Gerechtshof 's-Hertogenbosch, 10-11-2011, ECLI:NL:GHSHE:2011:BW9670 BV2713, 10-00544

Uitspraak op het hoger beroep van

tegen de uitspraak van de Rechtbank 's-Hertogenbosch (hierna: de Rechtbank) van 30 juni 2010, nummer AWB 08/2414 en AWB 09/2928, in het geding tussen

belanghebbende

en

betreffende de in het kader van de Wet waardering onroerende zaken aan belanghebbende gezonden beschikking, waarbij de waarde van de onroerende zaak A-straat 1 te Q (hierna: de onroerende zaak) per de peildatum 1 januari 2007 respectievelijk 1 januari 2008 is vastgesteld voor het tijdvak 1 januari 2008 tot en met 31 december 2008 respectievelijk voor het tijdvak 1 januari 2009 tot en met 31 december 2009.

Ontstaan en loop van het geding

1.2. Belanghebbende is van de uitspraak van de verweerder van 13 juni 2008 respectievelijk van 24 juli 2009 op 10 juli 2008 respectievelijk op 25 augustus 2009 in beroep gekomen bij de Rechtbank.

1.3. Ter zake van de beroepen heeft de griffier van de Rechtbank van belanghebbende een griffierecht geheven van € 39 respectievelijk € 41.

1.4. Bij uitspraak van 30 juni 2010 heeft de Rechtbank de beroepen tegen de uitspraak van de verweerder van 13 juni 2008 respectievelijk van 24 juli 2009 ongegrond verklaard.

1.6. Belanghebbende heeft schriftelijk gerepliceerd en de verweerder heeft schriftelijk gedupliceerd.

1.7. Voorafgaande aan het verzenden van de uitnodiging om op de hierna te noemen zitting te verschijnen, hebben partijen ten overstaan van de griffier verklaard ermee in te stemmen dat de zaak behandeld wordt met voorbijgaan aan de termijn als bedoeld in artikel 8:56 van de Algemene wet bestuursrecht. Ter zitting hebben zij nadrukkelijk hun verklaring bevestigd.

1.8. Belanghebbende heeft binnen de in artikel 8:58, lid 1, van de Algemene wet bestuursrecht genoemde termijn van tien dagen vóór de zitting nadere stukken ingediend. Deze stukken zijn in afschrift verstrekt aan de wederpartij. De verweerder heeft ter zitting verklaard geen bezwaar te hebben tegen indiening van deze stukken.

1.10. De verweerder heeft te dezer zitting een pleitnota voorgedragen en exemplaren daarvan overgelegd aan het Hof en aan de wederpartij.

1.11. Het Hof heeft vervolgens het onderzoek gesloten.

2. Feiten

Op grond van de stukken van het geding in eerste aanleg en in hoger beroep en het verhandelde ter zitting staat, als tussen partijen niet in geschil, dan wel door een van hen gesteld en door de wederpartij niet of niet voldoende weersproken, het volgende vast:

2.1. Belanghebbende is gebruiker en genothebbende krachtens eigendom, bezit of beperkt recht van de onroerende zaak.

2.4. In hoger beroep heeft de verweerder de waarde door middel van twee taxatierapporten van B, beide gedateerd 23 september 2010, onderbouwd. In deze rapporten heeft B de waarde naar de peildatum 1 januari 2007 bepaald op € 544.000 en naar de peildatum 1 januari 2008 op € 547.000.

3. Geschil, alsmede standpunten en conclusies van partijen

3.2. Partijen doen hun standpunten in hoger beroep steunen op de gronden welke daartoe door hen zijn aangevoerd in de van hen afkomstige stukken, van al welke stukken de inhoud als hier ingevoegd moet worden aangemerkt.

3.3. Belanghebbende concludeert tot gegrondverklaring van het hoger beroep, vernietiging van de uitspraak van de Rechtbank en de uitspraken van de verweerder en vermindering van de vastgestelde waarden tot € 490.000. De verweerder concludeert tot ongegrondverklaring van het hoger beroep.

4. Gronden

4.1. Ingevolge artikel 17, lid 2, van de Wet WOZ moet de waarde van een onroerende zaak worden bepaald op de waarde, die aan de zaak dient te worden toegekend, indien de volle en onbezwaarde eigendom daarvan zou kunnen worden overgedragen en de verkrijger de zaak in de staat, waarin die zich bevindt, onmiddellijk en in volle omvang in gebruik zou kunnen nemen. Daarbij geldt hier als waardepeildatum 1 januari 2007 respectievelijk 1 januari 2008.

