Gerechtshof 's-Hertogenbosch, 11-05-2006, AY0297, 04/00968

BELASTINGKAMER

Nr. 04/00968

1.1. Aan belanghebbende is onder aanslagnummer 000.00.000.H.27 over het jaar 2002 een navorderingsaanslag in de inkomstenbelasting/ premie volksverzekeringen opgelegd tot een aanslag berekend naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 24.093,=.

Na daartegen gemaakt bezwaar heeft de Inspecteur bij de bestreden uitspraak de navorderingsaanslag gehandhaafd.

1.2. Belanghebbende is tegen die uitspraak in beroep gekomen bij het Hof.

Ter zake van dit beroep heeft de griffier van belanghebbende een griffierecht geheven van € 37,=.

De Inspecteur heeft een verweerschrift ingediend.

1.3. Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgehad op 5 april 2006 te A.

Aldaar zijn toen verschenen en gehoord de heer B, verbonden aan het Administratiekantoor C vof, Administrateurs en belastingadviseurs te D, als gemachtigde van belanghebbende, alsmede, namens de Inspecteur, de heer E.

2.2. Over 2002 werd een elektronische aangifte ingediend, die door

een foutmelding niet door het systeem van de Belastingdienst verwerkt kon worden. De foutmelding hield in, dat de elektronische handtekening niet overeenkwam met de elektronische handtekening, zoals die bekend was bij de Belastingdienst. De aangifte is daarna handmatig ingevoerd. Het is voor de Inspecteur niet meer te achterhalen of bij het handmatig verwerken van de aangifte vergeten is de toetrederskorting als bedoeld in artikel 8.21 van de Wet inkomstenbelasting 2001 (hierna: de Wet IB) in te toetsen.

2.4. Bij de afhandeling van het bezwaarschrift tegen de definitieve aanslag heeft de behandelende ambtenaar, mevrouw G, een onderzoek ingesteld naar de toetrederskorting. Belanghebbendes gemachtigde is door haar telefonisch verzocht een toetredersverklaring als bedoeld in artikel 8.21 van de Wet IB, jo artikel 44b van de Uitvoeringsregeling inkomstenbelasting 2001 (hierna: de Uitvoeringsregeling) te verstrekken.

Naar aanleiding van dat verzoek heeft belanghebbendes gemachtigde aan de Inspecteur een verklaring van F gefaxt (hierna: de verklaring) met de volgende tekst:

000-0000000

Tav mevr. G

Sofinr. 000 00 000

ADM.KANT. C V.O.F.

(...)

Afdeling personeelszaken

F (...)".

De Inspecteur stelt, dat het nieuwe feit schuilt in de mededeling van de werkgever de dato 19 december 2003.

Voorts is de Inspecteur van mening, dat de gemachtigde alvorens de aanvraag te doen had moeten onderzoeken of belanghebbende aan de voorwaarden voor de toekenning van de toetrederskorting voldeed. Nu in het aangiftebiljet voor de voorwaarden verwezen wordt naar de toelichting op het aangiftebiljet, heeft naar de mening van de Inspecteur belanghebbende geweten althans kunnen weten, dat hij niet aan de voorwaarden voldeed.

Subsidiair beroept de Inspecteur zich op het arrest van de Hoge Raad 17 oktober 1990, nr. 26299, BNB 1991/118.

- Ik zie het nieuwe feit niet. Ik begrijp ook niet, waarom ná de afhandeling van het bezwaarschrift tegen de definitieve aanslag de Inspecteur met de werkgever is gaan bellen en niet vooraf.

- Het was belanghebbende noch mij vooraf bekend, dat er gesubsidieerd werk is verricht. Na het telefoontje van de Inspecteur op 19 december 2003 ben ik het pas gaan onderzoeken. Het is bij werknemers zelf niet bekend wat voor soort werk zij verrichten. Ik dacht, dat nu belanghebbende uit de WAO ging, hij recht had op de toetrederskorting.

