Gerechtshof 's-Hertogenbosch, 27-02-2009, BI2213, 02/04360

HET GERECHTSHOF TE 's-HERTOGENBOSCH

U I T S P R A A K

Uitspraak van het Gerechtshof te 's-Hertogenbosch, eerste meervoudige Belastingkamer, op het beroep van mevrouw X te Y (hierna: de belanghebbende) tegen de uitspraak van de voorzitter van het managementteam van het onderdeel Belastingdienst/Z van de rijksbelastingdienst (hierna: de Inspecteur) op het bezwaarschrift betreffende na te melden aanslag inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen over het jaar 1998.

1. Ontstaan en loop van het geding

1.1. Aan de belanghebbende is over het jaar 1998 een aanslag in de inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen opgelegd naar een belastbaar inkomen van fl. 400.000. Na tegen de aanslag tijdig gemaakt bezwaar heeft de Inspecteur bij uitspraak op bezwaar deze aanslag verminderd tot één naar een belastbaar inkomen van fl. 200.000.

1.2. De belanghebbende is tegen de uitspraak in beroep gekomen bij het Hof. Ter zake van dit beroep heeft de griffier van de belanghebbende een griffierecht geheven van € 29,=. De Inspecteur heeft bij verweerschrift het beroep bestreden.

1.3. Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgehad op 27 november 2008 te 's-Hertogenbosch. Aldaar zijn toen verschenen en gehoord de belanghebbende.

1.4. Belanghebbende heeft ter zitting een pleitnota voorgedragen en een exemplaar daarvan overgelegd aan het Hof.

1.5. Het Hof heeft vervolgens het onderzoek gesloten.

2. Feiten

Op grond van de stukken van het geding en gelet op de geloofwaardige verklaringen van belanghebbende tijdens het onderzoek ter zitting staat het volgende vast:

2.1. Belanghebbende was beherend vennoot van de commanditaire vennootschap A. Deze commanditaire vennootschap is op 28 juli 1997 opgericht en op 1 augustus 1997 met haar activiteiten gestart. De commanditaire vennoot was de heer B, geboren in 1968. Op 10 maart 1998 werd de commanditaire vennootschap beëindigd en de activiteiten werden overgedragen aan de vennootschap onder firma A. De vennoten hiervan waren belanghebbende en mevrouw C, geboren in 1977. De vennootschap onder firma is per 1 april 1998 beëindigd. De activiteiten van de vennootschap onder firma zijn per die datum als eenmanszaak door belanghebbende voortgezet tot 1 augustus 1998. De beëindiging van de eenmanszaak is op 14 juni 1999 in het handelsregister ingeschreven. De activiteiten van de commanditaire vennootschap omvatten een groothandel in computeronderdelen, met name zogeheten cpu's. De heer D, toentertijd de partner van belanghebbende, was gemachtigd om de werkzaamheden voor de commanditaire vennootschap te verrichten.

2.2. De administratie van de commanditaire vennootschap werd verzorgd door de heer E, de vader van belanghebbende.

2.3. Aan de commanditaire vennootschap zijn in 1998 meerdere naheffingsaanslagen omzetbelasting opgelegd over de tijdvakken oktober 1997 tot en met februari 1998 tot een totaalbedrag van fl. 3.325.326. Onder kenmerken 99/00000, 99/00001, 99/00002, 99/00003 en 99/00004 heeft het Hof uitspraken gedaan inzake aan de commanditaire vennootschap opgelegde naheffingsaanslagen omzetbelasting.

2.4. Aan belanghebbende was uitstel voor het indienen van de aangifte verleend tot 30 januari 2000. Belanghebbende heeft op 23 februari 2000 de aangifte inkomstenbelasting ingediend met een bedrag van fl. 59.138 aan winst uit onderneming. Bij brief van 11 oktober 2000 berichtte belanghebbende de Inspecteur dat de winst uit onderneming fl. 138.746 bedroeg.

2.5. Op 25 maart 1998 is aan de commanditaire vennootschap een naheffingsaanslag omzetbelasting opgelegd. Op die dag is door de Ontvanger beslag gelegd op een bankrekening van de commanditaire vennootschap.

