Gerechtshof 's-Hertogenbosch, 13-07-2006, AY8372, 04/02837

HET GERECHTSHOF TE 's-HERTOGENBOSCH

U I T S P R A A K

Uitspraak van het Gerechtshof te 's-Hertogenbosch, tweede enkelvoudige Belastingkamer, op het beroep van mevrouw X te Y (hierna: belanghebbende) tegen de uitspraak van de Voorzitter van het managementteam van het onderdeel Belastingdienst/Z van de rijksbelastingdienst (hierna: de Inspecteur) op haar bezwaarschrift betreffende de bedragen welke door haar als omzetbelasting op aangifte zijn voldaan over de tijdvakken januari tot en met september 2002.

1. Ontstaan en loop van het geding

1.2. Tegen deze beide uitspraken is belanghebbende tijdig en op regelmatige wijze bij één beroepschrift in beroep gekomen bij het Hof. Ter zake van dit beroep heeft de Griffier van belanghebbende een recht geheven van € 136,=. De Inspecteur heeft het beroep bij verweerschrift bestreden.

1.4. In verband met de omstandigheid dat de Inspecteur met dagtekening 14 mei 2005 ambtshalve aan belanghebbende over de tijdvakken oktober tot en met december 2002 een aanvullende teruggaaf van € 324,= heeft verleend en daarmede voor wat die tijdvakken betreft geheel aan belanghebbende is tegemoetgekomen, heeft belanghebbende tijdens het onderzoek ter zitting uitdrukkelijk verklaard haar beroep tegen die uitspraak van 3 december 2004 welke op deze tijdvakken betrekking heeft, in te trekken.

1.5. Het Hof heeft vervolgens het onderzoek ter zitting gesloten.

2. Feiten

Op grond van de stukken van het geding en het verhandelde tijdens het onderzoek ter zitting staat, als tussen partijen niet in geschil, dan wel door een van hen gesteld en door de wederpartij niet of niet voldoende weersproken, het volgende vast:

2.1. Belanghebbende drijft een zogeheten Bodystyling-studio. Bodystyling is een concept waarbij door een combinatie van beweging en voeding een vermindering van het lichaamsgewicht wordt gerealiseerd. Belanghebbende is als zodanig ondernemer in de zin van artikel 7, eerste lid, van de Wet op de omzetbelasting 1968.

2.2. In haar aangiften voor de omzetbelasting over de onderhavige tijdvakken (januari tot en met september 2002) heeft belanghebbende de door haar ter zake van haar prestaties verschuldigde omzetbelasting berekend naar het tarief van 19%. In haar onder 1.1 vermelde schrijven van 18 februari 2003 heeft zij zich op het standpunt gesteld dat haar prestaties zijn aan te merken als één dienst, te weten het geven van gelegenheid tot sportbeoefening, op welke dienst het tarief van 6% van toepassing is.

2.3. Bij uitspraak van 19 juli 2004, nr. 02/02997, heeft het Gerechtshof te Arnhem met betrekking tot een soortgelijk geval belanghebbendes onder 2.2 vermelde standpunt bevestigd. De Staatssecretaris van Financiën heeft in deze uitspraak berust.

2.4. Naar de Inspecteur tijdens het onderzoek ter zitting uitdrukkelijk heeft bevestigd, is niet in geschil dat de door belanghebbende, gelet op hetgeen onder 2.2 en 2.3 is vermeld, teveel over de tijdvakken januari tot en met september 2002 op aangifte voldane omzetbelasting € 22.848,= bedraagt. Evenmin is in geschil dat de Inspecteur belanghebbende met betrekking tot deze tijdvakken terecht wegens termijnoverschrijding niet-ontvankelijk in haar bezwaar heeft verklaard.

3. Geschil, alsmede standpunten en conclusies van partijen

Deze vraag moet naar het oordeel van belanghebbende bevestigend, doch naar de mening van de Inspecteur ontkennend worden beantwoord.

3.2. Partijen doen hun evenvermelde standpunten steunen op de gronden welke daartoe door hen zijn aangevoerd in de van hen afkomstige stukken, waaronder de onder 1.3 vermelde pleitnota, van al welke stukken de inhoud als hier ingevoegd moet worden aangemerkt. Tijdens het onderzoek ter zitting hebben zij hieraan nog het volgende, zakelijk weergegeven, toegevoegd:

3.3. Belanghebbende concludeert, naar het Hof begrijpt, tot gegrondverklaring van het beroep, vernietiging van de bestreden uitspraak en het alsnog verlenen van teruggaaf tot een bedrag van € 22.848,=. De Inspecteur concludeert, naar het Hof verstaat, tot ongegrondverklaring van het beroep.

4. Beoordeling van het geschil

4.1. De bestreden uitspraak van de Inspecteur bevat in wezen twee besluiten, te weten (a) de beslissing op bezwaar, inhoudende dat belanghebbende voor wat betreft de tijdvakken januari tot en met september 2002 wegens termijnoverschrijding niet-ontvankelijk is en (b) de beslissing niet met toepassing van het bepaalde in artikel 65 van de Algemene wet inzake rijksbelastingen ambtshalve teruggaaf te verlenen van de door belanghebbende over evenvermelde tijdvakken teveel op aangifte voldane omzetbelasting.

4.2. Met betrekking tot de onder (a) bedoelde beslissing is niet in geschil dat deze juist is. Het beroep is derhalve in zoverre ongegrond.

4.3. De onder (b) bedoelde beslissing is niet een voor bezwaar vatbare beschikking als bedoeld in artikel 23, eerste lid, van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (tekst tot en met 2004), omdat niet ingevolge enige bepaling van de belastingwet bezwaar daartegen openstaat; met betrekking tot een dergelijke beslissing kan slechts een vordering bij de burgerlijke rechter worden ingesteld (zie het arrest van de Hoge Raad van 21 april 2006, nr. 41.033, onder meer gepubliceerd in NTFR 2006/633). Beroep op de administratieve rechter in belastingzaken staat tegen een zodanige beslissing mitsdien niet open. Het Hof is derhalve met betrekking tot de onder (b) bedoelde beslissing van de Inspecteur onbevoegd.

5. Proceskosten en griffierecht

Het Hof acht geen termen aanwezig voor vergoeding van proceskosten en/of griffierecht.

6. Beslissing

Gelet op al het vorenstaande moet worden beslist als volgt:

Aldus gedaan op 13 juli 2006 door J.A. Meijer, lid van voormelde Kamer, in tegenwoordigheid van C.A. Blokx-van Roosmalen, griffier. De beslissing is op die datum ter openbare zitting uitgesproken.

Aangetekend in afschrift aan partijen verzonden op: 13 juli 2006

Het aanwenden van een rechtsmiddel:

In het beroepschrift kan de Hoge Raad verzocht worden om de wederpartij te veroordelen in de proceskosten.