Gerechtshof 's-Hertogenbosch, 22-02-2006, AV7596, 03/02298

BELASTINGKAMER

Nr. 03/02298

1.1. Belanghebbende is op 15 april 2003, onder nummer 1 nr. 2, voor een bedrag van € 9.295,= aansprakelijk gesteld voor de onder aanslagnummer 3 over het tijdvak 1 december 2001 tot en met 31 december 2001 aan de fiscale eenheid X B.V., A B.V. opgelegde naheffingsaanslag in de omzetbelasting.

Na daartegen gemaakt bezwaar heeft de Ontvanger bij de bestreden uitspraak de beschikking aansprakelijkstelling gehandhaafd.

1.2. Belanghebbende is tegen de sub 1.1 genoemde uitspraak in beroep gekomen bij het Hof. Ter zake van dit beroep heeft de griffier van belanghebbende een griffierecht geheven van € 232,=.

De Ontvanger heeft bij verweerschrift het beroep bestreden.

2.1. Belanghebbende heeft op 16 februari 1999 door middel van een formulier "Opgaaf gegevens startende onderneming" aan de belastingdienst Ondernemingen Roosendaal (hierna: de Inspecteur) medegedeeld dat haar werkzaamheden zouden bestaan uit "Beheersactiviteiten in de ruimste zin des woords".

Onder 2 "Gegevens belastingconsulent" is onder meer vermeld: "D.

2.2. Bij brief van 14 januari 2000 is door D, belastingadviseurs te Y, aan de Inspecteur verzocht de ondernemingen X B.V. en A B.V.

aan te merken als fiscale eenheid.

De brief luidt, voorzover van belang, als volgt:

X B.V. bezit sinds 31 december 1998 alle aandelen van A B.V., hetgeen tevens blijkt uit de ingediende aanvraag voor toepassing van artikel 15 van de Wet op de vennootschapsbelasting 1969. X B.V. is tevens enig bestuurder van A B.V. De activiteiten van X B.V. bestaan uit het houden van de aandelen van haar 100%-dochter B.V. Naast het houden van de aandelen, zal X B.V. activa gaan verhuren aan A B.V.

Uit het voorgaande blijkt dat beide ondernemingen in financieel, economisch en organisatorisch opzicht met elkaar verweven zijn en aldus een eenheid vormen.

2.3. Op 22 januari 2002 is door de Rechtbank te Breda het faillissement van A B.V. uitgesproken.

Per 22 januari 2002 is de onder 2.2 vermelde fiscale eenheid beëindigd.

3.2. Partijen doen hun standpunten steunen op de gronden die daartoe door hen zijn aangevoerd in de van hen afkomstige stukken, waaronder de onder 1.4 vermelde brief met bijlagen.

Ter zitting hebben partijen daaraan, zakelijk weergegeven, toegevoegd:

Belanghebbende

De brief van de curator is van circa 4 maanden na het faillissement en meldt dat er geen uitkering aan concurrente schuldeisers, waaronder X B.V., te verwachten is. De vordering van X B.V. betreft de verhouding in rekening-courant tussen X B.V. en A B.V., daarover is geen omzetbelasting berekend.

Bestreden wordt de hoofdelijke aansprakelijkheid, niet het bedrag van de aansprakelijkstelling als zodanig.

De Ontvanger

Het bedrag van de aansprakelijkheidstelling ziet op het over het tijdvak aangegeven bedrag aan verschuldigde omzetbelasting, zijnde de hoofdsom, en de tot aan de dag van aansprakelijkstelling over de hoofdsom berekende rente.

3.3. Belanghebbende concludeert tot gegrondverklaring van het beroep, vernietiging van de bestreden uitspraak en van de beschikking aansprakelijkstelling.

De Inspecteur concludeert tot ongegrondverklaring van het beroep.

Tenaamstelling van de naheffingsaanslag

4.1. Ter ondersteuning van haar stelling dat de aanslag niet aan de onder 2.2 vermelde fiscale eenheid, maar aan A B.V. had moeten worden opgelegd, heeft belanghebbende aangevoerd dat de aanvraag voor een fiscale eenheid buiten haar om door de gemachtigde is ingediend, en dat X B.V. een "financiële"

holding is, die geen deel kan uitmaken van een fiscale eenheid.

4.2. Ingevolge artikel 7, lid 4, van de Wet op de omzetbelasting 1968 (hierna: de Wet) geschiedt het aanmerken als fiscale eenheid bij beschikking van de Inspecteur, al dan niet op verzoek.

De stelling dat de fiscale eenheid buiten haar weten door de gemachtigde is aangevraagd, kan belanghebbende dus niet baten.

Ten overvloede merkt het Hof op dat het aanvragen van een fiscale eenheid binnen de normale kring van activiteiten van een gemachtigde/belastingconsulent ligt, en dat door het indienen van de onder 2.1 vermelde opgaaf en hetgeen daarin vermeld is, tenminste sprake is van aan belanghebbende toerekenbare schijn dat de gemachtigde haar bij het doen van de aanvraag heeft vertegenwoordigd.

4.3. Nu de onder 2.2 genoemde beschikking onherroepelijk is komen vast te staan, staat de vraag of een fiscale eenheid wel mogelijk is, in de onderhavige procedure niet ter beoordeling van het Hof.

Ten overvloede merkt het Hof nog op dat uit hetgeen in de sub 2.2 vermelde brief - aan de inhoud waarvan het Hof geen reden heeft te twijfelen - is medegedeeld, volgt dat in casu aan de in artikel 7, lid 4, van de Wet gestelde eisen is voldaan.

Aansprakelijkstelling voor de naheffingsaanslag

4.4. Ter ondersteuning van haar stelling dat de naheffingsaanslag niet op belanghebbende kan worden verhaald, heeft belanghebbende aangevoerd dat de belastingdienst nooit gewezen heeft op de hoofdelijke aansprakelijkheid en dat aan belanghebbende als concurrente schuldeiser in het faillissement van A B.V. geen uitkering zal worden gedaan en dat haar vordering op deze vennootschap geen omzetbelasting omvat.

Conclusie

4.6. Uit al het vorenoverwogene volgt dat het gelijk aan de Ontvanger is. Nu het bedrag van de aansprakelijkstelling niet in geschil is, dient het beroep derhalve ongegrond te worden verklaard.

Aldus gedaan door A. Bijlsma, voorzitter, P. Fortuin en G.D. van Norden, en voor wat de beslissing betreft in tegenwoordigheid van M.J.G. Letschert, griffier, in het openbaar uitgesproken

op: 22 februari 2006

Tegen deze uitspraak kan binnen zes weken na de verzenddatum beroep in cassatie worden ingesteld bij de Hoge Raad der Nederlanden, postbus 20303, 2500 EH Den Haag. Daarbij moet het volgende in acht worden genomen:

1. Bij het beroepschrift wordt een afschrift van de bestreden

uitspraak overgelegd.

2. Het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het

volgende vermelden:

a. de naam en het adres van de indiener;

b. een dagtekening;

c. een omschrijving van de uitspraak waartegen het beroep in

cassatie is gericht;

d. de gronden van het beroep in cassatie.

Voor het instellen van beroep in cassatie is griffierecht verschuldigd.

Na het instellen van beroep ontvangt de indiener een nota griffierecht van de griffier van de Hoge Raad.