Gerechtshof 's-Hertogenbosch, 16-01-2020, ECLI:NL:GHSHE:2020:134, 19/00065 tot en met 19/00072

Aan belanghebbende zijn voor de jaren 2012 tot en met 2014 de volgende belastingaanslagen opgelegd en beschikkingen gegeven:

- de naheffingsaanslagen omzetbelasting (OB) 2012 en 2013, de daarbij opgelegde boetes en in rekening gebrachte belastingrente (aanslagnummers [aanslagnummer] F.01.2501 en -F.01.3501; zaaknummers bij de Rechtbank: 17/2873 en 17/2874);

- de teruggaafbeschikking OB 2014 (aanslagnummer [aanslagnummer] O.01.4401; zaaknummer bij de Rechtbank: 17/2875);

- de beschikking inkomstenbelasting en premie volksverzekeringen (IB/PVV) 2012 (aanslagnummer [aanslagnummer] H.26.01; zaaknummer bij de Rechtbank: 17/2876);

- de navorderingsaanslagen IB/PVV 2013 en 2014, de daarbij opgelegde boetes en in rekening gebrachte belastingrente (aanslagnummers [aanslagnummer] H.37.01 en -H.47.01; zaaknummers bij de Rechtbank: 17/7877 en 17/2879);

- de navorderingsaanslagen inkomensafhankelijke bijdrage Zorgverzekeringswet (ZVW) 2013 en 2014 en de daarbij in rekening gebrachte belastingrente (aanslagnummers [aanslagnummer] W.37.01.4 en -W.47.01.4; zaaknummers bij de Rechtbank: 17/2878 en 17/2880).

Voor de Rechtbank was in geschil het antwoord op de vraag of belanghebbende ondernemer voor de IB/PVV en OB was. De Rechtbank heeft deze vraag ontkennend beantwoord, het beroep voor zover gericht tegen de naheffingsaanslagen OB 2012 en 2013 en de teruggaafbeschikking OB 2014 en de daarbij gegeven beschikkingen belastingrente ongegrond verklaard, en heeft de beroepen voor het overige gegrond verklaard. Ze heeft de uitspraken op bezwaar vernietigd, behoudens de beslissingen ten aanzien van de teruggaafbeschikking OB 2014 en de naheffingsaanslagen OB 2012 en 2013 en de daarbij gegeven beschikkingen belastingrente. De Rechtbank heeft voorts de beschikking IB/PVV 2012 vernietigd, de navorderingsaanslag IB/PVV 2013 verminderd tot een berekend naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 12.435 en de daarbij gegeven beschikking belastingrente dienovereenkomstig verminderd. Verder heeft de Rechtbank de navorderingsaanslag ZVW 2013 en de daarbij gegeven beschikking belastingrente vernietigd, de navorderingsaanslag IB/PVV 2014 verminderd tot een berekend naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 12.687 en de daarbij gegeven beschikking belastingrente dienovereenkomstig verminderd. De Rechtbank heeft de navorderingsaanslag ZVW 2014 en de daarbij gegeven beschikking belastingrente vernietigd, en zij heeft de boetebeschikkingen vernietigd. De Rechtbank heeft de Inspecteur in de proceskosten van belanghebbende ten bedrage van € 2.250 veroordeeld (waarvan € 747 zag op de bezwaarfase en € 1.503 op de beroepsfase) en heeft de Inspecteur gelast het door belanghebbende betaalde griffierecht van € 168 te vergoeden.

Belanghebbende heeft op 23 januari 2019 hoger beroep ingesteld tegen de uitspraak van de Rechtbank, omdat hij het niet eens was met het oordeel dat hij niet meer gezien moest worden als ondernemer.

Belanghebbende heeft door middel van een faxbericht van 18 september 2019 zijn hoger beroep ingetrokken en ter zake van het door hem ingestelde hoger beroep een proceskostenvergoeding gevraagd in verband met kosten van door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand. In dit faxbericht staat: ‘Bij deze laat ondergetekende u weten van de hoger beroepprocedure (…) terug te trekken, omdat de verrezene problemen met de Belastingdienst op menselijke en humanitaire manier op te lossen met wederzijdse tevredenheid. Al eerder heeft Belastingdienst met mijn advocaat [A] contact gehat om af te zien van hoger beroep procedure. Hiermede gaat ondergetekende (…) accoord. Er blijft een vraag aan de rechter als het mogelijk is om te bepalen de kostenvergoeding aan mijn advocaat [A] inzake zijn bemoeienissen met de hoger beroepprocedure met dienverstaande ik ben AOW-er met 1040 Euro per maand dus uw vergoeding aan [A] zou zeer dankbaar zijn.’.

De Inspecteur heeft in het verweerschrift van 30 september 2019 geschreven: ‘Voor een proceskostenvergoeding is ons inziens geen plaats omdat er geen geschilpunten betreffende de omzetbelasting en inkomstenbelasting meer zijn na de uitspraak van Rechtbank Zeeland-West-Brabant en de hoger beroepsprocedure door belanghebbende nodeloos is gevoerd.’