Gerechtshof 's-Hertogenbosch, 01-02-2006, AV2866, 03/02688

HET GERECHTSHOF TE 's-HERTOGENBOSCH

U I T S P R A A K

1. Ontstaan en loop van het geding

1.2. Belanghebbende is tegen die uitspraak in beroep gekomen bij het hof. Ter zake van het beroep heeft de griffier van het hof van belanghebbende een griffierecht van € 31 geheven. De inspecteur heeft een verweerschrift en een aanvullend verweerschrift ingediend.

1.3. Belanghebbende heeft, na daartoe door het hof in de gelegenheid te zijn gesteld, schriftelijk gerepliceerd. De inspecteur heeft schriftelijk gedupliceerd.

1.4. Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgehad op 6 oktober 2005 te 's-Hertogenbosch. Aldaar is toen als gemachtigde van belanghebbende verschenen en gehoord mevrouw A van B te R, bijgestaan door de heer C en de heer D, taxateur. Namens de inspecteur is verschenen en gehoord de heer E, bijgestaan door de heer F, de heer G en de heer H, taxateur.

1.4. Belanghebbende heeft vóór de zitting een pleitnota toegezonden aan het hof en door tussenkomst van de griffier aan de wederpartij, welke pleitnota met instemming van partijen geacht wordt ter zitting te zijn voorgedragen. Het hof rekent deze pleitnota tot de stukken van het geding.

1.7. Het hof heeft vervolgens het onderzoek ter zitting gesloten.

2. Feiten

Op grond van de stukken van het geding en het verhandelde ter zitting staat, als tussen partijen niet in geschil dan wel door een van hen gesteld en door de wederpartij niet of niet voldoende weersproken, het volgende vast.

2.1.1. Belanghebbende dreef in maatschapsverband met zijn echtgenote een varkens- annex akkerbouwbedrijf, gelegen aan de a-straat 1 te Y. Mede in verband met de slechte economische situatie in de varkenshouderij hebben belanghebbende en zijn echtgenote in 2000 gebruik gemaakt van de eerste opkoopregeling van de zogenoemde Regeling beëindiging veehouderijtakken. In december 2000 werden de laatste varkens afgeleverd. Per 31 december 2000 hebben belanghebbende en zijn echtgenote de onderneming gestaakt.

2.1.2. Belanghebbende en zijn echtgenote waren op huwelijksvoorwaarden gehuwd. Belanghebbende en zijn gezin woonden ten tijde van de staking aan de a-straat 1 te Y en zijn daar na de staking blijven wonen.

2.1.3. Tot het niet in de maatschap ingebrachte bedrijfsvermogen van belanghebbende behoorden het woongedeelte van een gebouw (hierna het woongedeelte) met ondergrond en tuin, bedrijfgebouwen met (onder)grond alsmede cultuurgrond. De ondergrond en tuin van het woongedeelte beliepen tezamen 700 m² (0.07.00 ha), de (onder)grond van de bedrijfsgebouwen tezamen 4.300 m² (0.43.00 ha) en de cultuurgrond in totaal 34.065 m² (3.40.65 ha). Tot de bedrijfsgebouwen behoorden onder meer een fokzeugenstalling van ongeveer 766 m² en een mestvarkensstalling van ongeveer 615 m².

2.1.4. De met het beëindigde bedrijf gemoeide grond lag in het op 17 oktober 2000 vastgestelde bestemmingsplan "I", in een zogenoemd stankgevoelig gebied en niet ver van de bebouwde kom van Y. De bestemming van de in 2.1.3 omschreven grond van belanghebbende luidde: "Agrarisch gebied met landschappelijke waarden (AHS)" met aanduiding "agrarisch bouwblok". Per agrarisch bouwblok was één agrarisch bedrijf toegestaan. Onder een agrarisch bedrijf verstond het bestemmingsplan een bedrijf dat is gericht op het voortbrengen van producten door middel van het telen van gewassen en/of door middel van het houden van dieren. Onder deze begripsomschrijving was de vestiging van een vleesvarkensbedrijf, een paardenfokkerij of een vollegrondstuinbouwbedrijf ter plaatse toegestaan.

2.1.7. Belanghebbendes taxateur heeft met betrekking tot de ondergrond en tuin van het woongedeelte, tezamen 700 m², zowel de waarde in het economische verkeer bij agrarische bestemming (hierna: de WEVAB) als de waarde in het economische verkeer (hierna: de WEV) vastgesteld op fl. 175.000,-- (vrije verkoopwaarde). De taxateur heeft de vrije verkoopwaarde vervolgens verminderd met 48% in verband met de in 2.1.2 vermelde voortgezette bewoning. Met betrekking tot de (onder)grond van de bedrijfsgebouwen, tezamen 4.300 m², heeft de taxateur zowel de WEVAB als de WEV vastgesteld op een totaalbedrag van fl. 225.000,-- (vrije verkoopwaarde). Belanghebbendes aangifte inkomstenbelasting/premie volkverzekeringen voor 2000 is gebaseerd op voormelde, door de taxateur gehanteerde cijfers.

