Gerechtshof 's-Hertogenbosch, 18-12-2009, BL8897, 08/00539

Uitspraak op het hoger beroep van

tegen de mondelinge uitspraak van de Rechtbank Breda (hierna: de Rechtbank) van 10 juli 2008, nummer AWB 07/1199, in het geding tussen

belanghebbende

en

betreffende na te noemen aanslag en boetebeschikking.

1. Ontstaan en loop van het geding

1.4. De eerste zitting heeft - voor wat betreft de boete in het openbaar - plaatsgehad op 10 juli 2009 te 's-Hertogenbosch. Aldaar is toen verschenen en gehoord belanghebbende. De Inspecteur, hoewel behoorlijk uitgenodigd, is niet verschenen.

1.5. Het Hof heeft het onderzoek ter zitting geschorst teneinde belanghebbende in de gelegenheid te stellen tot het leveren van nader bewijs door middel van het horen van de heer A ter nadere zitting van het Hof.

1.6. De nadere zitting (hierna: de tweede zitting) heeft - eveneens voor wat betreft de boete in het openbaar -plaatsgehad op 4 november 2009 te 's-Hertogenbosch. Aldaar zijn toen verschenen en gehoord belanghebbende, alsmede de Inspecteur. Belanghebbende heeft te dezer zitting, met instemming van de Inspecteur, een kopie overgelegd van een situatietekening van na te melden bedrijfsterreinen, alsmede van een brief van de gemeente Y aan na te noemen mevrouw A-B van 10 april 2006. Voorts is te dezer zitting de heer A als getuige gehoord.

1.7. Vervolgens heeft het Hof het onderzoek ter zitting gesloten.

1.8. Zowel van de eerste, als van de tweede zitting is een proces-verbaal opgemaakt, dat in afschrift aan partijen is verzonden.

2. Feiten

Op grond van de stukken van het geding en het onderzoek ter beide zittingen zijn in deze zaak de volgende feiten en omstandigheden voor het Hof komen vast te staan.

2.1. Belanghebbende, geboren in 1981 en ongehuwd, drijft sinds 1 augustus 2000 op het adres C-straat 217 te 0000 XX Y onder de naam Autorecycling D een onderneming. De bedrijfsactiviteiten van deze onderneming bestaan voornamelijk uit het in- en verkopen van autowrakken, het demonteren van deze wrakken, het verkopen van losse auto-onderdelen en de handel in ferro en non-ferro metalen.

2.2. Belanghebbende woont samen met de heer A, geboren in 1982 (hierna: belanghebbendes partner).

2.4. Te D zijn, voor zover te dezen van belang, betrekkelijk dicht bij elkaar twee terreinen gelegen waarop in het onderhavige jaar autowrakken, schroot en oude metalen waren opgeslagen. De Inspecteur stelt dat deze beide terreinen in gebruik waren bij belanghebbendes onderneming, terwijl belanghebbende stelt dat op één van deze terreinen (hierna: het tweede terrein) autowrakken, schroot en oude metalen waren opgeslagen, welke niet aan haar, doch aan een overgrootmoeder van haar partner toebehoorden.

2.5. Belanghebbende heeft voor het doen van aangifte voor de IB/PVV over het onderhavige jaar (2004) gebruik gemaakt van een zogeheten P-biljet. Hierbij heeft zij het resultaat van haar onder 2.1 bedoelde onderneming aangegeven als belastbaar resultaat uit overige werkzaamheden en wel tot een negatief bedrag van € 623.

2.6. Bij een door de Inspecteur met betrekking tot belanghebbende bij F B.V. te G ingesteld zogeheten derdenonderzoek, is gebleken dat in de administratie van deze vennootschap (hierna: F) over het onderhavige jaar (2004) ter zake van de inkoop van verschillende soorten oude metalen in totaal 17 ten name van D, C-straat 217, 0000 XX Y, staande creditfacturen voorkomen. Van deze facturen zijn er 9 (tot een totaalbedrag van € 59.061,50) verantwoord in belanghebbendes administratie, terwijl de overige 8 (tot een totaalbedrag van € 23.359,80) niet in die administratie voorkomen.

2.7. Door de Inspecteur is met betrekking tot belanghebbende eveneens een derdenonderzoek ingesteld bij H B.V. te J. Hierbij is gebleken dat in de administratie van deze vennootschap (hierna: H) over het onderhavige jaar (2004) ter zake van de inkoop van, netto, in totaal 1.284.880 kg aan autowrakken en schroot, circa 120 ten name van K B.V. te L (hierna: K) staande afrekeningen voorkomen tot een bedrag van in totaal € 183.809,90. H heeft de eindbedragen van deze afrekeningen telkens per bank betaald aan Handelsmaatschappij K B.V.. Deze laatste vennootschap heeft deze bedragen vervolgens, na aftrek van een provisie van € 0,02 per kg, in contanten uitbetaald aan, naar belanghebbende stelt, de vader van haar partner, de heer A, danwel, naar de Inspecteur stelt, aan belanghebbende c.q. aan een lid van de familie A ten behoeve van belanghebbende. Aldus heeft K in het onderhavige jaar een bedrag van in totaal € 159.319 uitbetaald. Dit bedrag is niet begrepen in de door belanghebbende over dit jaar verantwoorde omzet.

