Gerechtshof 's-Hertogenbosch, 05-11-2010, ECLI:NL:GHSHE:2010:BW1209 BP5985, 09/00346

Uitspraak op het hoger beroep van

tegen de mondelinge uitspraak van de Rechtbank Breda (hierna: de Rechtbank) van 20 mei 2009, nummer 08/4669 in het geding tussen

belanghebbende

en

betreffende de uitspraak op het bezwaar tegen de afwijzing van het bij de aangifte over het tijdvak augustus 2005 gedane verzoek om teruggaaf van omzetbelasting.

1. Ontstaan en loop van het geding

1.1. Belanghebbende heeft over het tijdvak augustus 2005 op 28 september 2005 aangifte gedaan, waarbij belanghebbende heeft verzocht om teruggaaf van omzetbelasting. De Inspecteur heeft dit verzoek afgewezen op 1 september 2007. Na tegen deze afwijzing gemaakt bezwaar heeft de Inspecteur bij uitspraak op bezwaar teruggaaf van omzetbelasting verleend tot een bedrag van € 1.687.

1.4. De zitting heeft plaatsgehad op 4 december 2009 te 's-Hertogenbosch. Aldaar zijn toen verschenen en gehoord namens belanghebbende, de heer mr. X1, alsmede de Inspecteur.

1.5. De Inspecteur heeft voor de zitting een pleitnota toegezonden aan het Hof en (door tussenkomst van de griffier) aan de wederpartij, welke pleitnota met instemming van partijen wordt geacht ter zitting te zijn voorgedragen.

1.6. Belanghebbende heeft te dezer zitting een pleitnota voorgedragen en exemplaren daarvan overgelegd aan het Hof en aan de wederpartij.

1.7. Het Hof heeft het onderzoek ter zitting geschorst en daarbij bepaald dat het vooronderzoek wordt hervat. Vervolgens heeft het Hof partijen verzocht schriftelijk inlichtingen te geven en/of onder hen berustende stukken in te zenden, aan welk verzoek zij hebben voldaan.

1.8. Van de zitting is een proces-verbaal opgemaakt, dat in afschrift aan partijen is verzonden.

1.9. Met toestemming van partijen heeft het Hof bepaald dat de nadere zitting achterwege blijft. Het Hof heeft vervolgens het onderzoek gesloten.

2. Feiten

Op grond van de stukken van het geding en het onderzoek ter zitting zijn in deze zaak de volgende feiten en omstandigheden voor het Hof komen vast te staan.

2.1. De heer mr. X1 is directeur/enig aandeelhouder van X B.V. De heer X1 heeft tezamen met zijn echtgenote, mevrouw B, in 2003, elk voor de onverdeelde helft, een appartementsrecht verworven van een nog te realiseren appartement aan de C-laan 24 te Y. De akte van levering van de grond en het appartementsrecht dateert van augustus 2003. Belanghebbende heeft de eerste factuur ter zake van de bouwkosten ontvangen op 11 juli 2003. De oplevering door deze aannemer zou plaatsvinden op 31 maart 2005. Tot deze oplevering zijn door deze aannemer diverse facturen uitgereikt naar mate de bouw vorderde. De afbouw van het appartement is vervolgens verzorgd door een andere aannemer. Het appartement is in augustus 2005 door de heer X1 en zijn echtgenote voor het eerst in gebruik genomen. In het appartement is een werkkamer gesitueerd die wordt gebruikt voor de onderneming van belanghebbende.

2.2. Belanghebbende heeft na het passeren van de akte de volgende bedragen aan BTW op factuur voldaan:

Totaal bedrag omzetbelasting € 113.718,37

2.3. Belanghebbende heeft voor het eerst om teruggaaf van de omzetbelasting betreffende de bouw van het appartement verzocht na het verschijnen van het arrest van het Hof van Justitie EU van 14 juli 2005, nr. C-434/03 (Charles en Charles-Tijmens), onder ander gepubliceerd in BNB 2005/284 en wel na de ingebruikname van het appartement. Belanghebbende heeft de aangifte omzetbelasting over het tijdvak augustus 2005 op 27 september 2005 ingediend en verzocht om een teruggave van voorbelasting voor een bedrag van € 15.265.

2.4. Partijen zijn na de zitting van 4 december 2009 overeengekomen dat belanghebbende voor het tijdvak augustus 2005 alsnog tot een bedrag van € 15.266 recht heeft op teruggaaf van omzetbelasting. Voorts zijn partijen overeengekomen dat de Inspecteur voor het restant van de door belanghebbende gevraagde teruggaaf van € 9.500 (€ 24.766 minus € 15.266) een ambtshalve teruggaaf zal verlenen.

