Gerechtshof 's-Hertogenbosch, 14-08-2013, ECLI:NL:GHSHE:2013:3762, 13-00011

Gegevens

Instantie: Gerechtshof 's-Hertogenbosch

Datum uitspraak: 14 augustus 2013

Datum publicatie: 20 september 2013

ECLI: ECLI:NL:GHSHE:2013:3762

Zaaknummer: 13-00011

Inhoudsindicatie

Precarioheffing wegens het hebben van een voorwerp boven de voor de openbare dienst bestemde gemeentegrond.

In geschil is of het voorwerp een luifel (belast) is of een goot (onbelast)?

Rechtbank. Het voorwerp is een luifel.

Hof: Belanghebbende mocht aan de gang van zaken in 2007 het vertrouwen ontlenen dat het voorwerp nadien niet tot heffing zou leiden.

Uitspraak

Team belastingrecht

Meervoudige Belastingkamer

Kenmerk: 13/00011

de heer [belanghebbende],

wonende te [woonplaats],

hierna: belanghebbende,

tegen de uitspraak van de Rechtbank ‘s-Hertogenbosch (hierna: de Rechtbank) van 27 november 2012, nummer AWB 11/4271, in het geding tussen

belanghebbende,

de Heffingsambtenaar van de gemeente Eindhoven,

hierna: de Heffingsambtenaar,

betreffende de na te noemen aanslag precariobelasting.

1 Ontstaan en loop van het geding

1.1.

Aan belanghebbende zijn voor de jaren 2010 en 2011 aanslagen precariobelasting van respectievelijk € 431,50 en € 442 opgelegd, welke aanslagen, na daartegen gemaakt bezwaar, bij afzonderlijke uitspraken van de Heffingsambtenaar zijn gehandhaafd.

1.2.

Belanghebbende is van deze uitspraken in beroep gekomen bij de Rechtbank. Die beroepen zijn bij de Rechtbank geregistreerd onder nummer AWB 11/4274 (belastingjaar 2010) en AWB 11/4271 (belastingjaar 2011). Ter zake van deze beroepen heeft de griffier van de Rechtbank van belanghebbende een griffierecht geheven van € 41.

De Rechtbank heeft beide beroepen in een uitspraak ongegrond verklaard.

1.3.

Tegen deze uitspraak heeft belanghebbende hoger beroep ingesteld bij het Hof. Ter zake van dit beroep heeft de griffier van belanghebbende een griffierecht geheven van € 115.

De Heffingsambtenaar heeft een verweerschrift ingediend.

1.4.

Ter zitting heeft belanghebbende uitdrukkelijk verklaard dat het hoger beroep uitsluitend betreft de aan hem opgelegde aanslag precariobelasting over het jaar 2011, op het aanslagbiljet van 31 oktober 2011 nader omschreven als [a-straat] 42, tariefcode 795, naar een te betalen bedrag van € 273. Met partijen is afgesproken dat het Hof alleen deze aanslag over 2011 zal behandelen en dat de Heffingsambtenaar zich voor de over het jaar 2010 opgelegde aanslag, op het aanslagbiljet van 31 oktober 2011 nader omschreven als [a-straat] 42, tariefcode 795, met een te betalen bedrag van € 266, daaraan conformeert.

1.5.

De zitting heeft plaatsgehad op 2 juli 2013 te ‘s-Hertogenbosch.

Aldaar zijn toen verschenen en gehoord belanghebbende, tot bijstand vergezeld van zijn broer de heer [A], alsmede, namens de Heffingsambtenaar, de heer mr. [B] en mevrouw [C].

1.6.

Het Hof heeft vervolgens het onderzoek gesloten.

1.7.

Van de zitting is een proces-verbaal opgemaakt, dat in afschrift aan partijen is verzonden.

2 Feiten

Het Hof stelt op grond van de stukken van het geding en het onderzoek ter zitting de volgende feiten en omstandigheden vast:

2.1.

Belanghebbende verkoopt en repareert rijwielen in een door zijn vader gebouwd hoekpand. Op de begane grond bevindt zich de winkel annex magazijn. Daarachter ligt onder een apart dak de reparatieruimte. Op de eerste en de tweede verdieping boven het winkelgedeelte wordt gewoond. Op de eerste verdieping is boven de reparatieruimte een terras dat aansluit op het woongedeelte.

2.2.

De aanslag precariobelasting is opgelegd wegens het hebben van een voorwerp boven de voor de openbare dienst bestemde gemeentegrond. Dat voorwerp is ongeveer 60 cm breed en 15 cm hoog en bevindt zich aan de beide straatzijden van het hoekpand ter hoogte van de eerste verdieping en over de hele lengte en breedte van de winkel annex magazijn en de reparatieruimte. Het wordt door de Heffingsambtenaar aangeduid als luifel, en door belanghebbende als betonnen goot en ook wel als een geheel gegoten constructiedeel van het pand.

2.3.

Dat voorwerp zou aanvankelijk dienen als steun voor de bedrijfsnaam uitgevoerd in grote letters, maar dat plan is opgegeven vanwege de gemeentelijke heffingen, die daarvan het gevolg zouden zijn. De functie van het voorwerp is nu tweeërlei: het biedt bescherming tegen zon en regen aan mensen die eronder staan bijvoorbeeld om de etalages te bekijken;

het voert verder het water af dat er op valt en tevens het water dat valt op het dakterras dat achter het huis en boven de reparatieruimte gelegen is.

Het hemelwater dat valt op het dak van de hoofdbouw wordt binnenwerks afgevoerd en dus niet van de luifel of goot.

2.4.

