Hoge Raad, 28-11-2003, AN9080, 38755

gewezen op het beroep in cassatie van de Staatssecretaris van Financiën tegen de uitspraak van het Gerechtshof te 's-Gravenhage van 29 mei 2002, nr. BK-01/00117, betreffende na te melden aan X te Z opgelegde aanslag in de inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen.

1. Aanslag, bezwaar en geding voor het Hof

2. Geding in cassatie

3. Beoordeling van het middel

3.1. Op grond van artikel 46, lid 1, aanhef en letter a, onder 2º, van de Wet op de inkomstenbelasting 1964 zijn, voorzover hier van belang, buitengewone lasten de op de belastingplichtige drukkende uitgaven tot voorziening in het levensonderhoud van bloedverwanten in de rechte lijn, mits die uitgaven met schriftelijke bescheiden worden aangetoond.

3.2. Voorzover het middel strekt ten betoge dat enkel onder bijzondere omstandigheden, waarin geen bancair verkeer mogelijk is en ook geen gebruik kan worden gemaakt van een internationale postwissel, de mogelijkheid bestaat de uitgaven op andere wijze aan te tonen dan door het overleggen van stortingsbewijzen, faalt het. Gelijk de Hoge Raad heeft overwogen in zijn arrest van 22 maart 2002, nr. 36679, BNB 2002/169, zijn onder schriftelijke bescheiden in voorkomende gevallen ook andere stukken te begrijpen dan bankafschriften en postwissels. Wel moet sprake zijn van zodanige schriftelijke bescheiden dat aan de hand daarvan de juistheid van de in aftrek gebrachte uitgave redelijkerwijs door de belastingdienst kan worden gecontroleerd.

3.3.1. Het Hof heeft geoordeeld dat belanghebbende met de door hem overgelegde bescheiden - bestaande uit drie nota's (door het Hof aangeduid als money-transferbriefjes) van A B.V. te Q waarop staat vermeld het bedrag dat belanghebbende aan dat bedrijf heeft overhandigd met als bestemming een naam en adres, en een schriftelijke verklaring van de vader - heeft voldaan aan het vereiste dat door middel van schriftelijke bescheiden is vastgelegd wat de omvang van de ondersteuning is en wie de ontvanger van de bedragen is alsmede dat een en ander redelijkerwijze door de Belastingdienst is te controleren.

3.3.2. Het middel keert zich tegen dit oordeel met het betoog dat aan de hand van die bescheiden niet kan worden gecontroleerd of de betalingen de vader van belanghebbende hebben bereikt, omdat niet is komen vast te staan dat degene die de gestorte bedragen in Suriname heeft opgenomen, zich moest legitimeren.

3.3.3. Bij zijn voormelde oordeel is het Hof met juistheid ervan uitgegaan dat het volledige traject van de betalingen, vanaf de storting van de in geschil zijnde bedragen door belanghebbende bij A B.V. tot de ontvangst van die bedragen door de vader van belanghebbende, voor de belastingdienst controleerbaar dient te zijn aan de hand van schriftelijke bescheiden. In 's Hofs meervermelde oordeel ligt besloten het oordeel dat aan de hand van de door belanghebbende overgelegde bescheiden redelijkerwijs kan worden gecontroleerd of - en kan worden vastgesteld dat - de betalingen de vader van belanghebbende hebben bereikt. Dit oordeel is van feitelijke aard en - ook al is niet komen vast te staan dat degene die de gestorte bedragen in Suriname heeft opgenomen, zich moest legitimeren - niet onbegrijpelijk, zodat het in cassatie niet met vrucht kan worden bestreden.

3.4. Het middel slaagt evenwel voor zover daarin wordt betoogd dat het Hof heeft blijk gegeven van een onjuiste rechtsopvatting door aftrek van een ondersteuning in natura te accepteren. Ingevolge het bepaalde in artikel 46, lid 1, aanhef en letter a, onder 2°, van de Wet komen alleen uitgaven die zijn gedaan in geld of in geldeenheden andere dan de gulden voor aftrek in aanmerking. Derhalve kunnen slechts in aftrek worden gebracht de op de money-transferbriefjes vermelde bedragen van respectievelijk ƒ 2050, ƒ 3000 en ƒ 1000.

3.5. Uit het hiervoor onder 3.4. overwogene volgt dat 's Hofs uitspraak niet in stand kan blijven. De Hoge Raad kan de zaak afdoen.

4. Proceskosten

De Hoge Raad acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten.

5. Beslissing

Dit arrest is gewezen door de vice-president A.G. Pos als voorzitter, en de raadsheren L. Monné en J.C. van Oven, in tegenwoordigheid van de waarnemend griffier A.I. Boussak-Leeksma, en in het openbaar uitgesproken op 28 november 2003.