Hoge Raad, 20-05-2005, AT5894, 39816

Nr. 39.816

20 mei 2005

RvS

Ten name van X (hierna: erflater) is voor het jaar 1994 een aanslag in de inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen vastgesteld naar een belastbaar inkomen van ƒ 418.359, welke aanslag, na daartegen gemaakt bezwaar, bij uitspraak van de Inspecteur is verminderd tot een aanslag naar een belastbaar inkomen van ƒ 416.995.

De erven van erflater (hierna: belanghebbenden) zijn tegen die uitspraak in beroep gekomen bij het Hof.

Het Hof heeft het beroep gegrond verklaard, de uitspraak van de Inspecteur vernietigd en de aanslag verminderd tot een naar een belastbaar inkomen van ƒ 409.581. De uitspraak van het Hof is aan dit arrest gehecht.

Belanghebbenden hebben tegen 's Hofs uitspraak beroep in cassatie ingesteld. Het beroepschrift in cassatie is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

De Staatssecretaris van Financiën heeft een verweerschrift ingediend.

3.1.2. Aangaande het middel overweegt de Hoge Raad als volgt.

Uit 's Hofs uitspraak en de stukken van het geding blijkt dat de inbreng in de B.V., op welke inbreng het in artikel 18 van de Wet op de inkomstenbelasting 1964 bepaalde toepassing heeft gevonden, is geschied ter uitvoering van de op 31 augustus 1994 door erflater, zijn echtgenote en de B.V. gesloten zogenoemde voorovereenkomst. In die voorovereenkomst is vermeld dat de voorheen door C C.V. gedreven onderneming met terugwerkende kracht tot 1 januari 1994 moet worden geacht te worden gedreven voor rekening en risico van de B.V. Op 25 april 1995 zijn de door de Inspecteur voor de onderhavige in de voorovereenkomst beoogde zogenoemde geruisloze overgang vastgestelde voorwaarden door erflater en zijn echtgenote voor akkoord getekend. Een en ander brengt met zich dat de onderhavige ondernemingswinst vanaf 1 januari 1994 moet worden toegerekend aan de B.V. Daaraan doet niet af dat de desbetreffende wilsovereenstemming eerst op 31 augustus 1994 is totstandgekomen en evenmin dat de onderneming eerst op 31 maart 1995 in civielrechtelijke zin aan de B.V. is overgedragen. Voorzover het middel het tegendeel betoogt, faalt het mitsdien.

3.2. Aangaande middel V, dat ten betoge strekt dat het Hof ten onrechte niet is ingegaan op de grief van belanghebbenden dat zij niet overeenkomstig de regels van de Algemene wet bestuursrecht (hierna: de Awb) zijn gehoord, overweegt de Hoge Raad als volgt.

Indien voor het hof wordt aangevoerd dat niet op de juiste wijze is gehoord op bezwaar, kan aan dat gebrek met toepassing van artikel 6:22 van de Awb in de uitspraak worden voorbijgegaan als de belanghebbende niet is benadeeld, maar het hof moet dan wel motiveren waarom dat het geval is (vgl. HR 18 april 2003, nr. 37790, BNB 2003/267). Nu het Hof niet heeft aangegeven waarom het aan het gestelde gebrek voorbij is gegaan, is het middel terecht voorgesteld. Het middel kan echter niet tot cassatie leiden nu 's Hofs uitspraak en de stukken van het geding geen andere conclusie toelaten dan dat nadat het bezwaarschrift is ingediend diverse gesprekken hebben plaatsgevonden en dat belanghebbenden door het niet op de juiste wijze worden gehoord niet zijn benadeeld.