4.2. Ingevolge artikel 4, lid 1, onderdeel a van de Uitvoeringsregeling instructie waardebepaling WOZ, wordt de in artikel 17, lid 2, van de Wet WOZ bedoelde waarde voor woningen onder meer bepaald door middel van een methode van vergelijking met referentieobjecten.

4.3. De verweerder, op wie de bewijslast rust van de juistheid van de in geschil zijnde waarden van de onroerende zaak, beroept zich op twee taxatierapporten, opgemaakt op 23 september 2010 door B. Beide taxatierapporten bevatten, naast gegevens van de onroerende zaak, gegevens van vier met de onroerende zaak vergeleken objecten (hierna: referentieobjecten), onder vermelding van de verkoopopbrengst van deze referentieobjecten. In deze rapporten heeft B geconcludeerd dat de waarde naar de peildatum 1 januari 2007 € 544.000 en naar de peildatum 1 januari 2008 € 547.000 bedraagt.

4.4. Belanghebbende heeft hier tegen ingebracht dat hij in 2008 een makelaar heeft ingeschakeld met het oog op de eventuele verkoop van de onroerende zaak en de aankoop van een ander pand en dat de makelaar hem bij die gelegenheid een vraagprijs van € 500.000 heeft geadviseerd. Uiteindelijk is een en ander niet doorgegaan, aldus belanghebbende, omdat de vraagprijs van het andere pand te hoog was. Dit heeft de verweerder niet weersproken. Belanghebbende heeft evenwel zijn standpunt niet onderbouwd met een taxatierapport van een deskundige of andere bewijsmiddelen van gelijk gewicht.

4.6. De taxateur heeft in de hoger beroepsfase ten opzichte van de eerder door hem in de beroepszaken uitgebrachte taxatierapporten zowel de inhoudsmaten als een objectkenmerk (dakkapel) aangepast en rekening gehouden met eerst in hoger beroep door belanghebbende naar voren gebrachte gebreken. Dit laatste heeft ertoe geleid dat de gemiddelde kubieke meterprijs naar beneden is bijgesteld, dat als gevolg van herberekening van de inhoudsmaat de eerder vastgestelde waarde per waardepeildatum 1 januari 2007 vastgesteld bleef op € 544.000 en dat de eerder door hem op € 556.000 bepaalde waarde per waardepeildatum 1 januari 2008 is gewijzigd in € 547.000. Beide waarden zijn hoger dan de waarden die de verweerder bij zijn uitspraken op bezwaar heeft vastgesteld.

4.7. Voorts is het Hof van oordeel dat, hoewel tijdens het onderzoek ter zitting geen duidelijkheid is verkregen over de maatvoering en tussen partijen verschil van inzicht is blijven bestaan over de juiste inhoudsmaten van de onroerende zaak, mede gelet op het in 4.5 overwogene, de meetverschillen van onvoldoende gewicht zijn om de door de verweerder vastgestelde waarden te verminderen.

4.8. Alles afwegende is het Hof van oordeel dat de Rechtbank op goede gronden een juiste beslissing heeft genomen. Hetgeen belanghebbende ook overigens naar voren heeft gebracht brengt het Hof niet tot een ander oordeel.

4.9. Het voorgaande brengt het Hof tot de slotsom dat het hoger beroep van belanghebbende niet slaagt en dat beslist dient te worden als hierna is vermeld.

Ten aanzien van het griffierecht

4.10. Het Hof is van oordeel dat er geen redenen aanwezig zijn om te gelasten dat de verweerder aan belanghebbende het door hem betaalde griffierecht geheel of gedeeltelijk vergoedt.

Ten aanzien van de proceskosten

4.11. Het Hof acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten als bedoeld in artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht.

5. Beslissing

Aldus gedaan op 10 november 2011 door W.E.M. van Nispen tot Sevenaer, voorzitter, P.J.M. Bongaarts en H.M.N. Schonis, in tegenwoordigheid van Th.A.J. Kock, griffier. De beslissing is op die datum ter openbare zitting uitgesproken en afschriften van de uitspraak zijn op die datum aangetekend aan partijen verzonden.

Het aanwenden van een rechtsmiddel

Voor het instellen van beroep in cassatie is griffierecht verschuldigd. Na het instellen van beroep in cassatie ontvangt de indiener een nota griffierecht van de griffier van de Hoge Raad.

In het cassatieberoepschrift kan de Hoge Raad verzocht worden om de wederpartij te veroordelen in de proceskosten.