Gerechtshof 's-Hertogenbosch, 03-05-2012, BW5433, 11-00406

Uitspraak op het hoger beroep van

tegen de uitspraak van de Rechtbank 's-Hertogenbosch (hierna: de Rechtbank) van 7 juni 2011, nummer AWB 10/3951 in het geding tussen

belanghebbende,

en

betreffende na te noemen beschikking.

1. Ontstaan en loop van het geding

1.1. Aan belanghebbende is bij beschikking krachtens artikel 22 van de Wet waardering onroerende zaken (hierna: de Wet WOZ) de waarde van de onroerende zaak, plaatselijk bekend als A-straat te B (hierna: de onroerende zaak), voor het belastingjaar 2010 vastgesteld op € 460.000, met als waardepeildatum 1 januari 2009. De voormelde beschikking (hierna: de beschikking) is in één geschrift vervat met de aanslag onroerendezaakbelastingen 2010 en de aanslag rioolbelasting 2010.

1.2. Belanghebbende heeft tegen de beschikking bezwaar gemaakt. De Heffingsambtenaar heeft bij uitspraak het bezwaar tegen de bij de beschikking vastgestelde waarde niet-ontvankelijk verklaard.

1.3. Belanghebbende is van deze uitspraak in beroep gekomen bij de Rechtbank. Ter zake van dit beroep heeft de griffier van de Rechtbank van belanghebbende een griffierecht geheven van € 41. De Rechtbank heeft het beroep ongegrond verklaard.

1.4. Tegen deze uitspraak heeft belanghebbende hoger beroep ingesteld bij het Hof. Ter zake van dit beroep heeft de griffier van belanghebbende een griffierecht geheven van € 112. De Inspecteur heeft een verweerschrift ingediend.

1.5. Belanghebbende heeft schriftelijk gerepliceerd en de Inspecteur heeft schriftelijk gedupliceerd.

1.6. De zitting heeft plaatsgehad op 30 januari 2012 te 's-Hertogenbosch. Aldaar zijn toen verschenen en gehoord de heer D, als gemachtigde van belanghebbende, alsmede de Heffingambtenaar. Belanghebbende heeft ter zitting zonder bezwaar van de wederpartij in kopie een brief aan de belastingdienst Oost-Brabant kantoor E overgelegd alsmede een brief aan de Rechtbank te 's-Hertogenbosch, afdeling bestuursrecht.

1.7. Het Hof heeft vervolgens het onderzoek gesloten.

1.8. Het Hof heeft op 26 maart 2012, derhalve na de zitting, doch vóór de uitspraak van het Hof, van belanghebbende een brief, gedateerd 21 maart 2012, met bijlagen ontvangen. Het Hof heeft daarin geen aanleiding gevonden om over te gaan tot heropening van het onderzoek overeenkomstig het bepaalde in artikel 8:68 van de Algemene wet bestuursrecht.

2. Feiten

Op grond van de stukken van het geding en het onderzoek ter zitting zijn in deze zaak de volgende feiten en omstandigheden voor het Hof komen vast te staan.

2.1. Belanghebbende heeft de woning gelegen aan de A-straat te B (hierna: de woning) in december 2007 gekocht voor een bedrag van € 770.000. De woning is in december 2007 bij notariële akte geleverd aan belanghebbende. De woning is gekocht van haar zoon, de voornoemde heer D.

Belanghebbende is niet op dit bod ingegaan.

2.3. Per de toestandsdatum 1 mei 2006 stond belanghebbende in het kadaster geregistreerd als enig eigenaar van de woning. Ten onrechte stond tevens vermeld dat belanghebbende gehuwd was met mevrouw F. Belanghebbende en mevrouw F zijn in 2001 gescheiden; belanghebbende is sindsdien ongehuwd.

2.4. Rijkswaterstaat heeft de moeder gedagvaard en onteigening van de woning gevorderd. De Rechtbank te 's-Hertogenbosch heeft op 6 oktober 2010 een door Rijkswaterstaat te betalen voorschot inzake de onteigening toegekend van 90% van € 445.650 en beslist dat voor het restant een bankgarantie moet worden gesteld.

3. Geschil, alsmede standpunten en conclusies van partijen

3.1. Het geschil betreft het antwoord op de volgende vragen:

Belanghebbende beantwoordt vraag A ontkennend en vraag B bevestigend. De Heffingsambtenaar is de tegenovergestelde opvatting toegedaan.

3.3. Belanghebbende concludeert tot vernietiging van de uitspraak van de Rechtbank, tot vernietiging van de uitspraak op bezwaar en bepaling van de waarde van de woning op € 770.000. De Heffingsambtenaar concludeert tot bevestiging van de uitspraak van de Rechtbank.

