Hoge Raad, 28-02-2003, AF5113, 37757

Gegevens

Instantie: Hoge Raad

Datum uitspraak: 28 februari 2003

Datum publicatie: 6 maart 2003

ECLI: ECLI:NL:HR:2003:AF5113

Zaaknummer: 37757

Inhoudsindicatie

-

Uitspraak

Nr. 37.757

28 februari 2003

SE

gewezen op het beroep in cassatie van X te Z tegen de uitspraak van het Gerechtshof te 's-Gravenhage van 3 oktober 2001, nr. BK-00/01717, betreffende na te melden aanslag in de inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen.

1. Aanslag, bezwaar en geding voor het Hof

Aan belanghebbende is voor het jaar 1996 een aanslag in de inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen opgelegd naar een belastbaar inkomen van ƒ 283.563, welke aanslag, na daartegen gemaakt bezwaar, bij uitspraak van de Inspecteur is gehandhaafd.

Belanghebbende is tegen die uitspraak in beroep gekomen bij het Hof.

Het Hof heeft het beroep ongegrond verklaard. De uitspraak van het Hof is aan dit arrest gehecht.

2. Geding in cassatie

Belanghebbende heeft tegen 's Hofs uitspraak beroep in cassatie ingesteld. Het beroepschrift in cassatie is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

De Staatssecretaris van Financiën heeft een verweerschrift ingediend.

Belanghebbende heeft een conclusie van repliek ingediend.

3. Beoordeling van het middel

3.1. In cassatie kan van het volgende worden uitgegaan.

Belanghebbende heeft op 27 november 1981 tezamen met zijn twee broers en zijn zuster de blooteigendom verkregen van een onroerende zaak. Op dezelfde dag is op de onroerende zaak een recht van vruchtgebruik gevestigd ten behoeve van een stichting, welk vruchtgebruik eindigt bij het overlijden van een familielid van belanghebbende. Ten tijde van de vestiging van het recht van vruchtgebruik was de statistische levensverwachting van dat familielid twintig jaar en vier maanden.

3.2. Voor het Hof was in geschil de hoogte van het bedrag dat op grond van artikel 25b van de Wet op de inkomstenbelasting 1964 als inkomsten uit vermogen in aanmerking moet worden genomen. Het Hof heeft geoordeeld dat de waarde van de blooteigendom van de onroerende zaak per 1 januari 1996 dient te worden berekend met toepassing van de samengestelde-interestmethode, waarmee het Hof tot uitdrukking heeft gebracht dat het voordeel dat bij belanghebbende is opgekomen ten gevolge van het verstrijken van de periode van het recht van vruchtgebruik tot 1 januari 1996 dient te worden berekend met toepassing van de samengestelde-interestmethode. Tegen dit oordeel keert zich het middel tevergeefs, aangezien dit oordeel juist is.

4. Proceskosten

De Hoge Raad acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten.

5. Beslissing

De Hoge Raad verklaart het beroep ongegrond.

Dit arrest is gewezen door de vice-president E. Korthals Altes als voorzitter, en de raadsheren L. Monné, P.J. van Amersfoort, J.W. van den Berge en A.R. Leemreis, in tegenwoordigheid van de waarnemend griffier A.I. Boussak-Leeksma, en in het openbaar uitgesproken op 28 februari 2003.