Hoge Raad, 11-04-2003, AF7086, 37015

Gegevens

Instantie: Hoge Raad

Datum uitspraak: 11 april 2003

Datum publicatie: 11 april 2003

ECLI: ECLI:NL:HR:2003:AF7086

Zaaknummer: 37015

Inhoudsindicatie

-

Uitspraak

Nr. 37.015

11 april 2003

SE

gewezen op het beroep in cassatie van X te Z tegen de uitspraak van het Gerechtshof te Leeuwarden van 2 maart 2001, nr. 139/99, betreffende na te melden leges.

1. Heffing, bezwaar en geding voor het Hof

Van belanghebbende is bij schriftelijke kennisgeving, gedagtekend 18 december 1997, ter zake van het in behandeling nemen van een aanvraag tot verlening van een vergunning voor ontgronding een bedrag van ƒ 956,25 aan leges geheven. Het college van Gedeputeerde Staten van de provincie Groningen (hierna: GS) heeft bij uitspraak het bezwaar van belanghebbende ongegrond verklaard, en vervolgens ambtshalve het bedrag van de verschuldigde leges verminderd tot ƒ 948,75.

Belanghebbende is tegen die uitspraak in beroep gekomen bij het Hof.

Het Hof heeft de uitspraak vernietigd en de leges vastgesteld op ƒ 1083,75. De uitspraak van het Hof is aan dit arrest gehecht.

2. Geding in cassatie

Belanghebbende heeft tegen de uitspraak van het Hof beroep in cassatie ingesteld.

GS hebben een verweerschrift ingediend. Zij hebben tevens incidenteel beroep in cassatie ingesteld.

Het beroepschrift in cassatie en het geschrift waarbij incidenteel beroep in cassatie is ingesteld, zijn aan dit arrest gehecht en maken daarvan deel uit.

Belanghebbende heeft het incidentele beroep beantwoord.

GS hebben in het incidentele beroep een conclusie van repliek ingediend.

3. Beoordeling van de in het principale beroep voorgestelde middelen

De middelen kunnen niet tot cassatie leiden. Zulks behoeft, gezien artikel 81 van de Wet op de rechterlijke organisatie, geen nadere motivering, nu de middelen niet nopen tot beantwoording van rechtsvragen in het belang van de rechtseenheid of de rechtsontwikkeling.

4. Beoordeling van de in het incidentele beroep aangevoerde klacht

De klacht houdt in dat de uitspraak ten onrechte inhoudt dat het bedrag van de leges wordt vastgesteld op ƒ 1083,75. De klacht is gegrond. De stukken van het geding laten geen andere conclusie toe dan dat dit bedrag berust op een misslag. 's Hofs uitspraak kan op dit punt niet in stand blijven. De Hoge Raad kan de zaak afdoen.

5. Proceskosten

De Hoge Raad acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten.

6. Beslissing

De Hoge Raad:

verklaart het principale beroep ongegrond,

verklaart het incidentele beroep gegrond,

vernietigt de uitspraak van het Hof, doch alleen voor zover daarbij het bedrag van de geheven leges wordt vastgesteld op ƒ 1083,75, en

handhaaft het bedrag van de leges zoals dit na de ambtshalve verleende vermindering was komen te luiden, derhalve op ƒ 948,75.

Dit arrest is gewezen door de vice-president E. Korthals Altes als voorzitter, en de raadsheren L. Monné en C.J.J. van Maanen, in tegenwoordigheid van de waarnemend griffier A.I. Boussak-Leeksma, en in het openbaar uitgesproken op 11 april 2003.