Gerechtshof 's-Hertogenbosch, 20-05-2016, ECLI:NL:GHSHE:2016:2000, 14/00626
Gerechtshof 's-Hertogenbosch, 20-05-2016, ECLI:NL:GHSHE:2016:2000, 14/00626
Gegevens
- Instantie
- Gerechtshof 's-Hertogenbosch
- Datum uitspraak
- 20 mei 2016
- Datum publicatie
- 17 augustus 2016
- ECLI
- ECLI:NL:GHSHE:2016:2000
- Formele relaties
- Eerste aanleg: ECLI:NL:RBZWB:2014:3986, Bekrachtiging/bevestiging
- Cassatie: ECLI:NL:HR:2018:638
- Zaaknummer
- 14/00626
Inhoudsindicatie
Omzetbelasting. Belanghebbende verhuurt opslagruimten in twee panden aan particulieren en ondernemers. Belanghebbende stelt transportmiddelen ter beschikking en zorgt voor bewaking. Het Hof bevestigt het oordeel van de Rechtbank dat sprake is van vrijgestelde verhuur van onroerende zaken als bedoeld in artikel 11, eerste lid, onderdeel b, van de Wet OB.
Uitspraak
Team belastingrecht
Meervoudige Belastingkamer
Kenmerk: 14/00626
Uitspraak op het hoger beroep van
[belanghebbende] B.V.,
gevestigd te [plaats 1] ,
hierna: belanghebbende,
tegen de uitspraak van de Rechtbank Zeeland-West-Brabant (hierna: de Rechtbank) van 26 mei 2014, nummer AWB 13/3977, in het geding tussen
belanghebbende,
en
de inspecteur van de Belastingdienst,
hierna: de Inspecteur,
betreffende de hierna vermelde aan belanghebbende voor het tijdvak 1 januari 2006 tot en met 31 december 2009 opgelegde naheffingsaanslag omzetbelasting en de gelijktijdig bekend gemaakte beschikking inzake heffingsrente.
1 Ontstaan en loop van het geding
Aan belanghebbende is onder aanslagnummer [aanslagnummer] over het tijdvak 1 januari 2006 tot en met 31 december 2009 een naheffingsaanslag omzetbelasting opgelegd ten bedrage van € 89.409 (hierna: de naheffingsaanslag) en gelijktijdig bij beschikking heffingsrente in rekening gebracht tot een bedrag van € 11.627 (hierna: de beschikking). Na daartegen gemaakt bezwaar heeft de Inspecteur bij gelijktijdige uitspraken de naheffingsaanslag en de beschikking gehandhaafd.
Belanghebbende is van deze uitspraken in beroep gekomen bij de Rechtbank. Ter zake van dit beroep heeft de griffier van de Rechtbank van belanghebbende een griffierecht geheven van € 318. De Rechtbank heeft het beroep ongegrond verklaard.
Tegen deze uitspraak heeft belanghebbende hoger beroep ingesteld bij het Hof. Ter zake van dit beroep heeft de griffier, gelet op de samenhang met de procedure met nummer 14/00625, alleen in de onderhavige zaak griffierecht geheven tot een bedrag van € 493. De Inspecteur heeft een verweerschrift ingediend.
De zitting heeft plaatsgehad op 18 december 2015 te ‘s-Hertogenbosch. Aldaar zijn toen verschenen en gehoord, [A] , tot bijstand vergezeld van [B] FB, als gemachtigde van belanghebbende, alsmede, namens de Inspecteur, [C] en [D] . De zaak is gelijktijdig, doch niet gevoegd, behandeld met de zaak met nummer 14/00625.
Belanghebbende heeft te dezer zitting een pleitnota voorgedragen en een exemplaar daarvan overgelegd aan het Hof en aan de wederpartij.
Het Hof heeft aan het einde van de zitting het onderzoek gesloten.
Van de zitting is een proces-verbaal opgemaakt, dat in afschrift aan partijen is verzonden.
2 Feiten
De Rechtbank heeft de volgende, in hoger beroep niet bestreden, feiten vastgesteld, welke feiten het Hof als vaststaand overneemt:
“2.1. Belanghebbende is ondernemer in de zin van de Wet op de omzetbelasting 1968 (hierna: Wet OB). Hij exploiteerde in de jaren 2006 tot en met 2009 een opslagbedrijf op twee locaties: in [plaats 1] onder de naam “ [E] ” en in [plaats 2] onder de naam “ [F] ”. Daarnaast verhuurde belanghebbende opslag- en kantoorruimte aan derden.
