Hoge Raad, 10-05-2000, ECLI:NL:HR:2000:BI7593 AA5740, 35358

Nr. 35358

10 mei 2000

1. Aanslag, bezwaar en geding voor het Hof

Aan belanghebbende is voor het jaar 1995 een aanslag in de inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen opgelegd naar een belastbaar inkomen van ƒ 210.071,--, welke aanslag, na daartegen gemaakt bezwaar, bij uitspraak van de Inspecteur is gehandhaafd.

Belanghebbende is tegen die uitspraak in beroep gekomen bij het Hof, dat het beroep ongegrond heeft verklaard en de bestreden uitspraak heeft bevestigd. De uitspraak van het Hof is aan dit arrest gehecht.

2. Geding in cassatie

Belanghebbende heeft tegen 's Hofs uitspraak beroep in cassatie ingesteld. Het beroepschrift in cassatie is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

De Staatssecretaris van Financiën heeft bij vertoogschrift het cassatieberoep bestreden.

3. Beoordeling van de klachten

3.1. In cassatie kan van het volgende worden uitgegaan.

Belanghebbende heeft tot en met 15 maart 1995 in maatschapsverband winst uit onderneming genoten. De werkzaamheden in het kader van de maatschap werden verricht vanuit een kantoorruimte buiten de - niet tot zijn ondernemingsvermogen behorende - eigen woning. Vanaf genoemde datum geniet hij winst uit onderneming met werkzaamheden in het kader van een vennootschap onder firma met zijn echtgenote. Laatstvermelde werkzaamheden worden verricht in een kantoorruimte in evenbedoelde woning.

De in het kader van de maatschap genoten winst bedroeg in 1995 f 182.840,--. De door belanghebbende in het kader van evenvermelde vennootschap onder firma berekende winst bedroeg in datzelfde jaar f 22.441,--, waarin begrepen kosten ter grootte van f 14.952,-- ter zake van kantoorruimte in de eigen woning. Bij het vaststellen van de aanslag heeft de Inspecteur deze kosten niet in aanmerking genomen.

3.2. Het Hof heeft geoordeeld dat voor de beantwoording van de vraag of het gezamenlijke bedrag van de winst - en de inkomsten uit arbeid - grotendeels in of vanuit de kantoorruimte wordt verworven in de zin van artikel 8b, lid 1, aanhef, letter a, onder 1°, van de Wet op de inkomstenbelasting 1964 (tekst 1995) de over het gehele belastingjaar genoten winst in aanmerking dient te worden genomen, hetgeen meebrengt dat voor een door belanghebbende bepleite tijdsevenredige benadering geen ruimte is.

3.3. De klachten, die zich tegen dit oordeel richten, zijn gegrond. In een geval als het onderhavige, waarin een belastingplichtige in de loop van het jaar een nieuwe onderneming aanvangt, zal de vraag of met betrekking tot deze nieuwe onderneming wordt voldaan aan de vereisten voor aftrek van de kosten van de kantoorruimte in de niet tot het ondernemingsvermogen behorende woning, niet moeten worden beoordeeld over het gehele kalenderjaar, maar uitsluitend over het deel van het jaar, waarin deze nieuwe onderneming wordt gedreven.

De andersluidende opvatting van het Hof leidt tot het niet voor de hand liggende gevolg dat de winst van de nieuw aangevangen onderneming wordt beïnvloed door omstandigheden die betrekking hebben op een periode voordat de nieuwe onderneming is aangevangen. Deze opvatting kan daarom alleen juist zijn indien de tekst of de totstandkomingsgeschiedenis van de desbetreffende wettelijke bepaling tot die interpretatie dwingt. Dit is echter niet het geval.

4. Proceskosten

De Hoge Raad acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten als bedoeld in artikel 5a van de Wet administratieve rechtspraak belastingzaken.

5. Beslissing

De Hoge Raad:

vernietigt de uitspraak van het Hof, alsmede de uitspraak van de Inspecteur;

vermindert de aan-slag tot een aanslag naar een belast-baar inkomen van ¦ 195.119,--;

gelast dat door de Staatssecretaris van Financiën aan belanghebbende wordt vergoed het door deze ter zake van de behandeling van het beroep in cassatie verschuldigd geworden griffierecht ten bedrage van ¦ 340,--, alsmede het bij het Hof gestorte griffierecht ter zake van de behandeling van de zaak voor het Hof ten bedrage van ¦ 80,--, derhalve in totaal ¦ 420,--.