wonen in Nederland.

2. Belanghebbende is sedert 1990 in bezit van een onroerende zaak in Nederland op het adres a-straat 1 te Q (hierna: de onroerende zaak). De WOZ-waarde van de onroerende zaak bedraagt € 214.184,-.

3. De onroerende zaak wordt door belanghebbende gedurende ongeveer 45 dagen per jaar gebruikt. De rest van het jaar staat de onroerende zaak leeg. De onroerende zaak staat belanghebbende niet als hoofdverblijf ter beschikking.

4. Over de jaren vóór 2002 zijn aan belanghebbende geen aangiftebiljetten inkomstenbelasting uitgereikt en geen aanslagen in die belasting opgelegd. Over het jaar 2002 heeft de Inspecteur aan belanghebbende een zogenoemd C-biljet uitgereikt. Van dit biljet is door belanghebbende slechts het voorblad ingezonden met daarbij gevoegd een brief met nadere informatie.

5. De Inspecteur heeft met dagtekening 20 april 2004 aan belanghebbende een aanslag inkomstenbelasting opgelegd op basis van uitsluitend inkomen uit sparen en beleggen in Nederland (box 3) in verband met de eigendom van de onroerende zaak. Het voordeel uit sparen en beleggen is door de Inspecteur vastgesteld op 4% van € 214.184 = € 8.567.

6. Belanghebbende heeft ter zitting verklaard dat zijn beroep uitsluitend gebaseerd is op de stelling dat de aanslag in strijd is met het bepaalde in artikel 25 van de Overeenkomst tussen het Koninkrijk der Nederlanden en de Italiaanse Republiek tot het vermijden van dubbele belasting en het voorkomen van het ontgaan van belasting met betrekking tot belastingen naar het inkomen en naar het vermogen, gesloten te 's-Gravenhage op 8 mei 1990, Trb. 1990, 86, (hierna: het Verdrag) en het daarin volgens belanghebbende begrepen wederkerigheidsbeginsel. De overige in het beroepschrift en in andere tot de gedingstukken behorende stukken opgeworpen grieven heeft belanghebbende ter zitting nadrukkelijk laten varen.

8. Artikel 25, eerste lid, van het Verdrag bepaalt, voorzover hier van belang, het volgende:

"Onderdanen van een van de Staten worden in de andere Staat niet aan enige belastingheffing of daarmee verband houdende verplichting onderworpen, die anders of zwaarder is dan de belastingheffing en daarmee verband houdende verplichtingen, waaraan onderdanen van die andere Staat onder dezelfde omstandigheden zijn of kunnen worden onderworpen. (...)".

9. Deze bepaling dient naar het oordeel van het hof voor de situatie van belanghebbende - als onderdaan van Italië - als volgt te worden gelezen: belanghebbende mag in Nederland niet aan enige belasting worden onderworpen die anders of zwaarder is dan de belastingheffing, waaraan Nederlandse onderdanen onder dezelfde omstandigheden zijn of kunnen worden onderworpen. Nu Nederlandse onderdanen die, afgezien van hun nationaliteit, overigens in dezelfde omstandigheden verkeren als belanghebbende, te weten ook hun woonplaats in Italië hebben en ook een onroerende zaak in Nederland bezitten die niet als hoofdverblijf aan hen ter beschikking staat, in Nederland aan dezelfde inkomstenbelasting worden onderworpen als belanghebbende, kan belanghebbendes beroep op artikel 25 van het Verdrag hem niet baten.

10. Niet van belang is, anders dan belanghebbende kennelijk meent, welke belasting en tot welk bedrag in Italië over de daar gelegen onroerende zaken wordt geheven van buitenlandse ingezetenen. Het Verdrag bevat geen bepaling die het heffingsrecht van Nederland over in Nederland gelegen onroerende zaken zou beperken tot het bedrag dat Italië in een vergelijkbare situatie heft van een Nederlandse onderdaan die een woning in Italië bezit.

11. Gelet op al het vorenoverwogene dient het beroep te worden verworpen.

Het griffierecht en de proceskosten

Het hof is van oordeel, dat er geen redenen aanwezig zijn om te gelasten, dat aan belanghebbende het door hem betaalde griffierecht geheel of gedeeltelijk wordt vergoed.

Het hof acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten als bedoeld in artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht.

Waarvan is opgemaakt dit proces-verbaal.

Aldus gedaan door J.W. van der Voort, voorzitter, J. Swinkels en S. van Thiel, en voor wat betreft de beslissing in tegenwoordigheid van M.A.M. van den Broek, griffier, in het openbaar uitgesproken op 21 december 2005.

Het aanwenden van een rechtsmiddel:

Tenzij de Hoge Raad anders bepaalt, zal het gerechtshof deze mondelinge uitspraak vervangen door een schriftelijke. In dat geval krijgt de indiener de gelegenheid de gronden van het beroep in cassatie alsnog aan te voeren of aan te vullen.

In het beroepschrift kan de Hoge Raad verzocht worden om de wederpartij te veroordelen in de proceskosten.