- Het verzoek om toetrederskorting werd gedaan in de aangifte. De aangifte is bij de Belastingdienst zoekgeraakt en de korting is bij de aanslagregeling niet verleend. Toen heb ik bezwaar gemaakt, omdat ik van mening was, dat belanghebbende aan de voorwaarden voldeed.

- De Inspecteur heeft mij naar aanleiding van het bezwaarschrift gebeld, dat er nog een verklaring nodig was van de werkgever. Die heb ik toen opgevraagd en gefaxt. Twee dagen later is door de Inspecteur telefonisch medegedeeld, dat het bezwaar afgehandeld was en de toetrederskorting was toegekend.

- Een dag of twee later belde de heer E, dat het bezwaar ten onrechte gegrond was verklaard, maar toen was het bezwaar al afgehandeld en toegewezen.

- Ik heb ook in de bezwaarfase tegen de navorderingsaanslag verzoek om kostenvergoeding gedaan.

- Ik heb zelf gebeld met de werkgever, nadat de behandelende ambtenaar - mevrouw G - na de afhandeling van het bezwaar naar mij toekwam om het verzoek om vergoeding kosten bezwaarfase te beoordelen. Dat wordt namelijk bij ons op de eenheid gescheiden beoordeeld. Toen ik F zag, is bij mij een belletje gaan rinkelen. Ik dacht: die verrichten toch gesubsidieerd werk? Toen ben ik gaan bellen met F. Die hebben mij toen desgevraagd medegedeeld, dat belanghebbende gesubsidieerd werk verricht. De toetrederskorting had dus niet verleend mogen worden. Toen heb ik de gemachtigde meteen gebeld en een brief gestuurd, dat er nagevorderd wordt, omdat de uitspraak niet meer terug te draaien was. Die was toen al elektronisch verwerkt.

- De verklaring voldeed niet aan de eisen van artikel 44b van de Uitvoeringsregeling, maar alle toetredersverklaringen waren toen ondeugdelijk, ook bij andere belastingplichtigen. We hebben toen besloten, om de toetrederskortingen aan belastingplichtigen, die daarom vroegen, toch toe te kennen.

- In geval van belanghebbende schuilt het nieuwe feit in de telefonische mededeling van de werkgever, dat hij gesubsidieerd werk doet.

- Ik vind, dat belanghebbende niet beschermd mag worden door de mededeling van mevrouw G, omdat hij een adviseur had en die had beter moeten weten. Die had een en ander moeten onderzoeken. Mevrouw G had het bezwaar toegewezen, omdat ze er van uitging, dat belanghebbende van gesubsidieerd naar niet gesubsidieerd werk is gegaan.

3.3. Belanghebbende concludeert tot gegrondverklaring van het beroep, vernietiging van de bestreden uitspraak en vernietiging van de navorderingsaanslag.

De Inspecteur concludeert tot ongegrondverklaring van het beroep.

4.4. De Inspecteur stelt in het verweerschrift, dat sprake is van kwade trouw. Dienaangaande overweegt het Hof het volgende. Uit de rechtspraak (zie bijvoorbeeld Hoge Raad 14 juni 2000, nr. 35 263, BNB 2000/299, 31 januari 2003, nr. 37 511, BNB 2003/124 en 13 februari 2004, nr. 39 477, BNB 2004/160) blijkt, dat voor kwade trouw vereist is, dat de belastingplichtige zich bewust is van de onjuistheid van de inlichtingen, dan wel dat hij zich ervan bewust is, dat hij de juiste inlichtingen achterhoudt. Kwade trouw wordt in die zin uitgelegd, dat navordering slechts mogelijk is, indien het aan opzet van belanghebbende toe te rekenen is, dat het desbetreffende feit niet eerder aan de inspecteur bekend was.

Gelet op de geloofwaardige door de Inspecteur niet weersproken verklaring van belanghebbende, dat hij noch zijn gemachtigde tot na de aankondiging van de onderhavige navorderingsaanslag bekend was met het feit, dat hij gesubsidieerde arbeid verrichtte bij F, is naar het oordeel van het Hof geen sprake van kwade trouw als bedoeld in artikel 16, lid 1, slotzin, van de AWR.