Het opslagbedrijf in [plaats 1] werd geëxploiteerd in een pand (een voormalige [stal] ) waarin zeecontainers en houten containers stonden. Particulieren en ondernemers konden tegen vergoeding opslagruimte huren in (een deel van) deze containers. De zeecontainers stonden naast elkaar op de vloer van het pand en fungeerden tevens als draagvloer voor de houten containers die op de eerste etage stonden; die etage was bereikbaar met een lift. Zowel de zeecontainers als de houten containers waren verplaatsbaar.
Het opslagbedrijf in [plaats 2] werd geëxploiteerd in een door belanghebbende gehuurd pand met een oppervlakte van 5.000 m2. Belanghebbende en de verhuurder hebben geopteerd voor belaste verhuur. In het pand bevinden zich een kantoor en balieruimte en daarnaast opslagruimten die zijn afgescheiden door wanden en (rol)deuren. Het pand bestaat uit drie hallen. Eén daarvan is in gebruik bij [bedrijf] BV.
Belanghebbende zorgde voor permanente bewaking van de panden. De panden waren voorzien van ventilatie en van verwarming die er voor zorgde, dat de temperatuur nooit lager werd dan 5 graden Celsius. De openingstijden waren beperkt maar in [plaats 2] veel ruimer dan in [plaats 1] . De huurders mochten alleen in het pand komen voor laden en lossen. In de opslagruimten waren geen aansluitingen voor elektriciteit. Het was de huurders verboden om hun opslagruimte aan derden ter beschikking te stellen. Voor de huurders waren transportwagentjes beschikbaar. Klanten konden tevens gratis gebruik maken van een bestelbus of aanhangwagen.
Belanghebbende heeft ter zake van de verhuur aan particulieren geen omzetbelasting in rekening gebracht, maar heeft wel uit de omzet afkomstig van particulieren 19% omzetbelasting berekend en op aangifte voldaan. Bij verhuur aan ondernemers is btw in rekening gebracht. Belanghebbende heeft alle voorbelasting die betrekking heeft op de panden en op de containers in aftrek gebracht. De inspecteur heeft aftrek van de voorbelasting ter zake van de huur van het pand in [plaats 2] geweigerd en de overige voorbelasting herrekend naar rato van de onbelaste (particulieren) en belaste (ondernemers) omzet. Ter zake daarvan is de bestreden naheffingsaanslag opgelegd.”
In aanvulling hierop, stelt het Hof de volgende feiten vast, waarbij het Hof de nummering van de Rechtbank zal vervolgen:
Tot de gedingstukken behoren voorbeelden van de huurovereenkomsten die terzake van de opslag in [plaats 1] en [plaats 2] in de onderhavige jaren zijn gebruikt. Deze handmatig in te vullen overeenkomsten zijn aangeduid als “Huurovereenkomst boxnummer: …”, en bevatten onder meer het nummer van de gehuurde opslagbox, de persoonsgegevens van de huurder, de duur van de verhuur en de huurprijs, alsmede de “Huisregels”.
Voor wat betreft de standaard huurovereenkomst voor [plaats 1] is gebruik gemaakt van een invulkaart welke bestaat uit een formulier met de titel “Huurovereenkomst boxnummer”, waarop onder meer het nummer van de gehuurde ruimte (mini-container en/of houten box) wordt ingevuld, alsook de persoonsgegevens van de huurder, de duur van de verhuur en de huurprijs.
Met betrekking tot de opslag in [plaats 2] hanteerde belanghebbende enkel voornoemde invulkaart.
3 Geschil, alsmede standpunten en conclusies van partijen
Het geschil betreft het antwoord op de vraag of de hiervoor beschreven verhuur van opslagruimte is aan te merken als verhuur van onroerende zaken in de zin van artikel 11, eerste lid, onderdeel b, van de Wet OB. Belanghebbende is van mening dat deze vraag ontkennend moet worden beantwoord. De Inspecteur is de tegenovergestelde opvatting toegedaan.
Ter zitting hebben partijen aangegeven dat het geschil beperkt kan worden tot de rechtsvraag of sprake is van verhuur van onroerend goed of van iets anders, en niet mede tot de vraag of de containers verplaatsbaar zijn.
Partijen doen hun standpunten in hoger beroep steunen op de gronden welke daartoe door hen zijn aangevoerd in de van hen afkomstige stukken, van al welke stukken de inhoud als hier ingevoegd moet worden aangemerkt. Voor hetgeen hieraan ter zitting is toegevoegd, wordt verwezen naar het van deze zitting opgemaakte proces-verbaal.
Belanghebbende concludeert tot vernietiging van de uitspraken op bezwaar, van de naheffingsaanslag en de beschikking. De Inspecteur concludeert tot bevestiging van de uitspraken op bezwaar.
De berekening van de naheffingsaanslag alsmede de beschikking is als zodanig niet in geschil.