Hoge Raad, 07-05-2004, ECLI:NL:HR:2004:BI8293 AO9019, 38068

Nr. 38.068

7 mei 2004

AB

Aan belanghebbende is voor het jaar 1994 een aanslag in de inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen opgelegd naar een belastbaar inkomen van ƒ 226.726.

De Inspecteur heeft bij uitspraak het tegen de aanslag gemaakte bezwaar niet-ontvankelijk verklaard.

Bij ambtshalve gegeven beschikking van de Inspecteur is nadien de aanslag verminderd tot een aanslag naar een belastbaar inkomen van ƒ 206.521, met een vermindering ter voorkoming van dubbele belasting ten bedrage van ƒ 18.952.

Belanghebbende is tegen de uitspraak van de Inspecteur in beroep gekomen bij het Hof.

Het Hof heeft die uitspraak bevestigd. De uitspraak van het Hof is aan dit arrest gehecht.

Belanghebbende heeft tegen 's Hofs uitspraak beroep in cassatie ingesteld. Het beroepschrift in cassatie is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

De Staatssecretaris van Financiën heeft een verweerschrift ingediend.

Belanghebbende heeft een conclusie van repliek ingediend.

3.3. Bij de toetsing van dit oordeel verdient opmerking dat, zoals ook het Hof heeft overwogen, in deze zaak zich niet een van de gevallen voordoet die zijn genoemd in artikel 6:15, lid 3, van de Algemene wet bestuursrecht (hierna: Awb), zoals dat destijds luidde.

Indien in plaats van een bezwaarschrift bij de inspecteur een beroepschrift bij een gerechtshof is ingediend, dient het gerechtshof dat geschrift ingevolge het bepaalde in artikel 6:15, leden 1 en 2, Awb zo spoedig mogelijk door te zenden aan de inspecteur. Zoals de Hoge Raad heeft geoordeeld in zijn arresten van 8 december 1999, nrs. 33594 en 34984, BNB 2000/38 en 39, kan nog juist worden gesproken van een zo spoedig mogelijke doorzending indien het geschrift binnen twee weken wordt doorgezonden. In die arresten ligt besloten dat de termijn van twee weken moet worden gerekend vanaf de binnenkomst van het geschrift bij het gerechtshof, en dus niet - zoals het Hof kennelijk heeft geoordeeld - vanaf het moment waarop het het gerechtshof duidelijk is geworden dat een bezwaarschrift in plaats van een beroepschrift is ingediend. Voor de beoordeling van de ontvankelijkheid van een bezwaarschrift in een geval als dit moet derhalve een verzuim in het zo spoedig mogelijk doorzenden door het gerechtshof steeds aanwezig worden geacht indien de doorzending van het geschrift niet binnen twee weken na de binnenkomst ervan heeft plaatsgevonden. Niet van belang is of het het gerechtshof binnen die termijn redelijkerwijs duidelijk kon zijn dat een bezwaarschrift in plaats van een beroepschrift was ingediend.

3.4. Nu het geschrift van belanghebbende van 10 december 1997 op 23 december 1997 bij het Hof is ingekomen en niet binnen twee weken nadien is doorgezonden, moet het worden geacht op 6 januari 1998 bij de Inspecteur te zijn ingekomen. Dat is binnen de bezwaartermijn, die in dit geval - met inachtneming van het bepaalde in artikel 1, lid 1, van de Algemene termijnenwet - eindigde op 12 januari 1998.

's Hofs uitspraak kan mitsdien niet in stand blijven. De klachten van belanghebbende behoeven geen behandeling. Verwijzing moet volgen voor een behandeling van de inhoudelijke geschilpunten. Nu het beroep in cassatie, zij het op een ambtshalve bijgebrachte grond, leidt tot vernietiging van 's Hofs uitspraak, moet het gegrond worden verklaard.

De Hoge Raad:

verklaart het beroep gegrond,

vernietigt de uitspraak van het Hof,

verwijst het geding naar het Gerechtshof te Arnhem ter verdere behandeling en beslissing van de zaak met inachtneming van dit arrest, en

gelast dat de Staat aan belanghebbende vergoedt het door deze ter zake van de behandeling van het beroep in cassatie verschuldigd geworden griffierecht ten bedrage van € 72, alsmede het bij het Hof betaalde griffierecht ter zake van de behandeling van de zaak voor het Hof ten bedrage van ƒ 80 (€ 36,30), derhalve in totaal € 108,30.