2.8. Blijkens de administratie van H zijn de vorenbedoelde autowrakken en schroot bij haar aangevoerd met twee vrachtauto's, resp. gekentekend XX-XX-00 en XX-00-XX. Deze auto's zijn eigendom van de heer M, de echtgenoot van een zuster van belanghebbendes partner.

2.12. De zakelijke inhoud van een brief van de gemeente Y de dato 10 april 2006 aan mevrouw A-B luidt, voor zover te dezen van belang, als volgt:

3. Geschil, alsmede standpunten en conclusies van partijen

3.1. Het geschil betreft het antwoord op de volgende vragen:

Belanghebbende is van mening dat deze beide vragen ontkennend moeten worden beantwoord. De Inspecteur is de tegenovergestelde opvatting toegedaan.

3.3. Belanghebbende concludeert tot gegrondverklaring van het hoger beroep, vernietiging van de uitspraak van de Rechtbank en vernietiging van de aanslag en van de boetebeschikking. De Inspecteur concludeert tot ongegrondverklaring van het hoger beroep en bevestiging van de uitspraak van de Rechtbank.

4. Gronden

4.1. Gelet op de onder 2.6 en 2.7 vermelde bevindingen is de Inspecteur van oordeel dat de aldaar vermelde bedragen van € 23.359,80 en € 159.319 tot belanghebbendes omzet moeten worden gerekend. De bewijslast hiertoe rust in beginsel op de Inspecteur.

4.2. Met betrekking tot de onder 2.6 vermelde creditfacturen van F overweegt het Hof dat het hierbij gaat om in totaal 17 ten name van D (zijnde vrijwel de handelsnaam van belanghebbendes onderneming), C-straat 217, 0000 XX Y (zijnde het vestigingsadres van belanghebbendes onderneming), staande creditfacturen, welke zich onderling niet onderscheiden en waarvan er 9 in belanghebbendes administratie zijn verantwoord en 8 niet. Gelet op evenvermelde feiten en omstandigheden acht het Hof aannemelijk dat ook de laatstbedoelde 8 creditfacturen in belanghebbendes administratie hadden moeten worden opgenomen.

4.3. Belanghebbende heeft hiertegen in hoger beroep aangevoerd dat de oude metalen waarop deze 8 creditfacturen betrekking hebben, waren opgeslagen op het tweede terrein en niet aan haar toebehoorden, doch aan mevrouw A-B, en dat de bedragen van deze creditfacturen derhalve terecht niet zijn begrepen in de door haar verantwoorde omzet. Dit standpunt heeft belanghebbende uitsluitend onderbouwd met de onder 2.11 kort en zakelijk weergegeven getuigenverklaring van de heer A en met de door haar tijdens de tweede zitting overgelegde, onder 2.12 ten dele weergegeven brief van de gemeente Y aan mevrouw A-B van 10 april 2006.

4.5. Met betrekking tot de brief van de gemeente Y van 10 april 2006 is het Hof van oordeel dat de inhoud van deze brief niets aannemelijk maakt met betrekking tot de vraag of en, zo ja, tot welke waarde in het jaar 2004 goederen waren opgeslagen op het tweede bedrijfsterrein en of die goederen in dat jaar van dat terrein zijn afgevoerd.

4.6. Gelet op hetgeen onder 4.2 tot en met 4.5 is overwogen, is het Hof van oordeel dat de Inspecteur aannemelijk heeft gemaakt dat het totaalbedrag van de onderhavige 8 creditfacturen ad € 23.359,80 tot belanghebbendes omzet behoort. De Inspecteur heeft derhalve het door belanghebbende aangegeven belastbaar inkomen uit werk en woning ad -/- € 623 terecht met dit bedrag verhoogd.

4.7. Hetgeen onder 4.6 is overwogen, brengt met zich dat belanghebbende noch heeft voldaan aan de ingevolge artikel 52 van de Algemene wet op haar rustende administratieplicht, noch de vereiste aangifte heeft gedaan als bedoeld in artikel 25, derde lid, onderdeel a, van die wet. Gelet op het bepaalde in artikel 27j, tweede lid, jo. artikel 27e van die wet moet belanghebbendes hoger beroep, voor zover gericht tegen de aanslag, derhalve ook voor het overige ongegrond worden verklaard, tenzij is gebleken dat en in hoeverre de uitspraak op bezwaar van de Inspecteur met betrekking tot de aanslag onjuist is.

