Hoge Raad, 12-11-2004, AP4460, C03/151HR

12 november 2004

Eerste Kamer

Nr. C03/151HR

RM/AT

[Eiseres],

gevestigd te [vestigingsplaats],

EISERES tot cassatie,

advocaat: mr. E. van Staden ten Brink,

[Verweerder],

wonende te [woonplaats],

VERWEERDER in cassatie,

advocaat: mr. P.J.L.J. Duijsens.

Verweerder in cassatie - verder te noemen: [verweerder] - heeft bij exploot van 21 december 2001 eiseres tot cassatie - verder te noemen: [eiseres] - in kort geding gedagvaard voor de president van de rechtbank te Utrecht. Na wijziging van eis heeft [verweerder] gevorderd [eiseres] te bevelen hem voor de toekomst toe te staan:

a. zijn pontje aan te leggen en af te meren in de daarvoor thans beschikbare ligplaats, zoals dat tot op heden gebruikelijk is;

b. zich vanaf voormelde ligplaats over het perceel van [eiseres] te begeven naar de openbare weg, zoals dat tot op heden gebruikelijk is;

c. zijn auto te parkeren op de parkeerplaats van [eiseres], zoals dat tot op heden gebruikelijk is;

een en ander op verbeurte van een dwangsom. Hiernaast heeft [verweerder] gevorderd, voor zover het voorgaande niet wordt toegewezen, [eiseres] te bevelen - op straffe van een dwangsom - te bewerkstelligen dat alle scheepvaart door het trekgat tussen de percelen van partijen binnen de daarvoor bestemde vaargeul blijft.

[Eiseres] heeft de vordering bestreden.

De president heeft bij vonnis van 17 januari 2002 de primaire vorderingen sub a en b toegewezen en het meer of anders gevorderde afgewezen.

Tegen dit vonnis heeft [eiseres] hoger beroep ingesteld bij het gerechtshof te Amsterdam.

Bij arrest van 20 februari 2003 heeft het hof het vonnis van de president bekrachtigd.

Het arrest van het hof is aan dit arrest gehecht.

Tegen het arrest van het hof heeft [eiseres] beroep in cassatie ingesteld. De cassatiedagvaarding is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

[Verweerder] heeft geconcludeerd tot verwerping van het beroep.

De zaak is voor partijen toegelicht door hun advocaten.

De conclusie van de Advocaat-Generaal D.W.F. Verkade strekt tot verwerping van het beroep.

De Hoge Raad:

verwerpt het beroep;

veroordeelt [eiseres] in de kosten van het geding in cassatie, tot op deze uitspraak aan de zijde van [verweerder] begroot op € 316,34 aan verschotten en € 1.365,-- voor salaris.