Hoge Raad, 09-07-2004, AQ0069, 39624

gewezen op het beroep in cassatie van X te Z tegen de uitspraak van het Gerechtshof te 's-Gravenhage van 21 februari 2003, nr. BK-02/01717, betreffende na te melden naheffingsaanslag in de accijns.

1. Aanslag en bezwaar

Aan belanghebbende is een naheffingsaanslag in de accijns opgelegd ten bedrage van ƒ 102.585,80, zonder verhoging, welke aanslag, na daartegen gemaakt bezwaar, bij uitspraak van de Inspecteur is gehandhaafd.

2. Loop van het geding tot dusverre

3. Geding in cassatie

4. Beoordeling van de middelen

4.1. Voor de feiten waarvan in cassatie kan worden uitgegaan, verwijst de Hoge Raad naar rechtsoverweging 2.1 van het Hof.

4.2. In zijn onder 2 vermelde arrest van 12 april 2002 heeft de Hoge Raad geoordeeld dat de bestreden uitspraak, waarin was geoordeeld dat belanghebbende de accijnsgoederen voorhanden heeft gehad, onvoldoende inzicht gaf in de gedachtegang van het hof, nu het hof in zijn oordeel niet had betrokken dat belanghebbende de ruimte waarin de goederen zich bevonden, had verhuurd en dat hij niet over de sleutel van de deur van die ruimte beschikte. Ook de verklaring van belanghebbende dat hij eigenaar van de accijnsgoederen was, achtte de Hoge Raad een onvoldoende motivering voor het oordeel van het hof.

4.3. Na de verwijzing van de zaak naar het Hof, was tussen partijen nog uitsluitend in geschil of belanghebbende de betrokken accijnsgoederen voorhanden heeft gehad in de zin van artikel 2f van de Wet op de accijns. Het Hof heeft geoordeeld dat belanghebbende, al dan niet tezamen met anderen, de feitelijke beschikkingsmacht heeft gehad over de in de ruimte aanwezige accijnsgoederen. De middelen bestrijden dit oordeel.

4.4. Het Hof heeft in rechtsoverweging 5.3 een aantal feiten en omstandigheden vermeld waaruit blijkt dat belanghebbende sterk betrokken is geweest bij de illegale alcoholstokerij daar hij behulpzaam is geweest bij het stoken en hij de regie voerde over de openingstijden en transporttijdstippen. Uit deze feiten en omstandigheden kan evenwel niet worden afgeleid dat belanghebbende in persoon feitelijk heeft kunnen beschikken over de geproduceerde alcohol. Evenmin volgt uit de door het Hof in zijn oordeel betrokken feiten en omstandigheden dat belanghebbende samen met anderen over de alcoholproducten kon beschikken. Het Hof verwijst naar al dan niet stilzwijgende afspraken daaromtrent met de huurder van de ruimte en de feitelijke producenten van de alcoholproducten, maar van het bestaan van dergelijke afspraken blijkt niet uit het door het Hof vastgestelde feiten en omstandigheden. De middelen slagen derhalve. De bestreden uitspraak kan niet in stand blijven. De Hoge Raad kan de zaak afdoen. Uit 's Hofs uitspraak en de stukken van het geding blijkt niet dat andere feiten of omstandigheden zijn vastgesteld of aangevoerd, waaraan de conclusie kan worden verbonden dat belanghebbende de betrokken accijnsgoederen voorhanden heeft gehad in de zin van artikel 2f van de Wet op de accijns.

5. Proceskosten

De Staatssecretaris van Financiën zal worden veroordeeld in de kosten van het geding in cassatie en de Inspecteur in de kosten van het geding voor de hoven.

6. Beslissing

Dit arrest is gewezen door de vice-president A.E.M. van der Putt-Lauwers als voorzitter, en de raadsheren F.W.G.M. van Brunschot, D.G. van Vliet, P. Lourens en C.B. Bavinck, in tegenwoordigheid van de waarnemend griffier E. Cichowski, en in het openbaar uitgesproken op 9 juli 2004.