Hoge Raad, 07-06-2002, AE0644, C00/202HR

7 juni 2002

Eerste Kamer

Nr. C00/202HR

SB

VERWEERSTER in cassatie,

niet verschenen.

Eiseres tot cassatie - verder te noemen: [eiseres] - heeft bij exploit van 26 februari 1998 verweerster in cassatie - verder te noemen: J.B. Vlees B.V. - gedagvaard voor de Kantonrechter te Almelo en gevorderd bij vonnis, voor zoveel mogelijk uitvoerbaar bij voorraad, J.B. Vlees B.V. te veroordelen tot betaling van:

- een bedrag van ƒ 20.183,80 terzake achterstallig loon, berekend tot en met januari 1998;

- de aanvulling op de WAO-uitkering van 30% van eiseresses loon conform art. 39 van de CAO, vanaf februari 1998 tot het tijdstip waarop eiseres op grond van de bepalingen in de CAO geen aanspraak meer kan maken op deze aanvulling;

- de vertragingsvergoeding als bedoeld in art. 7:625 BW over voornoemde bedragen;

- de wettelijke rente als bedoeld in art. 6:119 BW vanaf de datum van opeisbaarheid over de eerste twee genoemde bedragen tot aan de dag der algehele voldoening;

- de buitengerechtelijke invorderingskosten van ƒ 3.533,-- inclusief BTW, zijnde de BTW voor eiseres geen verrekenpost.

J.B. Vlees B.V. heeft de vordering bestreden.

De Kantonrechter heeft bij vonnis van 29 oktober 1998 de vordering afgewezen.

Tegen dit vonnis heeft [eiseres] hoger beroep ingesteld bij de Rechtbank te Almelo.

Bij vonnis van 15 maart 2000 heeft de Rechtbank het vonnis van de Kantonrechter van 29 oktober 1998 vernietigd en opnieuw rechtdoende J.B. Vlees B.V. veroordeeld om aan [eiseres] te betalen:

I. een bedrag van ƒ 354,17, te vermeerderen met de wettelijke rente hierover vanaf de data met ingang waarvan J.B. Vlees B.V. telkens in verzuim is tot aan de dag van de algehele voldoening;

II. in aanvulling op haar WAO-uitkering 30% van het op grond van de CAO aan [eiseres] toekomende loon, zulks over de periode 25 december 1997 tot en met 28 februari 1998, te vermeerderen met de wettelijke rente hierover vanaf de data met ingang waarvan J.B. Vlees B.V. telkens in verzuim is tot aan de dag van de algehele voldoening;

III. een vertragingsvergoeding ex art. 7:625 BW van 20% over de in de onderdelen I en II van het dictum bedoelde bedragen (exclusief wettelijke rente), te vermeerderen met de wettelijke rente hierover vanaf de data met ingang waarvan J.B. Vlees B.V. telkens in verzuim is tot aan de dag van de algehele voldoening;

IV. ter zake van buitengerechtelijke incassokosten een bedrag van ƒ 800,--, en

V. het meer of anders gevorderde afgewezen.

Tegen het vonnis van de Rechtbank heeft [eiseres] beroep in cassatie ingesteld. De cassatiedagvaarding is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

Tegen de niet verschenen J.B. Vlees B.V. is verstek verleend.

[Eiseres] heeft de zaak doen toelichten door haar advocaat en mede door mr. S.F. Sagel, advocaat bij de Hoge Raad.

De conclusie van de Advocaat-Generaal C.L. de Vries Lentsch-Kostense strekt tot vernietiging van het bestreden vonnis en tot verwijzing ter verdere behandeling en beslissing.

3.1 In cassatie kan van het volgende worden uitgegaan.

(i) [Eiseres] is op 3 februari 1992 voor bepaalde tijd (een jaar) in dienst getreden van J.B. Vlees B.V. in de functie van vleesbewerkster. De arbeidsovereenkomst is jaarlijks verlengd. Per 3 februari 1996 bedroeg haar salaris ƒ 2.363,20 bruto per maand.

(ii) Op 21 oktober 1996 is [eiseres] uitgevallen wegens ziekte. Zij is sedertdien ziek gebleven.

(iii) Met ingang van 21 oktober 1997 ontvangt [eiseres] een uitkering krachtens de Wet op de Arbeidsongeschiktheidsverzekering (WAO) berekend naar een mate van arbeidsongeschiktheid van 80-100%.

(iv) Art. 39 van de CAO voor de Vleesgroothandel en exportslachterijen (hierna: de CAO) zoals deze luidde in de jaren 1996, 1997 en 1998 geeft recht op suppletie bij ziekte; lid 1 bepaalt dat gedurende de eerste 52 weken het loon zoals omschreven in het derde lid van deze bepaling wordt doorbetaald; lid 2 bepaalt dat vervolgens gedurende het eerste jaar dat een uitkering krachtens de WAO en de AWW wordt genoten, een aanvulling van 30% zal plaatsvinden van het laatstgenoten loon als bedoeld in het derde lid. In dat derde lid wordt bepaald dat onder loon in art. 39 wordt verstaan het bedrag dat de betrokken werknemer gemiddeld per dag netto heeft verdiend in de dertien weken die zijn voorafgegaan aan de week waarin de werknemer arbeidsongeschikt werd, met inbegrip van de verdiensten op grond van regelmatig overwerk doch met uitzondering van vakantietoeslag, eindejaarsuitkering en eventuele eenmalige uitkeringen.

(v) J.B. Vlees B.V., een onderneming als bedoeld in art. 1, aanhef en lid 1 onder a, van de CAO, is niet aangesloten bij de Centrale Organisatie voor de Vleesgroothandel die partij is bij de CAO.

(vi) De CAO is in haar verschillende versies algemeen verbindend verklaard voor de volgende perioden: 28 maart 1996 - 31 maart 1996; 26 december 1996 - 31 maart 1997; 25 december 1997 - 28 februari 1998.

3.2 [Eiseres] heeft gevorderd J.B. Vlees B.V. te veroordelen tot betaling van een bedrag van ƒ 20.183,80 ter zake van achterstallig loon, alsmede tot betaling van een aanvulling op de WAO-uitkering ad 30% conform art. 39 van de CAO vanaf februari 1998 tot het tijdstip waarop [eiseres] op grond van de bepalingen van de CAO geen aanspraak meer kan maken op deze aanvulling.

De Kantonrechter, oordelende dat de CAO zoals deze destijds luidde niet van toepassing was, heeft de vordering afgewezen.

In hoger beroep heeft de Rechtbank het vonnis van de Kantonrechter vernietigd en, opnieuw rechtdoende, de vorderingen van [eiseres] gedeeltelijk toegewezen en J.B. Vlees B.V. veroordeeld als hiervoor onder 1 vermeld.

De Hoge Raad:

vernietigt het vonnis van de Rechtbank te Almelo van 15 maart 2000;

verwijst het geding naar het Gerechtshof te Arnhem ter verdere behandeling en beslissing;

veroordeelt J.B. Vlees B.V. in de kosten van het geding in cassatie, tot op deze uitspraak aan de zijde van [eiseres] begroot op € 1.765,04 in totaal, waarvan € 1.726,47 op de voet van art. 243 Rv. te betalen aan de Griffier, en € 38,57 aan [eiseres].