3. Geschil, alsmede standpunten en conclusies van partijen

3.1. Het geschil betreft het antwoord op de volgende vragen:

De belanghebbende beantwoordt de vragen I, III en IV ontkennend en vraag II bevestigend. De Inspecteur is de tegenovergestelde opvatting toegedaan.

3.2. Partijen doen hun standpunten steunen op de gronden welke daartoe door hen zijn aangevoerd in de van hen afkomstige stukken, van al welke stukken de inhoud als hier ingevoegd moet worden aangemerkt. Belanghebbende heeft tijdens het onderzoek ter zitting, kort weergegeven, het volgende toegevoegd:

3.3. De belanghebbende concludeert - na het verhandelde ter zitting- tot gegrondverklaring van het beroep, vernietiging van de bestreden uitspraak en tot vermindering van de aanslag tot nihil. De Inspecteur concludeert - primair - tot ongegrondverklaring van het beroep.

4. Beoordeling van het geschil

Vooraf en ambtshalve

Het geschil

Vragen I en II

4.2. Het Hof zal uit overwegingen van proceseconomie vooronderstellenderwijs vraag I bevestigend en vraag II ontkennend beantwoorden.

Vraag III

4.3. Nu het Hof er vooronderstellenderwijs vanuit gaat dat, en in hoeverre, op belanghebbende de last rust overtuigend aan te tonen dat de uitspraak op bezwaar onjuist is en het Hof er vooronderstellenderwijs vanuit gaat dat belanghebbende in die bewijslast niet is geslaagd heeft het Hof te beoordelen of de Inspecteur de aanslag bij uitspraak op bezwaar niet willekeurig of niet onredelijk heeft vastgesteld.

4.4. Belanghebbende heeft in haar beroepschrift verwezen naar bij het Hof toentertijd aanhangige procedures inzake de naheffingsaanslagen omzetbelasting en zij heeft in haar pleitnota bepleit dat de omzetbelastingschulden op de winst uit onderneming in mindering moeten worden gebracht. Tijdens het onderzoek ter zitting heeft zij nader geconcludeerd dat de aanslag moet worden verminderd tot nihil.

4.5. Belanghebbende heeft haar ondernemingsactiviteiten in 1998 beëindigd, ofwel ten tijde van de beëindiging van de commanditaire vennootschap dan wel bij beëindiging van haar eenmanszaak. Dit heeft tot gevolg, dat per einde van de onderneming een stakingsbalans dient te worden opgemaakt op basis van totaalwinst (artikel 7 van de Wet op de inkomstenbelasting 1964).

4.6. De Inspecteur stelt rekening te hebben gehouden met een bedrag aan omzetbelastingschulden van fl. 618.680, zijnde het bedrag dat daadwerkelijk op de naheffingsaanslagen omzetbelasting (door beslaglegging) is betaald. Hij stelt dat betaling van een hoger bedrag aan omzetbelasting niet aannemelijk is, gezien de vermogenspositie van belanghebbende.

4.7. Daargelaten dat de door de Inspecteur in zijn verweerschrift, pagina 5, derde alinea en eerste alinea van onderen en pagina 6, eerste alinea, gemaakte berekeningen niet leiden tot het door hem bij uitspraak op bezwaar vastgestelde belastbaar inkomen van fl. 200.000 is het Hof van oordeel dat de Inspecteur de aanslag bij uitspraak op bezwaar niet redelijk heeft berekend door - kennelijk - slechts met een bedrag van fl. 618.680 aan omzetbelastingschulden rekening te houden.

