Gerechtshof 's-Hertogenbosch, 09-04-2015, ECLI:NL:GHSHE:2015:1287, 14-00338
Gerechtshof 's-Hertogenbosch, 09-04-2015, ECLI:NL:GHSHE:2015:1287, 14-00338
Gegevens
- Instantie
- Gerechtshof 's-Hertogenbosch
- Datum uitspraak
- 9 april 2015
- Datum publicatie
- 16 april 2015
- ECLI
- ECLI:NL:GHSHE:2015:1287
- Formele relaties
- Eerste aanleg: ECLI:NL:RBZWB:2014:747, Bekrachtiging/bevestiging
- Zaaknummer
- 14-00338
Inhoudsindicatie
De Inspecteur past in de bezwaarfase op een gedeelte van de genoten lijfrente uitkeringen de Resolutie van de Staatssecretaris van Financiën van 29 juni 1990, nr. DB90/3579, toe. Die resolutie is uitgevaardigd in het kader van de hardheidsclausule als tegemoetkoming voor gevallen, waarin in het verleden is verzuimd premies in aftrek te brengen, in de vorm van een verruiming van de zogenoemde saldomethode. Belanghebbende heeft de bewijslast en maakt niet aannemelijk dat in de in geschil zijnde jaren geen aftrek van premie heeft plaatsgevonden. Volgt bevestiging van de uitspraak van de Rechtbank.
Uitspraak
Team belastingrecht
Meervoudige Belastingkamer
Kenmerk: 14/00338
Uitspraak op het hoger beroep van
[belanghebbende] ,
wonende te [woonplaats],
hierna: belanghebbende,
tegen de mondelinge uitspraak van de Rechtbank Zeeland-West Brabant te Breda (hierna: de Rechtbank) van 31 januari 2014, nummer AWB 13/2158, in het geding tussen
belanghebbende,
en
de inspecteur van de Belastingdienst Limburg/kantoor Venlo,
hierna: de Inspecteur,
betreffende na te melden aanslag.
1 Ontstaan en loop van het geding
Aan belanghebbende is voor het jaar 2011 een aanslag in de inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen opgelegd naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 53.954 (hierna: de aanslag). Bij uitspraak op bezwaar is de aanslag verminderd tot een naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 38.431.
Belanghebbende is van deze uitspraak in beroep gekomen bij de Rechtbank. Ter zake van dit beroep heeft de griffier van de Rechtbank van belanghebbende een griffierecht geheven van € 44.
De Rechtbank heeft het beroep ongegrond verklaard.
Tegen deze mondelinge uitspraak heeft belanghebbende hoger beroep ingesteld bij het Hof. De griffier heeft van belanghebbende een griffierecht geheven van € 122. De Inspecteur heeft een verweerschrift ingediend.
Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgehad op 23 februari 2015 te ’s-Hertogenbosch. Aldaar zijn toen verschenen en gehoord, namens de Inspecteur, de heer [A] en mevrouw [B]. Belanghebbende noch zijn gemachtigde, de heer [C], zijn verschenen, waarvan de laatstgenoemde vóór de zitting het Hof kennisgeving heeft gegeven.
Op grond van artikel 8:58 van de Algemene wet bestuursrecht (hierna: de Awb) heeft belanghebbende vóór de zitting nadere stukken ingediend. Deze stukken zijn in afschrift verstrekt aan de wederpartij.
Het Hof heeft aan het einde van de zitting het onderzoek gesloten.
Van de zitting is een proces-verbaal opgemaakt, dat in afschrift aan partijen is verzonden.
2 Feiten
Op grond van de stukken van het geding en het onderzoek ter zitting zijn in deze zaak de volgende feiten en omstandigheden voor het Hof komen vast te staan:
Belanghebbende heeft voor het jaar 2011 aangifte gedaan naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 53.954. In de aangifte zijn onder “Pensioen, lijfrente of andere uitkering” bedragen verantwoord tot een totaal bedrag van € 64.124.
Dat bedrag is opgebouwd uit:
- € 8.381 aan uitkeringen van het UWV op grond van de Wet arbeidsongeschiktheidsverzekering zelfstandigen (Waz);
- € 5.743 op grond van een in 1990 gesloten koopsompolis bij Nationale Nederlanden (polisnummer [nummer 1]; hierna: polis 1);
- € 50.000 op grond van een in 1987 gesloten lijfrentepolis bij Interpolis (polisnummer [nummer 2]; hierna: polis 2).
Op polis 2 heeft belanghebbende in de jaren 2012 tot en met 2014 een uitkering ontvangen van € 18.421 per jaar.
Bij de aanslagregeling is de aangifte 2011 gevolgd.
Belanghebbende is tegen de aanslag in bezwaar gekomen. Daarbij heeft hij gesteld dat heffing van inkomstenbelasting en premies volksverzekeringen over de in 2.2 vermelde bedragen van € 5.743 en € 50.000 achterwege had moeten blijven, omdat daarvoor “destijds geen fiscale aftrek is genoten”.
Ter zake van polis 1 is op 22 december 1990 een bedrag van fl. 11.156 (€ 5.062,37) aan premie gestort. Ter zake van polis 2 is gedurende de periode van 1987 tot en met 2010 in totaal € 39.860,70 aan premie gestort.
Bij uitspraak op bezwaar heeft de Inspecteur belanghebbende bericht dat hij “via een interne Querie alsnog de gegevens over de jaren 1999 en 2000 heeft kunnen inzien”. Dat leverde op dat met betrekking tot polis 2 in de jaren 1999 tot en met 2010 geen premieaftrek had plaatsgevonden tot een totaalbedrag van € 2.704,28.
Voorts was de Inspecteur met betrekking tot polis 2 al uit stukken van belanghebbende over de jaren 2001 tot en met 2010 gebleken, dat belanghebbende over die jaren een totaalbedrag aan premies van € 12.817,94 niet in mindering had gebracht op zijn inkomen. In de uitspraak op bezwaar heeft de Inspecteur de aanslag verminderd tot een naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van (€ 53.954 -/- € 2.704,28 -/- € 12.817,94 =) € 38.431 (afgerond). Daarbij heeft de Inspecteur de in het kader van de hardheidsclausule uitgevaardigde Resolutie van de Staatssecretaris van Financiën van 29 juni 1990, nr. DB90/3579, BNB 1990/341 (hierna: de Resolutie), toegepast.
De belastingheffing over de in 2.2 vermelde uitkering op polis 1 van € 5.743 is in stand gelaten, evenals de belastingheffing over de uitkering op polis 2 voor een gedeelte van
(€ 50.000 -/- € 2.704,28 -/- € 12.817,94 =) € 34.477.
3 Geschil, alsmede standpunten en conclusies van partijen
In hoger beroep is in geschil of de Inspecteur terecht de belastingheffing over de uitkering ad € 5.743 op polis 1 en de belastingheffing over de uitkering op polis 2 voor een gedeelte van (€ 50.000 -/- € 2.704,28 -/- € 12.817,94 =) € 34.477 in stand heeft gelaten.
Die vraag wordt door belanghebbende geheel ontkennend en door de Inspecteur geheel bevestigend beantwoord.
Partijen doen hun standpunten steunen op de gronden, welke daartoe door hen zijn aangevoerd in de van hen afkomstige stukken. Voor hetgeen de Inspecteur ter staving van zijn standpunt ter zitting heeft toegevoegd, wordt verwezen naar het van deze zitting opgemaakte proces-verbaal.
Belanghebbende heeft in hoger beroep niet cijfermatig geconcludeerd. De Inspecteur heeft geconcludeerd tot bevestiging van de uitspraak van de Rechtbank..