Hoge Raad, 12-09-2003, AF3418, 37590

Nr. 37.590

12 september 2003

EC

Aan belanghebbende is voor het jaar 1996 een aanslag in de inkomstenbelasting/ premie volksverzekeringen opgelegd naar een belastbaar inkomen van ƒ 307.632, welke aanslag, na daartegen gemaakt bezwaar, bij uitspraak van de Inspecteur is gehandhaafd.

Belanghebbende is tegen die uitspraak in beroep gekomen bij het Hof.

Het Hof heeft de uitspraak van de Inspecteur bevestigd. De uitspraak van het Hof is aan dit arrest gehecht.

Belanghebbende heeft tegen 's Hofs uitspraak beroep in cassatie ingesteld. Het beroepschrift in cassatie is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

De Staatssecretaris heeft een verweerschrift ingediend.

De Advocaat-Generaal L.F. van Kalmthout heeft op 28 november 2002 geconcludeerd tot ongegrondverklaring van het beroep.

3.1. In cassatie kan van het volgende worden uitgegaan.

Belanghebbende heeft sinds 1992 in firmaverband met zijn echtgenote een onderneming gedreven, bestaande uit een camping met kantine. Op 11 september 1996 hebben belanghebbende en zijn echtgenote een overeenkomst tot verkoop van de onderneming gesloten met een derde. Met dagtekening 21 september 1996 hebben belanghebbende en zijn echtgenote een overeenkomst gesloten tot oprichting van een besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid (hierna: de BV), waarin zij mede bepaalden hun onderneming vanaf 1 juli 1996 voor rekening van de BV te drijven. De BV kwam tot stand op 19 december 1996. De onderneming is op die datum ingebracht in de BV. Op 23 december 1996 heeft de BV de onderneming geleverd aan de derde. In verband met de overdracht van de onderneming aan de BV heeft belanghebbende bij de BV een lijfrente bedongen.

Voor het Hof was in geschil of belanghebbende de voor die lijfrente berekende koopsom van ƒ 292.712 in 1996 gelet op hetgeen is bepaald in artikel 45, lid 5, van de Wet op de inkomstenbelasting 1964, tekst 1996 (hierna: de Wet) als persoonlijke verplichting op zijn onzuiver inkomen in mindering kon brengen.

3.4. Voorts heeft het Hof overwogen dat belanghebbende nog heeft gesteld dat hij zich, al voordat sprake was van het voornemen tot overdracht van de onderneming aan een derde, had verbonden tot oprichting van de BV en tot overdracht van de onderneming aan de BV maar dat belanghebbende die stelling naar het oordeel van het Hof niet aannemelijk heeft gemaakt.

Wat er zij van het belang van dit oordeel voor de juistheid van het onder 3.2 als eerste vermelde oordeel, het oordeel berust op de aan het Hof voorbehouden waardering van de bewijsmiddelen. Het tegen dit oordeel gerichte onderdeel a van het middel faalt derhalve reeds hierom eveneens.