De aanslagen precariobelasting voor 2010 en 2011 zijn beide opgelegd op 31 oktober 2011. Over het jaar 2006 is een vergelijkbare aanslag precariobelasting opgelegd ten bedrage van € 174,72. Belanghebbende heeft tegen de laatstgenoemde aanslag bezwaar gemaakt dat bij uitspraak ongegrond is verklaard. Belanghebbende is vervolgens in beroep gegaan. In verband met de inschatting van de procesrisico’s heeft de Heffingsambtenaar voor de zitting de aanslag precariorecht 2006 vernietigd.

2.5.

De gemeente heft precariobelasting alleen van ondernemers omdat ondernemers vaker dan particulieren voorwerpen boven gemeentegrond hebben en particulieren meestal voorwerpen gelegen boven eigen grond.

3. Geschil, alsmede standpunten en conclusies van partijen

3.1.

Het geschil betreft het antwoord op de volgende vraag:

Is de aanslag precariobelasting terecht opgelegd?

Belanghebbende is van mening dat deze vraag ontkennend moet worden beantwoord. De Heffingsambtenaar is de tegenovergestelde opvatting toegedaan.

3.2.

Partijen doen hun standpunten in hoger beroep steunen op de gronden, welke daartoe door hen zijn aangevoerd in de van hen afkomstige stukken, van al welke stukken de inhoud als hier ingevoegd moet worden aangemerkt.

Voor hetgeen hieraan ter zitting is toegevoegd, wordt verwezen naar het van deze zitting opgemaakte proces-verbaal.

Belanghebbende stelt zich op het standpunt dat:

-: het voorwerp een goot is en geen luifel en daarom niet aan precariobelasting onderworpen is;
-: hij aan de uitkomst van de daarover in 2007 na bezwaar en in beroep gevoerde discussie rechtens te beschermen vertrouwen ontleent dat nadien geen precariobelasting zou worden geheven;
-: het onaanvaardbaar is dat hij aangeslagen wordt terwijl zich in zijn omgeving honderden panden bevinden met voorwerpen boven de grond, welke niet worden aangeslagen.

De Heffingsambtenaar stelt zich daartegenover op het standpunt dat:

-: in het midden kan blijven of sprake is van een luifel of van een goot, omdat in beide gevallen het voorwerp tot onderworpenheid zal leiden;
-: hij inmiddels de procesrisico’s anders inschat dan zijn voorganger en vindt dat de aanslag terecht is opgelegd;
-: het geld en de middelen ontbreken om iedere belastingplichtige aan te slaan;
-: een en ander ook wel ertoe zou kunnen leiden dat er een vrijstelling komt voor particulieren.

3.3.

Belanghebbende concludeert tot vernietiging van de uitspraak van de rechtbank, de uitspraak op bezwaar en de aanslag. De Heffingsambtenaar concludeert tot ongegrondverklaring van het hoger beroep.

4 Gronden

Ten aanzien van het geschil

4. 1. Het Hof ziet aanleiding eerst belanghebbendes beroep op rechtens te beschermen vertrouwen te behandelen. Naar het oordeel van het Hof beroept belanghebbende zich daarop terecht. Belanghebbende heeft de vraag of het voorwerp precariobelasting opriep in 2007 naar aanleiding van het opleggen van een aanslag over het jaar 2006 uitdrukkelijk aan de orde gesteld en dat heeft geresulteerd in een vernietiging van die aanslag door de Heffingsambtenaar. Uit niets blijkt dat de Heffingsambtenaar daarbij voor de toekomst een voorbehoud heeft gemaakt. Die vernietiging kan niet anders dan als een uitdrukkelijke standpuntbepaling worden aangemerkt die alleen voor de toekomst kan worden herroepen.

Daaraan doet niet af dat de gemeente toen wel twijfel had over de status van het voorwerp en nu niet meer. Het gaat erom waarop belanghebbende sinds 2007 objectief beschouwd en dus redelijkerwijs mocht rekenen.

4.2.

In het midden moet dan blijven of het voorwerp een goot is of een luifel en tevens of de onmiskenbare schending van het gelijkheidsbeginsel in dit geval te rechtvaardigen is met de stelling dat er een tekort is aan mensen en middelen en daarom een keus moet worden gemaakt bij de heffing van precariobelasting.

Slotsom

4.3.

De slotsom is dat het hoger beroep gegrond is. De uitspraak van de Rechtbank dient te worden vernietigd. Doende wat de Rechtbank had behoren te doen, zal het Hof het beroep gegrond verklaren en de uitspraak van de Heffingsambtenaar evenals de in geschil zijnde aanslag precariobelasting 2011 vernietigen.

4.4.

Zoals onder 1.4 is vermeld heeft de Heffingsambtenaar ter zitting verklaard in dat geval ook de vergelijkbare aanslag over 2010 te zullen vernietigen.

Ten aanzien van het griffierecht

4.5.

Gelet op de gegrondheid van het beroep is het Hof van oordeel dat redenen aanwezig zijn om te gelasten dat aan belanghebbende het door hem betaalde griffierecht wordt vergoed.

Ten aanzien van de proceskosten

4.6.

Hoewel het door belanghebbende ingestelde hoger beroep gegrond is, acht het Hof geen termen aanwezig de Heffingsambtenaar te veroordelen tot betaling van een tegemoetkoming in de proceskosten als bedoeld in artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht.

Belanghebbende heeft namelijk niet verzocht om een proceskostenvergoeding, en het Hof is ook ambtshalve niet gebleken, dat hij voor vergoeding in aanmerking komende kosten heeft gemaakt als bedoeld in artikel 1 van het Besluit proceskosten bestuursrecht.