4.8. Gelet op hetgeen onder 4.7 is overwogen, rust op belanghebbende de last overtuigend aan te tonen dat de Inspecteur ter zake van de onder 2.7 vermelde afrekeningen van H ten onrechte het aldaar vermelde bedrag van in totaal € 159.319 tot haar omzet heeft gerekend.

4.9. Belanghebbende heeft gesteld dat de autowrakken en het schroot waarop deze afrekeningen betrekking hebben, niet aan haar toebehoorden, doch aan mevrouw A-B en dat dienovereenkomstig het vorengenoemde bedrag van in totaal € 159.319 niet aan haar ten goede is gekomen, doch aan mevrouw A-B. Ook deze stelling heeft belanghebbende uitsluitend onderbouwd met de getuigenverklaring van de heer A en de brief van de gemeente Y van 10 april 2006, doch op de onder 4.4 en 4.5 vermelde gronden is het Hof van oordeel dat deze bewijsmiddelen niet het overtuigende bewijs opleveren van de juistheid van belanghebbendes evenvermelde stelling. Voorts kan niet worden gezegd dat de Inspecteur niet in redelijkheid het vorengenoemde bedrag tot de omzet van belanghebbende heeft kunnen rekenen, nu niet in geschil is dat genoemd bedrag van € 159.319 in ieder geval is uitbetaald aan een lid van de familie A en dat belanghebbende in het onderhavige jaar, voor zover in deze procedure is komen vast te staan, het enige lid (via haar partnerschap met de heer A) van die familie was dat in autowrakken en schroot handelde.

4.10. Gelet op hetgeen onder 4.7, 4.8 en 4.9 is overwogen, dient belanghebbendes hoger beroep, voor zover gericht tegen de aanslag, ook met betrekking tot de afrekeningen van H ongegrond te worden verklaard.

4.11. Voor het geval dat belanghebbende ook in hoger beroep heeft willen stellen dat tegenover de hogere omzet ook een hogere inkoop staat, is het Hof van oordeel dat belanghebbende deze stelling op geen enkele wijze aannemelijk heeft gemaakt.

4.12. Gelet op het vorenstaande is met betrekking tot de in de omschrijving van het geschil onder I vermelde vraag het gelijk aan de zijde van de Inspecteur.

4.13. Met betrekking tot de aldaar onder II vermelde vraag - met betrekking tot welke belanghebbende in hoger beroep geen zelfstandige grieven heeft aangevoerd - is het Hof van oordeel dat het, tot bedragen als te dezen aan de orde, niet boeken van omzet, in de regel aan opzet is te wijten. Feiten en/of omstandigheden op grond waarvan zou kunnen worden geoordeeld dat deze regel in casu uitzondering lijdt, zijn gesteld noch gebleken. De Inspecteur kon belanghebbende derhalve met toepassing van het bepaalde in artikel 67d, eerste en tweede lid, van de Algemene wet een boete opleggen tot maximaal 100% van de aldaar omschreven grondslag. Op de gronden als vermeld onder 2.10 van de uitspraak van de Rechtbank is het Hof van oordeel dat een boete van € 21.219, zijnde 25% van evenbedoelde grondslag, in casu een passende en ook geboden sanctie is. Voor een verdere vermindering van de boete dan de Rechtbank heeft gedaan, ziet het Hof geen aanleiding. Belanghebbende heeft in hoger beroep ook geen feiten en/of omstandigheden aangevoerd, welke een verdere vermindering zouden kunnen rechtvaardigen. Ook met betrekking tot de onderhavige vraag is het gelijk derhalve aan de zijde van de Inspecteur.

4.14. Gelet op al het vorenstaande is belanghebbendes hoger beroep ongegrond, zodat de uitspraak van de Rechtbank moet worden bevestigd.

4.15. Het Hof acht geen termen aanwezig om te gelasten dat de Inspecteur aan belanghebbende het door haar betaalde griffierecht geheel of gedeeltelijk vergoedt.

4.16. Het Hof acht eveneens geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten als bedoeld in artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht.

5. Beslissing

Het Hof bevestigt de uitspraak van de Rechtbank.

Aldus gedaan op 18 december 2009 door V.M. van Daalen-Mannaerts, voorzitter, P.J.M. Bongaarts en J.A. Meijer, in tegenwoordigheid van Th.A.J. Kock, griffier. De beslissing is op die datum ter openbare zitting uitgesproken en afschriften van de uitspraak zijn op die datum aangetekend aan partijen verzonden.

Het aanwenden van een rechtsmiddel