2.2.1. In het kader van de aanslagregeling heeft de inspecteur belanghebbende bij brief d.d. 26 februari 2003 bericht voornemens te zijn van belanghebbendes aangifte af te wijken, onder meer op het punt van voormelde, door belanghebbende gehanteerde WEVAB waarden. Naar aanleiding van die brief heeft op 2 juni 2003 een gesprek plaatsgevonden tussen de taxateur van belanghebbende en de taxateur van de inspecteur. Tijdens dat gesprek is een compromisvoorstel besproken, inhoudende dat met betrekking tot de ondergrond en tuin van het woongedeelte de WEVAB zou worden vastgesteld op een totaalbedrag van fl. 77.000,-- en dat met betrekking tot de (onder)grond van de bedrijfsgebouwen de WEVAB zou worden vastgesteld op een totaalbedrag van fl. 163.000,--. Als voorwaarde voor effectuering van dat compromisvoorstel werd in het gesprek bepaald dat zowel belanghebbende als de inspecteur zijn goedkeuring aan het compromisvoorstel zou hechten.

2.2.2. Op 3 juni 2000 heeft de taxateur van de inspecteur het compromisvoorstel met de inspecteur besproken. Tijdens dat gesprek gaf de inspecteur zijn taxateur te kennen zijn goedkeuring aan het compromisvoorstel te willen onthouden omdat naar zijn oordeel geen nieuwe gezichtspunten naar voren waren gekomen. De taxateur van de inspecteur heeft belanghebbendes taxateur daaromtrent daags na het gesprek telefonisch bericht. Daarna werd met dagtekening 1 juli 2003 de aanslag opgelegd.

2.3. Nadat belanghebbende van de aanslag in bezwaar was gekomen, vond op 17 oktober 2000 een hoorgesprek plaats. De bevindingen van het gesprek van 17 oktober 2003 zijn vastgelegd in een brief van de inspecteur aan de gemachtigde van belanghebbende van 20 oktober 2003 welke brief tevens bevat het "Verslag van het horen" ingevolge onderdeel 6.2.5 van het Voorschrift Algemene wet bestuursrecht 1997. De uitspraak is gedagtekend 14 november 2003 en is toegezonden aan de gemachtigde van belanghebbende. In de uitspraak is gedeeltelijk aan het bezwaar van belanghebbende tegemoet gekomen. De WEVAB (vrije verkoopwaarde) van de ondergrond/tuin van het woongedeelte is gesteld op fl. 70.000,-- en de WEVAB (vrije verkoopwaarde) van de (onder)grond van bedrijfsgebouwen op fl. 115.000,--.

Het belastbare inkomen werd vastgesteld op fl. 603.851,-- waarvan fl. 545.907,-- belast naar een tarief van 45%.

3. Geschil, alsmede standpunten en conclusies van partijen

3.1. In geschil is of per de datum van taxatie ultimo 2000 de WEVAB van de ondergrond/tuin van het woongedeelte en de WEVAB van de (onder)grond van de bedrijfsgebouwen gelijk was aan, naar niet in geschil is, de WEV ad fl. 175.000,-- respectievelijk fl. 225.000,-- (alles vrije verkoopwaarde).

Belanghebbend beantwoordt beide vragen bevestigend. De inspecteur beantwoordt beide vragen ontkennend.

Ter zitting heeft belanghebbende desgevraagd verklaard de juistheid van het door de inspecteur in aanmerking genomen percentage van 35% als waardedrukkende factor van voormelde voortgezette bewoning, niet langer te betwisten. Dat punt is derhalve niet meer in geschil.

3.3.1. Belanghebbende concludeert primair tot vermindering van de aanslag tot een naar een belastbaar inkomen van fl. 464.101,-- berekend als volgt:

Subsidiair concludeert belanghebbende, naar het hof begrijpt, tot vermindering van de aanslag tot een naar een belastbaar inkomen van fl. 568.101,-- berekend als volgt:

3.3.2. De inspecteur concludeert tot ongegrond verklaring van het beroep.

4. Beoordeling van het geschil

4.1. In zijn arrest van 8 februari 2002, nr. 37 196 (onder meer gepubliceerd in BNB 2002/151), heeft de Hoge Raad, in een geval van overbrenging naar privé, beslist dat onjuist is de opvatting dat de waarde die in het economische verkeer aan de grond moet worden toegekend in geval van voortgezette agrarische aanwending daarvan, mede wordt bepaald door de mogelijkheid de grond buiten het kader van de uitoefening van een landbouwbedrijf aan te wenden. Bij de bepaling van de waarde van de grond in geval van voortgezette agrarische aanwending daarvan dient de invloed die de waarde ondervindt van de mogelijkheid de grond niet-agrarisch te gebruiken, te worden geëlimineerd, aldus de Hoge Raad.