3. Geschil, alsmede standpunten en conclusies van partijen

3.1. Het geschil in hoger beroep betreft thans uitsluitend nog het antwoord op de vraag of belanghebbende recht heeft op een proceskostenvergoeding ten bedrage van € 6.390 of minder doch niet minder dan € 2.850.

Belanghebbende beantwoordt deze vraag bevestigend. De Inspecteur is de tegenovergestelde opvatting toegedaan.

3.3. Belanghebbende concludeert tot gegrondverklaring van het hoger beroep, tot vernietiging van de uitspraak van de Rechtbank voor zover het de proceskostenvergoeding betreft, en tot veoordeling van de Inspecteur in de proceskosten tot een bedrag van € 6.390 of minder doch niet minder dan € 2.850 vernietiging van de uitspraak van de Rechtbank voor zover het de proceskostenvergoeding betreft, tot gegrondverklaring van het bij de Rechtbank ingediende beroep, tot vernietiging van de uitspraak op het bezwaar en tot het verlenen van een teruggaaf over het jaar 2005 van € 24.766. De Inspecteur concludeert naar het Hof begrijpt, tot vernietiging van de uitspraak van de Rechtbank, tot vernietiging van de uitspraak op bezwaar en tot het verlenen van een teruggaaf over de maand augustus 2005 tot een bedrag van (afgerond) € 15.265.

4. Gronden

Ten aanzien van het geschil

4.1. Nu het door belanghebbende ingestelde hoger beroep gegrond is, acht het Hof termen aanwezig de Inspecteur te veroordelen in de kosten die belanghebbende in verband met de behandeling van het beroep bij de Rechtbank en hoger beroep bij het Hof redelijkerwijs heeft moeten maken.

4.2. Het Hof stelt vast dat tussen partijen, gelet op de brief van de Inspecteur van 29 april 2010, geen overeenstemming is bereikt over het bedrag van de aan belanghebbende te vergoeden proceskosten. Belanghebbende heeft zich in zijn brief van 4 mei 2010 op het standpunt gesteld dat de kosten in bezwaar, beroep en hoger beroep op grond van het Besluit proceskosten bestuursrecht moeten worden berekend op € 6.390 of minder doch niet minder dan € 2.850, zijnde het bedrag van de werkelijk aan de adviseur betaalde kosten voor werkzaamheden tot 15 februari 2010.

4.3. Belanghebbende heeft niet, zoals artikel 7:15, lid 3 van de Algemene wet bestuursrecht als voorwaarde stelt, reeds in bezwaar verzocht om vergoeding van de kosten van de bezwaarschriftprocedure. Op grond hiervan moet het verzoek van belanghebbende tot vergoeding van de kosten van de bezwaarschriftprocedure worden afgewezen.

4.4. Belanghebbende heeft in zijn brief van 26 maart 2010 primair verzocht om vergoeding van proceskosten conform het zogenoemde puntensysteem. Het Hof is van oordeel dat daarnaast geen plaats is voor een aanvullende vergoeding op grond van de werkelijke gemaakte kosten. Omdat het geschil tussen belanghebbende en de Inspecteur feitelijk gaat over de vraag of aan het arrest van het Hof van Justitie EU van 14 juli 2005, nr. C-434/03 (Charles en Charles-Tijmens), onder andere gepubliceerd in BNB 2005/284, terugwerkende kracht moet worden verleend, is van bijzondere omstandigheden als bedoeld in artikel 2, lid 3 van het Besluit proceskosten bestuursrecht geen sprake.

4.5. Het Hof stelt, mede gelet op het bepaalde in het Besluit proceskosten bestuursrecht, de kosten in verband met de behandeling van het beroep bij de Rechtbank op € 644 en de kosten in verband met de behandeling van het hoger beroep op € 1.207,50, in totaal € 1.851,50.

4.7. Het Hof zal in deze zaak en in de zaak met kenmerk 08/00528 een proceskostenvergoeding toekennen van elk € 1.851,50:2 is € 925,75.

4.8. Gelet op het voorgaande moet het hoger beroep gegrond worden verklaard.

Ten aanzien van het griffierecht

4.9. Nu de uitspraak van de Rechtbank wordt vernietigd, dient de Staat aan belanghebbende het door hem ter zake van de behandeling van het hoger beroep bij het Hof betaalde griffierecht ten bedrage van € 433 te vergoeden.

5. Beslissing

Aldus gedaan op 5 november 2010 door J.W.J. Huige, voorzitter, P.A.G.M. Cools en P. Fortuin, leden, in tegenwoordigheid van A.A. van Wendel de Joode, griffier. De beslissing is op die datum ter openbare zitting uitgesproken en afschriften van de uitspraak zijn op die datum aangetekend aan partijen verzonden.

Het aanwenden van een rechtsmiddel