4. Gronden

Ten aanzien van de geschilpunten

4.1. Het aan de niet-ontvankelijkheid van het bezwaar ten grondslag liggende geschil betreft de bepaling van de waarde van de woning. Belanghebbende stelt dat de waarde van de woning bij de beschikking op een te laag bedrag is vastgesteld. De Rechtbank heeft aan de beslissing om belanghebbende het beroep ongegrond te verklaren ten grondslag gelegd dat - kort weergegeven - de Heffingssambtenaar het bezwaar van belanghebbende terecht niet-ontvankelijk heeft verklaard omdat het bezwaar er niet toe kan strekken dat de bij de beschikking vastgestelde waarde wordt verhoogd.

4.2. Belanghebbende bestrijdt in hoger beroep de voormelde beslissing van de uitspraak van de Rechtbank en stelt, naar het Hof begrijpt, dat hiermede de aan de WOZ-beschikking gekoppelde belastingwetgeving en breder maatschappelijk gebruik wordt gefrustreerd. De Heffingsambtenaar wordt voorts verweten corrupt te hebben gehandeld.

4.3. Het bezwaar van belanghebbende kan er niet toe strekken dat de bij de beschikking vastgestelde wordt verhoogd, zoals belanghebbende voorstaat. Het bezwaar is derhalve terecht niet-ontvankelijk verklaard. Dit is anders ingeval belanghebbende als gevolg van het bestreden besluit, afgezien van de proceskosten, schade heeft geleden (zie HR 3 december 2010, nr. 09/04397, LJN BO5988).

4.4. De door belanghebbende gestelde belangen liggen buiten de beschikking en kunnen om die reden niet tot een andersluidend oordeel leiden. Voor zover die belangen zich manifesteren bij andere belastingaanslagen of voor bezwaar vatbare beschikkingen, staat het belanghebbende vrij tegen deze aanslagen of beschikkingen op te komen. Het Hof onderschrijft het oordeel van de Rechtbank dat bij geen van de door belanghebbende aangevoerde omstandigheden enig belang bij de onderhavige beschikking is gelegen. Voor zover belanghebbende thans andere, buiten de beschikking gelegen omstandigheden aanvoert, is dit niet anders.

4.5. Vraag A onder 3.1 moet bevestigend worden beantwoord. Aan de beantwoording van vraag B komt het Hof niet meer toe.

4.6. Belanghebbende heeft gesteld dat de Inspecteur zich schuldig heeft gemaakt aan corrupt handelen. Het Hof verwerpt de grief en overweegt daartoe als volgt.

4.7. De wetgever heeft corrupt handelen van een ambtenaar strafbaar gesteld in de artikelen vervat in titel XXVIII van het Wetboek van strafrecht. Een eventuele klacht van belanghebbende betreffende corrupte handelingen van enig bestuursorgaan dient derhalve de strafrechtelijke weg te volgen. Nu omtrent enige belemmering een strafklacht in te dienen niets is gesteld of gebleken, acht het Hof zich onbevoegd kennis te nemen van de klachten van belanghebbende inzake corruptie van bestuursorganen, waaronder de Inspecteur.

4.8. Voor zover belanghebbende heeft bedoeld te stellen dat de Inspecteur met het geven van de beschikking dan wel met het doen van uitspraak op bezwaar heeft gehandeld in strijd met enig beginsel van behoorlijk bestuur, dan heeft belanghebbende, naar het oordeel van het Hof, dit strijdig handelen op geen enkele wijze aannemelijk gemaakt.

Slotsom

4.9. De slotsom is dat het Hof zich onbevoegd verklaart kennis te nemen van grieven betreffende corrupt handelen en dat het hoger beroep overigens ongegrond is.

Ten aanzien van het griffierecht

4.10. Het Hof is van oordeel dat er geen redenen aanwezig zijn de Heffingambtenaar te gelasten aan belanghebbende het door haar betaalde griffierecht geheel of gedeeltelijk te vergoeden.

Ten aanzien van de proceskosten

4.11. Het Hof acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten als bedoeld in artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht.

5. Beslissing

Het Hof

Aldus gedaan op 3 mei 2012 door J.W.J. Huige, voorzitter, T.A. Gladpootjes en H.M.N. Schonis, in tegenwoordigheid van P.H.A. Calis, griffier. De beslissing is op die datum ter openbare zitting uitgesproken en afschriften van de uitspraak zijn op die datum aangetekend aan partijen verzonden.

Het aanwenden van een rechtsmiddel: