Gerechtshof 's-Hertogenbosch, 21-12-2006, BA1389, 03/01979

HET GERECHTSHOF TE 's-HERTOGENBOSCH

U I T S P R A A K

1. Ontstaan en loop van het geding

1.1. Aan belanghebbende is over het tijdvak 1 januari 2000 t/m 31 december 2001 en onder nummer 0000.00.000.F.01.1501 een naheffingsaanslag in de omzetbelasting opgelegd welke is gedagtekend 25 september 2002 (hierna: de naheffingsaanslag). De naheffingsaanslag bedraagt € 84.592. Bij de naheffingsaanslag is € 2.466 heffingsrente in rekening gebracht en is geen boete opgelegd. Belanghebbende is tegen de naheffingsaanslag in bezwaar gekomen. Bij de bestreden uitspraak is de naheffingsaanslag gehandhaafd.

1.2. Belanghebbende is tegen die uitspraak in beroep gekomen bij het hof. Ter zake van dit beroep heeft de griffier van belanghebbende een griffierecht geheven van € 116. De inspecteur heeft een verweerschrift ingediend.

1.3. Op grond van artikel 8:58 van de Algemene wet bestuursrecht heeft belanghebbende vóór de zitting nadere stukken ingediend. Deze stukken zijn in kopie verstrekt aan de wederpartij en behoren tot de stukken van het geding.

1.4. Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgehad op 25 oktober 2006 te 's-Hertogenbosch. Aldaar zijn verschenen en gehoord belanghebbende, alsmede de inspecteur. Partijen hebben ter zitting ieder een pleitnota voorgedragen en exemplaren daarvan overgelegd aan de wederpartij en aan het hof. Het hof rekent deze pleitnota's tot de stukken van het geding.

1.5. Het hof heeft vervolgens het onderzoek ter zitting gesloten.

2. Feiten

Op grond van de stukken van het geding en het verhandelde ter zitting staan, als tussen partijen niet in geschil, dan wel door een van hen gesteld en door de wederpartij niet of niet voldoende weersproken, de volgende feiten vast.

2.1. Belanghebbende handelde in het tijdvak van naheffing in benodigdheden voor het kweken van hennep. Belanghebbende handelde onder de naam A Groothandel.

2.2. Bij belanghebbende werd op 11 juli 2001 een boekenonderzoek gestart naar aanleiding van bevindingen tijdens een eerder boekenonderzoek dat plaatsvond op 12 november 1999 en 29 november 1999. Het in 2001 ingestelde onderzoek, aangekondigd als deelonderzoek inkomstenbelasting voor het jaar 1999, werd later uitgebreid naar de aanvaardbaarheid van ondermeer de aangiften omzetbelasting over het tijdvak 1 januari 2000 t/m 31 december 2001. Het rapport van het in 2001 ingestelde onderzoek is gedagtekend 5 september 2002. In het rapport zijn mede verwerkt de resultaten van een tijdens het onderzoek op verzoek van de Belgische belastingdienst ingesteld onderzoek bij belanghebbende waarvan het rapport is gedagtekend 3 juni 2002.

2.3. Het boekenonderzoek wees uit dat belanghebbende in zijn administratie verkoopfacturen had opgenomen van leveringen aan een vijftal ondernemingen met Belgische btw nummers (VAT-nummers). Bij die facturen gaat het om de volgende ondernemingen, VAT-nummers, jaren en (totaal)bedragen.

Afnemer VAT-nummer jaar 2000 jaar 2001

totaal fl. 167.449 fl. 995.497

2.4. Belanghebbende heeft ter zake van de in 2.3 vermelde, gefactureerde (totaal)bedragen geen omzetbelasting in rekening gebracht, een en ander met toepassing van artikel 9, lid 2, aanhef en onderdeel b, van de Wet op de omzetbelasting 1968. Daarbij heeft belanghebbende zich op het standpunt gesteld dat sprake is van "verkoop naar het buitenland, in dit geval België".

3. Geschil, standpunten en conclusies van partijen

3.1. In geschil is het antwoord op de vraag of de inspecteur terecht (fl. 24.940,-- + fl. 158.944,-- =) fl. 183.884,-- (= € 83.442) omzetbelasting heeft nageheven. Belanghebbende beantwoordt die vraag ontkennend. De inspecteur beantwoordt die vraag bevestigend.

3.3. Belanghebbende concludeert op pagina 11 van zijn pleitnota tot vernietiging van de bestreden uitspraak, vernietiging van de naheffingsaanslag en vernietiging van de beschikking heffingsrente. De inspecteur concludeert dat het beroep ongegrond is.

4. Beoordeling van het geschil

4.1.1. Gelet op het bepaalde in artikel 9, lid 2, aanhef en onderdeel b, van de Wet op de omzetbelasting 1968 juncto onderdeel a, post 6, van de bij die wet behorende tabel II, bedraagt de belasting nihil voor leveringen van goederen die worden vervoerd naar een andere lidstaat, wanneer deze goederen aldaar zijn onderworpen aan heffing van belasting ter zake van intracommunautaire verwerving van die goederen, mits is voldaan aan bij algemene maatregel van bestuur te stellen voorwaarden.

4.1.2. Artikel 12, lid 1, van het Uitvoeringsbesluit omzetbelasting (hierna: het Besluit) stelt voor de aanspraak op het tarief van nihil voor zover hier van belang als voorwaarde dat de toepasselijkheid van dat tarief uit boeken en bescheiden blijkt, dat wil zeggen overtuigend wordt aangetoond. De bewijslast dat aanspraak bestaat op het tarief van nihil, rust op degene die die aanspraak maakt. Dit is in het geval van belanghebbende, bij voormelde gefactureerde totaalbedragen, niet anders.

4.3. In zijn Besluit van 20 juni 1995, nr. VB 95/2120, gewijzigd bij Besluit van 10 november 1995, nr. VB 95/3447 (hierna: het Besluit), heeft de staatssecretaris van Financiën een (nadere) regeling gegeven voor de toepassing van het zogenoemde nultarief bij intracommunautaire transacties. Belanghebbende heeft zich op het Besluit beroepen en daarbij onder meer gesteld dat "hij de voor hem mogelijke zorgvuldigheid heeft betracht bij het toepassen van het nultarief bij intracommunautaire leveringen". In Mededeling 38 van het Besluit is, nu belanghebbende heeft gesteld dat de "Belgische afnemers zelf het vervoer naar het buitenland verzorgden", met name het volgende van belang.

Deze door degene die de geleverde goederen in ontvangst neemt, te tekenen schriftelijke verklaring zal ten minste moeten bevatten de naam van de afnemer en indien de afnemer de goederen niet persoonlijk in ontvangst neemt, de naam van degene die dat namens de afnemer doet, het kenteken van het voertuig waarmee de goederen zullen worden vervoerd, het nummer van de factuur waarop de geleverde goederen zijn gespecificeerd, de plaats waarheen de afnemer de goederen zal vervoeren, alsmede de toezegging dat de afnemer bereid is aan de Belastingdienst desgevraagd nadere informatie te verstrekken omtrent de bestemming van de goederen. Een model van deze verklaring is als bijlage opgenomen.".

Belanghebbende heeft met betrekking tot het tijdvak van naheffing geen schriftelijke verklaring als hiervoor bedoeld overgelegd dat aan de cumulatieve vereisten als aangegeven voldoet. Belanghebbende heeft ook met andere bescheiden niet aangetoond dat hij voldoende zorgvuldig heeft gehandeld bij het toekennen van het intracommunautaire karakter aan de leveringen ter zake waarvan is nageheven. In dit verband merkt het hof op dat in de administratie van belanghebbende ter staving van de door belanghebbende gestelde leveringen aan Belgische afnemers geen andere stukken zijn aangetroffen dan kopie facturen, zoals de inspecteur onweersproken heeft gesteld. Het beroep op het Besluit baat belanghebbende niet.

4.4. Belanghebbende heeft voorts gesteld dat de "Belastingdienst H" belanghebbende desgevraagd telefonisch heeft medegedeeld dat "men kon leveren op basis van het nultarief", indien van de belastingdienst schriftelijk bewijs was ontvangen dat "het b.t.w. nummer van de buitenlandse ondernemers was gecontroleerd en voor akkoord bevonden". Dit nadat "de eerste Belgische afnemer zich bij A Groothandel meldde en mededeelde dat bij intracommunautaire leveringen gebruik kon worden gemaakt van het nultarief". Voor de juistheid van die stelling, waarmee belanghebbende een beroep heeft gedaan op het vertrouwensbeginsel, heeft belanghebbende evenwel geen enkel bewijs bijgebracht. Het hof gaat aan die niet onderbouwde stelling voorbij.

4.5.1. Het boekenonderzoek bij belanghebbende is op 11 juli 2001 aangevangen en werd later uitgebreid naar de aanvaardbaarheid van ondermeer de aangiften omzetbelasting over het tijdvak 1 januari 2000 t/m 31 december 2001. Op 26 april 2002 heeft de inspecteur, na een gesprek hierover met belanghebbende, deze het model van de voor de toepassing van het nultarief te hanteren afnemersverklaring gefaxt waarvan belanghebbende vervolgens gebruik is gaan maken. Belanghebbende verwijt de inspecteur, samengevat, dat hij belanghebbende niet eerder tijdig van de juiste informatie heeft voorzien en dat belanghebbende, gelet op de "onjuiste, c.q onvolledige, c.q. ontijdige informatie van de belastingdienst", in zijn verdedigingsbelangen is geschaad. In verband daarmee concludeert belanghebbende dat de naheffingsaanslag in strijd is met de beginselen van behoorlijk bestuur.

4.5.2. Belanghebbende heeft geen feiten en/of omstandigheden aangevoerd op grond waarvan de inspecteur kan worden verweten dat hij belanghebbende niet eerder dan op 26 april 2002 een model als vorenbedoeld heeft gezonden.

4.6. Belanghebbende heeft in zijn pleitnota mede geconcludeerd tot vernietiging van de beschikking heffingsrente. In zijn beroepschrift evenwel heeft hij ter zake van die beschikking geen beroep ingesteld. Ook heeft belanghebbende tegen de beschikking heffingsrente geen zelfstandige grief geformuleerd. Het hof gaat er van uit dat het beroep uitsluitend de naheffingsaanslag betreft.

4.7. Gelet op al het vorenstaande is het beroep ongegrond.

5. Proceskosten

Het hof acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten als bedoeld in artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht.

6. Beslissing

Het hof verklaart het beroep ongegrond.

Aldus gedaan op 21 december 2006 door P.J.M. Bongaarts, voorzitter, J. Swinkels en F. Sonneveldt, in tegenwoordigheid van P.H.A. Calis, griffier. De beslissing is op die datum ter openbare zitting uitgesproken.

Aangetekend in afschrift aan partijen verzonden op: 21 december 2006