Gerechtshof 's-Hertogenbosch, 19-06-2014, ECLI:NL:GHSHE:2014:1972, 13/00843
Gerechtshof 's-Hertogenbosch, 19-06-2014, ECLI:NL:GHSHE:2014:1972, 13/00843
Gegevens
- Instantie
- Gerechtshof 's-Hertogenbosch
- Datum uitspraak
- 19 juni 2014
- Datum publicatie
- 30 juni 2014
- ECLI
- ECLI:NL:GHSHE:2014:1972
- Zaaknummer
- 13/00843
Inhoudsindicatie
Belanghebbende, thans wonende in België, ontvangt prepensioen (FPU/FUR-uitkering) van zijn vroegere Nederlandse werkgever. De Inspecteur rekent het prepensioen niet tot het belastbare inkomen uit werk en woning, neemt dienaangaande het standpunt in dat de belastingheffing daarover aan het woonland België en niet aan Nederland is toegewezen en stelt in verband daarmee het belastbare inkomen uit werk en woning vast op een lager bedrag dan ter zake in de aangifte is vermeld. België heft personenbelasting over het prepensioen. Belanghebbende stelt dat hij door de opstelling van de Inspecteur schade heeft geleden en verwijt de Inspecteur ter zake onrechtmatig handelen, erin bestaande dat de Inspecteur een andere visie volgt dan belanghebbende ten aanzien van de classificatie van de FPU/FUR-uitkering onder het Verdrag met België. Belanghebbende claimt schadevergoeding (art. 6:162 BW en artikel 8:73 AWB juncto artikel V van de Wet van 31 maart 2013, Stb. 2013,50).
Het Hof oordeelt dat belanghebbende is tekortgeschoten in de naleving van de op hem rustende schadebeperkingsplicht en dat, aangezien een juiste naleving van de schadebeperkingsplicht zou hebben meegebracht dat de door belanghebbende gestelde schade zich niet zou hebben voorgedaan, dit leidt tot de conclusie dat een eventuele verplichting van de Inspecteur tot vergoeding van de schade geheel komt te vervallen. Het Hof komt niet toe aan een inhoudelijke beoordeling van de vraag of het heffingsrecht over de FPU/FUR -uitkering op grond van het Verdrag met België toevalt aan Nederland. Volgt bevestiging van de uitspraak van de Rechtbank met verbetering van gronden.
Uitspraak
Team belastingrecht
Meervoudige Belastingkamer
Kenmerk: 13/00843
Uitspraak op het hoger beroep van
de heer [belanghebbende], wonende te [woonplaats] (België),
hierna: belanghebbende,
tegen de mondelinge uitspraak van de Rechtbank Zeeland-West Brabant te Breda (hierna: de Rechtbank) van 11 juli 2013, nummer AWB 12/3822, in het geding tussen
belanghebbende,
en
de inspecteur van de Belastingdienst/Limburg, kantoor buitenland,
hierna: de Inspecteur,
betreffende belanghebbendes verzoek om schadevergoeding, verband houdende met na te melden aanslag.
1 Ontstaan en loop van het geding
Aan belanghebbende is voor het jaar 2009 een aanslag in de inkomstenbelasting en premie volksverzekeringen opgelegd. Het bezwaar van belanghebbende tegen de aanslag resulteerde erin dat belanghebbende € 2.921 retour ontving (inclusief vergoede heffingsrente).
Belanghebbende is van deze uitspraak in beroep gekomen bij de Rechtbank. Ter zake van dit beroep heeft de griffier van de Rechtbank van belanghebbende een griffierecht geheven van € 42. De Rechtbank heeft het beroep ongegrond verklaard.
Tegen deze uitspraak heeft belanghebbende hoger beroep ingesteld bij het Hof. Ter zake van dit beroep heeft de griffier van belanghebbende een griffierecht geheven van € 118. De Inspecteur heeft een verweerschrift ingediend.
Belanghebbende heeft schriftelijk gerepliceerd en de Inspecteur heeft schriftelijk gedupliceerd.
Belanghebbende heeft, voorafgaande aan na te melden zitting, bij brief van 12 april 2014, een stuk ingediend in de aanhef waarvan “conclusie van repliek” is vermeld. Bij brief van 15 april 2014 heeft de griffier dat stuk, dat is aangemerkt als 10-dagen stuk (artikel 8:58 van de Algemene wet bestuursrecht), in kopie doorgezonden aan de Inspecteur.
Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgehad op 7 mei 2014 te ’s-Hertogenbosch.
Aldaar zijn toen verschenen en gehoord belanghebbende, voorts de heer [A] van [B] B.V. te [woonplaats] (België), als gemachtigde van belanghebbende, alsmede namens de Inspecteur de heer [C] en de heer [D].
Belanghebbende heeft ter zitting een pleitnota voorgedragen en exemplaren daarvan overgelegd aan het Hof en aan de wederpartij.
Aan het einde van de mondelinge behandeling heeft de voorzitter het onderzoek ter zitting gesloten en een schriftelijke uitspraak aangekondigd.
Van de zitting is een proces-verbaal opgemaakt, dat in afschrift aan partijen is verzonden.
2 Feiten
Op grond van de stukken van het geding en het onderzoek ter zitting zijn in deze zaak de volgende feiten en omstandigheden voor het Hof komen vast te staan.
Belanghebbende is geboren op 25 april 1947. Van 1 januari 1966 tot 1 maart 1989 is hij werkzaam geweest bij de gemeente [E]. Per 1 maart 1989 is hem eervol ontslag verleend uit gemeentedienst en is hij in dienst getreden van de naamloze vennootschap [F] [E] (hierna: [F]). De desbetreffende arbeidsovereenkomst is opgemaakt op 28 februari 1989. Blijkens artikel 7 van die overeenkomst zijn daarop van toepassing: [G] in N.V.–vorm, de Collectieve Arbeidsovereenkomst van de [F] [E], de aan deze CAO’s verbonden protocollen, en de geldende bedrijfsregelingen.
Met dagtekening 18 december 2007 heeft belanghebbende bij de Stichting [H] ([H]) een aanvraag ingediend voor een zogenoemde FPU/FUR-uitkering, ingaande 1 januari 2008.
In 2009 was belanghebbende woonachtig in België. In dat jaar ontving hij onder meer de FPU/FUR-uitkering (hierna ook: het prepensioen).
Bij het vaststellen van de aanslag, zoals die bij de bestreden uitspraak is verminderd, heeft de Inspecteur het prepensioen niet tot het belastbare inkomen uit werk en woning gerekend. Dienaangaande heeft hij het standpunt ingenomen dat de belastingheffing daarover aan het woonland België is toegewezen en niet aan Nederland.
De Belgische belastingdienst heeft het prepensioen in de Belgische belastingheffing betrokken.
De Inspecteur heeft het belastbare inkomen uit werk en woning vastgesteld op € 14.289. Belanghebbende heeft als belastbaar inkomen uit werk en woning in zijn aangifte € 19.888 becijferd.
Belanghebbende stelt dat hij als gevolg van het door de Inspecteur ingenomen standpunt ten aanzien van het heffingsrecht over de door belanghebbende ontvangen FPU/FUR-uitkering, schade heeft geleden, bestaande uit de hogere personenbelasting die belanghebbende in België is verschuldigd in vergelijking met de inkomstenbelasting die belanghebbende in Nederland verschuldigd zou zijn indien de uitkering in Nederland zou zijn belast. Belanghebbendes (hoger) beroep is dan ook niet gericht op een vermindering van de aanslag, maar gericht op vergoeding van de door hem geleden schade. Die schade heeft belanghebbende voor 2009 becijferd op € 815.
3 Geschil, alsmede standpunten en conclusies van partijen
Heeft belanghebbende recht op schadevergoeding als door hem bepleit en becijferd? Belanghebbende beantwoordt die vraag bevestigend, de Inspecteur ontkennend.
Partijen doen hun standpunten steunen op de gronden, welke daartoe door hen zijn aangevoerd in de van hen afkomstige stukken, van al welke stukken de inhoud als hier ingevoegd moet worden aangemerkt. Voor hetgeen hieraan ter zitting is toegevoegd, wordt verwezen naar het van deze zitting opgemaakte proces-verbaal.
Belanghebbende concludeert, naar het Hof begrijpt, tot gegrondverklaring van het hoger beroep, vernietiging van de uitspraak van de Rechtbank, gegrondverklaring van het beroep en toekenning van een schadevergoeding van € 815,70, met toepassing van artikel 8:73 van de Algemene wet bestuursrecht.
De Inspecteur concludeert tot ongegrondverklaring van het hoger beroep en bevestiging van de uitspraak van de Rechtbank.