Hoge Raad, 15-10-2004, AR3998, 39627

Nr. 39.627

15 oktober 2004

LB

Aan belanghebbende is over het tijdvak 1 januari 1992 tot en met 31 december 1995 een naheffingsaanslag in de omzetbelasting opgelegd ten bedrage van ƒ 65.402, welke aanslag, na daartegen gemaakt bezwaar, bij uitspraak van de Inspecteur is gehandhaafd.

Belanghebbende is tegen die uitspraak in beroep gekomen bij het Hof.

Het Hof heeft het beroep ongegrond verklaard. De uitspraak van het Hof is aan dit arrest gehecht.

Belanghebbende heeft tegen 's Hofs uitspraak beroep in cassatie ingesteld. Het beroepschrift in cassatie is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

De Staatssecretaris van Financiën heeft een verweerschrift ingediend.

3.1. In cassatie kan van het volgende worden uitgegaan.

Belanghebbende is zelfstandig psychotherapeute. Zij staat ingeschreven in het Register van Psychotherapeuten, op grond van de verklaring van de Geneeskundig Hoofdinspecteur voor de Geestelijke Volksgezondheid van 12 september 1988 dat zij voldoet aan de eisen zoals omschreven in het Besluit inzake Registratie van Psychotherapeuten (Staatscourant 1986, 149). Zij heeft over het onderwerpelijke tijdvak (1992 tot en met 1995) ter zake van de door haar als zodanig verrichte handelingen geen omzetbelasting voldaan, zich daarbij op het standpunt stellende dat deze waren vrijgesteld van omzetbelasting.

3.3.1. Ingevolge artikel 13, A, lid 1, aanhef en letter c, van de Zesde richtlijn moeten de lidstaten onder de voorwaarden die zij vaststellen om een juiste en eenvoudige toepassing van de vrijstelling te verzekeren en alle fraude, ontwijking en misbruik te voorkomen, van omzetbelasting vrijstellen de 'gezondheidskundige verzorging van de mens in het kader van de uitoefening van medische en para-medische beroepen als omschreven door de betrokken Lid-Staat'.

Volgens de jurisprudentie van het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen gaat het in de aangehaalde bepaling om autonome begrippen van gemeenschapsrecht (onder meer Hof van Justitie 20 november 2003, Peter d'Ambrumenil, C-307/01, V-N 2003/61.19, punt 52).

Voorts heeft het Hof van Justitie geoordeeld dat, hoewel de lidstaten voorwaarden aan de vrijstellingen als bedoeld in artikel 13, A, lid 1, van de Zesde richtlijn kunnen verbinden om een juiste toepassing ervan te verzekeren en alle fraude, ontwijking en misbruik te voorkomen, deze voorwaarden niet de materiële omschrijving van de vrijstellingen kunnen betreffen en dat in dat licht het aan BTW onderwerpen of van BTW vrijstellen van een bepaalde handeling niet afhankelijk kan zijn van de kwalificatie van die handeling in het nationale recht (Hof van Justitie 11 januari 2001, Commissie / Frankrijk, C-76/99, Jurispr. 2001, blz. I-249, punt 26; in overeenkomstige zin Hof van Justitie 6 november 2003, Christoph-Dornier-Stiftung für Klinische Psychologie, C-45/01, V-N 2003/58.18, punt 79). Tevens heeft het Hof van Justitie aangaande de inhoud van de bepalingen van artikel 13, A, lid 1, letters b en c, van de Zesde richtlijn geoordeeld dat deze op voldoende nauwkeurige wijze de werkzaamheden vaststellen die voor vrijstelling in aanmerking komen (arrest Dornier, reeds aangehaald, punt 80).

3.3.3. Artikel 11, aanhef en lid 1, letter g, van de Wet hield in dat in het onderwerpelijke tijdvak van omzetbelasting waren vrijgesteld: 'de diensten door artsen - andere dan dierenartsen -, psychologen, logopedisten, verpleeg- en verloskundigen; de diensten door beoefenaren van een paramedisch beroep waarvoor regels zijn gesteld op grond van de Wet op de paramedische beroepen (Stb. 1963, 113); de leveringen en diensten door tandartsen en tandtechnici; het vervoer van zieken of gewonden met ambulance-automobielen.'

Tot de vermelde beroepsgroepen behoorden niet psychotherapeuten, ook niet indien deze, zoals belanghebbende, voldeden aan de hiervóór in 3.1 vermelde wettelijk eisen voor registratie en daadwerkelijk waren geregistreerd in het Register van Psychotherapeuten.

Op grond daarvan waren de onderwerpelijke handelingen van belanghebbende volgens de Nederlandse wet niet vrijgesteld van omzetbelasting. In 1997 is de vermelde bepaling van de Wet gewijzigd. Sinds 1 december 1997 vallen ook de verrichtingen van psychotherapeuten onder de vrijstelling.

Niet boven redelijke twijfel is verheven of met de hiervóór aangehaalde limitatieve opsomming van de vrijgestelde medische beroepen in artikel 11, lid 1, letter g, van de Wet handelingen, zoals de onderwerpelijke, buiten de vrijstelling bedoeld in artikel 13, A, lid 1, letter c, van de Zesde richtlijn kunnen worden geplaatst.