4.8. Het Hof zal in dit verband eerst stil staan bij het antwoord op de vraag of de schuld omzetbelasting ondanks de staking van de onderneming per 31 december 1998 tot het ondernemingsvermogen is blijven behoren, dan wel in de loop van 1998 naar het privé-vermogen is overgebracht. Belanghebbende heeft dit ter zitting met zoveel woorden aan het Hof overgelaten. De stellingen van de Inspecteur op dit punt zijn voor meerdere uitleg vatbaar. In zijn verweerschrift, onder 6.8 stelt hij dat per stakingsdatum een balans naar de waarde in het economische verkeer moet worden opgesteld, welke waarderingsgrondslag ook dient te gelden voor de schuld omzetbelasting. In 6.9 van zijn verweerschrift stelt hij dat een latere vrijval van de schuld, kennelijk gerekend vanaf de door hem aangehouden waarde van fl. 618.680, een nagekomen bedrijfsbate vormt. Nu de schuld omzetbelasting bij de staking van de onderneming niet volledig kan worden voldaan kan deze schuld niet naar het privé-vermogen worden overgebracht doch blijft zij tot diens te vereffenen ondernemingsvermogen behoren. Per 31 december 1998 staat niet vast en is evenmin zo goed als zeker dat de schuldenaar de schuld niet of niet volledig behoeft te voldoen. De schuld kan op die datum dan ook worden gewaardeerd op de nominale waarde rekening houdende met de kans dat deze als gevolg van de betwisting door belanghebbende zal worden verlaagd of geheel zal worden vernietigd. De invloed van die kans was op 31 december 1998 naar het oordeel van het Hof zeer gering.

4.9. De Inspecteur heeft het inkomen na bezwaar gesteld op fl. 200.000 rekening houdende met een aftrek uit hoofde van een schuld omzetbelasting ten bedrage van fl. 618.680. Uit hetgeen onder 4.8 is overwogen volgt dat de inspecteur het inkomen daarmee onredelijk heeft vastgesteld. Dit geldt evenzeer voor het subsidiair gestelde inkomen van fl. 350.000.

4.10. De Inspecteur stelt nog meer subsidiair dat tussen hem en belanghebbende een afspraak is tot stand gekomen op grond waarvan het inkomen op fl. 150.000 zou moeten worden gesteld. Dit wordt door belanghebbende betwist. Met hetgeen door de Inspecteur in 3.16 van zijn verweerschrift op dit punt is aangevoerd, maakt hij niet aannemelijk dat met belanghebbende een belanghebbende thans nog bindende afspraak in deze zin is gemaakt. Uit hetgeen in 3.16 is aangevoerd leidt het Hof eerder het tegendeel af. Het Hof wijst er daarbij ook op dat de Inspecteur zelf de door hem gestelde afspraak niet heeft gevolgd door het inkomen op een hoger bedrag vast te stellen.

4.11. Rekening houdend met de omzetbelastingschulden had de Inspecteur in redelijkheid niet anders kunnen concluderen dan dat de aanslag, zoals belanghebbende bepleit, naar nihil had moeten worden vastgesteld.

4.12. Vraag III moet ontkennend worden beantwoord.

Vraag IV

4.13. Vraag IV behoeft geen beantwoording meer.

Slotsom

4.14. Het gelijk is aan de zijde van belanghebbende.

5. Griffierecht

Gelet op artikel 8:74, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht dient aan de belanghebbende het door haar betaalde griffierecht te worden vergoed.

6. Proceskosten

Het Hof stelt deze kosten, mede gelet op het bepaalde in het Besluit proceskosten bestuursrecht, op 2 punten x € 322,= (waarde per punt) x 1,5 (factor gewicht van de zaak) x 1 (factor samenhangende zaken) is € 966,=.

Voor de onderhavige zaak bedraagt de proceskostenvergoeding derhalve 1/2 x € 966,= is € 483,=.

7. Beslissing

Aldus gedaan op: 27 februari 2009 door J.W.J. Huige, voorzitter, P. Fortuin en J.G. Verseput, in tegenwoordigheid van A.W.J. Strik, griffier. De beslissing is op die datum in het openbaar uitgesproken en afschriften van de uitspraak zijn op die datum aangetekend aan partijen verzonden.

Het aanwenden van een rechtsmiddel:

Tegen deze uitspraak kan door beide partijen binnen zes weken na de verzenddatum beroep in cassatie worden ingesteld bij de Hoge Raad der Nederlanden (belastingkamer), Postbus 20303, 2500 EH Den Haag. Daarbij moet het volgende in acht worden genomen:

In het beroepschrift kan de Hoge Raad verzocht worden om de wederpartij te veroordelen in de proceskosten.