Hoge Raad, 10-11-1999, AE4713, 32736

Gegevens

Instantie: Hoge Raad

Datum uitspraak: 10 november 1999

Datum publicatie: 28 juni 2002

ECLI: ECLI:NL:HR:1999:AE4713

Zaaknummer: 32736

Inhoudsindicatie

Uitspraak

Nr. 32.736

10 november 1999

TVW

gewezen op het beroep in cassatie van X te Z tegen de uitspraak van het Gerechtshof te Amsterdam van 2 oktober 1996 betreffende de aan hem over het jaar 1983 opgelegde aanslag tot navordering van inkomstenbelasting.

1. Aanslag, navorderingsaanslag en geding voor het Hof

Aan belanghebbende is aanvankelijk voor het jaar 1983 een aanslag in de inkomstenbelasting opgelegd naar een belastbaar inkomen van f 69.359,--. Vervolgens is hem over dat jaar een navorderingsaanslag opgelegd naar een belastbaar inkomen van f 111.749,--, met een verhoging van 100 percent van de nagevorderde belasting, welke verhoging bij besluit van de Inspecteur tot op 50 percent is kwijtgescholden.

Belanghebbende is van de navorderingsaanslag en het kwijtscheldingsbesluit in beroep gekomen bij het Hof.

Het Hof heeft de navorderingsaanslag gehandhaafd, zonder toepassing van een verhoging.

2. Geding in cassatie

Belanghebbende heeft tegen de uitspraak van het Hof beroep in cassatie ingesteld en daarbij enige middelen van cassatie voorgesteld.

De Staatssecretaris van Financiën heeft een vertoogschrift ingediend.

3. Beoordeling van de middelen

3.1 De middelen I tot en met VII kunnen niet tot cassatie leiden. Zulks behoeft, gezien artikel 101a van de Wet op de rechterlijke organisatie, geen nadere motivering nu deze middelen niet nopen tot beantwoording van rechtsvragen in het belang van de rechtseenheid of de rechtsontwikkeling.

3.2 Het Hof heeft geoordeeld dat deze zaak voor de toepassing van het Besluit proceskosten fiscale procedures moet worden beschouwd als samenhangende met de zaak betreffende het door belanghebbende bij het Hof ingestelde beroep inzake de aanslag tot navordering van inkomstenbelasting over het jaar 1984, waaraan het Hof het kenmerk 91/2 heeft gegeven. Middel VIII, dat dit oordeel bestrijdt, slaagt. In 's Hofs oordeel ligt besloten dat in de onderhavige en de hiervoor vermelde zaak "gelijktijdig of nagenoeg gelijktijdig" in de zin van artikel 3, lid 2, van het Besluit bij het Hof beroep is ingesteld. Dit oordeel is onjuist. Nu vaststaat dat in de onderhavige zaak het beroep namens belanghebbende is ingesteld op 12 december 1989, terwijl het beroep in de zaak met het kenmerk 91/2 binnen de daarvoor geldende termijn is ingesteld op 2 januari 1991, is geen sprake van "gelijktijdig of nagenoeg gelijktijdig" in evenvermelde zin. Een en ander kan echter niet tot cassatie leiden nu 's Hofs beslissing de Inspecteur te veroordelen in de proceskosten aan de zijde van belanghebbende, vastgesteld op f 2.130,--, ook met inachtneming van het bovenstaande juist is.

3.3 De onderhavige navorderingsaanslag is opgelegd met dagtekening 30 november 1989. Het Hof heeft belanghebbendes stelling dat de navorderingsaanslag dient te worden vernietigd nu deze is vastgesteld na het verstrijken van de in artikel 16, lid 3, eerste volzin, van de Algemene wet inzake rijksbelastingen vermelde termijn van vijf jaren, welke stelling door de Inspecteur is betwist, niet behandeld. Zoals middel 0 terecht betoogt betekent dit dat 's Hofs uitspraak niet in stand kan blijven, omdat deze op dit punt niet naar de eis der wet met redenen is omkleed. Verwijzing moet volgen.

4. Proceskosten in cassatie

De Staatssecretaris van Financiën zal worden veroordeeld in de kosten van het geding in cassatie.

5. Beslissing

De Hoge Raad:

- vernietigt de uitspraak van het Hof, behoudens de beslissingen omtrent het griffierecht en de proceskosten,

- verwijst het geding naar het Gerechtshof te 's-Gravenhage ter verdere behandeling en beslissing van de zaak in meervoudige kamer met inachtneming van dit arrest,

- veroordeelt de Staatssecretaris van Financiën in de kosten van het geding in cassatie aan de zijde van belanghebbende, vastgesteld op f 2.130,-- voor beroepsmatig verleende rechtsbijstand, en

- gelast dat door de Staatssecretaris van Financiën aan belanghebbende wordt vergoed het door deze ter zake van de behandeling van het beroep in cassatie verschuldigd geworden griffierecht ten bedrage van f 300,--.

Dit arrest is op 10 november 1999 vastgesteld door de vice-president Stoffer als voorzitter, en de raadsheren Zuurmond en Pos, in tegenwoordigheid van de waarnemend griffier Bolle, en op die datum in het openbaar uitgesproken.