Hoge Raad, 12-09-2003, AF6564, 37917

gewezen op het beroep in cassatie van X te Z tegen de uitspraak van het Gerechtshof te 's-Gravenhage van 11 december 2001, nr. BK-01/01222, betreffende na te melden beschikking als bedoeld in artikel 18 van de Wet op de inkomstenbelasting 1964 (hierna: de Wet).

1. Beschikking, bezwaar en geding voor het Hof

2. Geding in cassatie

3. Beoordeling van de middelen

3.1.Bij de behandeling van de middelen dient het volgende te worden vooropgesteld.

3.1.1. Indien een belastingplichtige de door hem gedreven onderneming op de voet van artikel 18 van de Wet geruisloos wenst om te zetten in een naamloze of besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid zal hij hiertoe een verzoek moeten doen op welk verzoek door de inspecteur bij voor bezwaar vatbare beschikking zal worden beslist. In geval in de in het verzoek gepresenteerde feiten niet voldaan wordt aan de in de wet voor een dergelijke omzetting gestelde vereisten, zal de inspecteur het verzoek afwijzen. Van het stellen van voorwaarden kan dan geen sprake zijn. De belastingplichtige kan tegen een dergelijke afwijzende beschikking bezwaar maken en eventueel aan de rechter voorleggen.

3.1.2. Indien een verzoek wordt toegewezen en daarbij voorwaarden worden gesteld, kan de belastingplichtige eveneens tegen de desbetreffende beschikking bezwaar aantekenen. Het bezwaar zal dan de inhoud van de gestelde voorwaarden moeten betreffen. Er zal dan - ook in de aanslagregeling - van uitgegaan moeten worden dat met de gepresenteerde feiten voldaan wordt aan de in artikel 18 van de Wet gestelde vereisten.

3.2. Middel II klaagt over het oordeel van het Hof dat bij de door belanghebbende in zijn verzoek voorgestane feitenconstellatie geen sprake is van een omzetting van een onderneming als bedoeld in artikel 18 van de Wet. In die feitenconstellatie zullen, naar blijkens de uitspraak en de stukken van het geding tussen partijen voor het Hof niet in geschil was, de verplichting van belanghebbende uit hoofde van het maatschapscontract zijn volledige arbeid, vlijt en deskundigheid in de maatschap in te brengen, alsmede zijn eventuele verplichtingen jegens derden uit hoofde van de aansprakelijkheid voor beroepsfouten, buiten de inbreng in de BV blijven. Het Hof heeft daaraan de gevolgtrekking verbonden dat belanghebbende zijn activiteiten bestaande uit het optreden als loods, dan wel het doen optreden als loods door een ander, na de totstandkoming van de BV op eigen naam zal blijven verrichten en dat het aan deze activiteiten verbonden risico van beroeps-aansprakelijkheid ook dan voor rekening van belanghebbende zal komen. Daarvan uitgaande heeft het Hof geoordeeld dat belanghebbende met betrekking tot die kernactiviteiten ook na de totstandkoming van de BV winst uit onderneming zal blijven genieten en dat in dat geval geen sprake is van een omzetting van een onderneming in de zin van artikel 18 van de Wet. Die gevolgtrekking en dat oordeel geven geen blijk van een onjuiste rechtsopvatting en kunnen, als verweven met waarderingen van feitelijke aard, voor het overige in cassatie niet op hun juistheid worden getoetst. Zij zijn ook niet onbegrijpelijk of onvoldoende gemotiveerd. Middel II faalt derhalve eveneens.

3.3. Nu sprake is van een afwijzende beschikking hebben de door de inspecteur gegeven voorwaarden geen betekenis. De middelen III en IV kunnen daarom buiten behandeling blijven.

4. Proceskosten

De Hoge Raad acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten.

5. Beslissing

De Hoge Raad verklaart het beroep ongegrond.

Dit arrest is gewezen door de vice-president G.J. Zuurmond, als voorzitter, en de raadsheren A.E.M. van der Putt-Lauwers, F.W.G.M. van Brunschot, P. Lourens en C.B. Bavinck, in tegenwoordigheid van de waarnemend griffier E. Cichowski, en in het openbaar uitgesproken op 12 september 2003.