Nu noch belanghebbende noch zijn gemachtigde zich ervan bewust waren, dat belanghebbende bij F gesubsidieerde arbeid verrichtte, kan niet worden gezegd, dat belanghebbende opzettelijk de juiste inlichtingen heeft achtergehouden dan wel opzettelijk onjuiste inlichtingen aan de Inspecteur heeft verstrekt.

4.5. Naar het oordeel van het Hof kon het feit, op basis waarvan de Inspecteur de onderhavige navorderingsaanslag heeft opgelegd, bij de Inspecteur redelijkerwijs bekend zijn ten tijde van de afhandeling van het bezwaarschrift tegen de definitieve aanslag. De Inspecteur heeft immers toegegeven, dat ondanks het feit, dat de verklaring niet voldeed aan de eisen van artikel 44b van de Uitvoeringsregeling, de toetrederskorting toch verleend werd. De Inspecteur had naar het oordeel van het Hof gelet op de bewoordingen van de verklaring door moeten vragen alvorens het bezwaar af te handelen. Immers in de verklaring ontbreken door artikel 44b van de Uitvoeringsregeling voorgeschreven elementen, te weten de verklaring dat belanghebbende

a) is opgehouden met het genieten van een uitkering of het verrichten van gesubsidieerde arbeid als bedoeld in artikel 8.21, lid 1, eerste volzin, onderdelen a tot en met d, van de Wet IB;

b) voldoet aan de voorwaarde van artikel 8.21, lid 1, tweede volzin, van de Wet IB en

c) tegenwoordige arbeid, niet zijnde gesubsidieerde arbeid, als bedoeld in artikel 8.21, lid 1, derde volzin, van de Wet IB is gaan verrichten.

Omdat de Inspecteur het onderzoek niet heeft afgerond, is voor de navordering gelet op de eisen van artikel 16, lid 1, van de AWR geen plaats.

Nu het beroep gegrond is, acht het Hof termen aanwezig de Inspecteur te veroordelen in de kosten, die belanghebbende in verband met de behandeling van het beroep bij het Hof redelijkerwijs heeft moeten maken.

Het Hof stelt deze kosten, mede gelet op het bepaalde in het Besluit proceskosten bestuursrecht, voor de bezwaarfase op 1 (punt) x € 161,= (waarde per punt) x 1 (factor gewicht van de zaak), dat is op € 161,=, en voor de beroepsfase op 2 (punten) x € 322,= (waarde per punt) x 1 (factor gewicht van de zaak), is € 644,=. De totale proceskosten bedragen derhalve € 805,=.

Het Hof:

- verklaart het beroep gegrond,

- vernietigt de bestreden uitspraak,

- vernietigt de navorderingsaanslag,

- gelast dat aan belanghebbende wordt vergoed het door deze ter zake van de behandeling van het beroep betaalde griffierecht ten bedrage van € 37,=,

- veroordeelt de Inspecteur in de kosten van het geding aan de zijde van belanghebbende, vastgesteld op € 805,=, en

- wijst de Staat aan als de rechtspersoon, die het griffierecht en de proceskosten moet vergoeden.

Tegen deze uitspraak kan binnen zes weken na de verzenddatum beroep in cassatie worden ingesteld bij de Hoge Raad der Nederlanden (belastingkamer), Postbus 20303, 2500 EH Den Haag. Daarbij moet het volgende in acht worden genomen:

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.

2. het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden:

a. de naam en het adres van de indiener;

b. een dagtekening;

c. een omschrijving van de uitspraak waartegen het beroep in

cassatie is gericht;

d. de gronden van het beroep in cassatie.

Voor het instellen van beroep in cassatie is griffierecht verschuldigd.

Na het instellen van beroep ontvangt de indiener een nota griffierecht van de griffier van de Hoge Raad.