4.1.1. De inspecteur heeft bij zijn uitspraak op het bezwaar de volgende waarden in het economische verkeer met agrarische bestemming aangehouden:

4.1.2. Niet in geschil is dat het bij die vier verkopen om transacties tussen zakelijk handelende derden ging en dat de overeengekomen prijzen niet beïnvloed zijn door andere dan zakelijke overwegingen. Verder is niet in geschil dat de onroerende zaken vrij van gebruik en bewoning zijn verkocht en geleverd.

In bijlage 10 bij het verweerschrift "onderbouwing taxatieverslag en vastlegging van de taxatie d.d. 17.10.2003" is bij de transacties (3), (4), (7) en (8) vermeld dat de genoemde grondprijzen zijn volgens de akten. Met betrekking tot de transactie (4) is een akte overgelegd waarin de verdeling van de totale koopprijs is opgenomen. Met betrekking tot de transactie (7) is een akte overgelegd waarin geen verdeling van de totale koopprijs is opgenomen. Op een mede overgelegde overgelegde kaart is een splitsing geschreven.

Belanghebbende heeft met betrekking tot die vier verkochte percelen geen concrete feiten en/of omstandigheden gesteld welke, wat de WEVAB betreft, aan een vergelijking met de onderwerpelijke (onder)grond/tuin woongedeelte en (onder)grond van de bedrijfsgebouwen in de weg staat.

Niet in geschil is dat deze onroerende zaken vrij van gebruik en bewoning zijn verkocht en geleverd.

4.1.5. Belanghebbende heeft ter zitting verklaard dat de (ligging van de) grond in Y uitermate geschikt zou zijn (geweest) voor (ook) andere bedrijven dan varkensbedrijven, bijvoorbeeld bloementeeltbedrijven en vollegrondsbedrijven. De inspecteur heeft ter zitting daartegen aangevoerd dat, indien belanghebbendes grond met opstallen aan een agrariër zou zijn verkocht, een varkenshouder de meest biedende gegadigde zou zijn geweest. Gelet op de omstandigheden, in onderlinge samenhang bezien, dat tot belanghebbendes bedrijf varkensrechten/milieurechten behoorden, op belanghebbendes grond vóór de bedrijfsbeëindiging een fokzeugenstalling en een mestvarkenstalling stonden en belanghebbende niet heeft gesteld dat hij vóór zijn deelname aan de opkoopregeling (ook) met anderen dan varkenshouders contact heeft gehad over een eventuele bedrijfsovername, acht het hof het door de inspecteur in dezen gestelde aannemelijk.

4.1.6. Gelet op het in 4.1.1 t/m 4.1.5 vermelde, in onderlinge samenhang bezien, moet de eerste in geschil zijnde vraag ontkennend worden beantwoord.

4.2. Ingevolge de in 2.2.1 bedoelde voorwaarde was de inspecteur degene die naast belanghebbende (ook) feitelijk over het compromisvoorstel moest beslissen. De inspecteur was daarbij niet gebonden aan enigerlei opvatting van zijn taxateur. Ook de tweede (subsidiair) in geschil zijnde vraag moet ontkennend worden beantwoord.

4.3. Gelet op het vorenstaande is het gelijk geheel aan de zijde van de inspecteur.

5. Proceskosten

Het hof acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten als bedoeld in artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht.

6. Beslissing

Het hof verklaart het beroep ongegrond.

Aldus gedaan door J.W.J Huige, T. Blokland en J.G. Verseput, en voor wat betreft de beslissing in tegenwoordigheid van P.H.A. Calis, griffier, in het openbaar uitgesproken op: 1 februari 2006

Aangetekend in afschrift aan partijen verzonden op: 1 februari 2006

Het aanwenden van een rechtsmiddel:

Tegen deze uitspraak kan binnen zes weken na de verzenddatum van deze uitspraak beroep in cassatie worden ingesteld bij de Hoge Raad der Nederlanden (belastingkamer), Postbus 20303, 2500 EH Den Haag. Daarbij moet het volgende in acht worden genomen: