Hoge Raad, 20-04-2007, BA3315, 43254

Nr. 43.254

20 april 2007

ND

Aan belanghebbende is over het tijdvak 1 januari 1999 tot en met 31 maart 2000 een naheffingsaanslag in de omzetbelasting opgelegd ten bedrage van f 3846. Deze aanslag is, na daartegen gemaakt bezwaar, bij uitspraak van de Inspecteur gehandhaafd.

Belanghebbende is in beroep gekomen bij het Hof.

Het Hof heeft het beroep niet-ontvankelijk verklaard. De uitspraak van het Hof is aan dit arrest gehecht.

Belanghebbende heeft tegen 's Hofs uitspraak beroep in cassatie ingesteld. Het beroepschrift in cassatie is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

De Minister van Financiën heeft een verweerschrift ingediend.

Belanghebbende heeft een conclusie van repliek ingediend.

Het Hof heeft vastgesteld dat de Inspecteur niet (een kopie van) zijn uitspraak heeft toegezonden aan de gemachtigde van belanghebbende. Naar het oordeel van het Hof kan de beroepstermijn niet eerder aanvangen dan nadat de Inspecteur alsnog tot die toezending is overgegaan. Dat oordeel is evenwel onjuist. Indien de gemachtigde op andere wijze de beschikking heeft gekregen over (een afschrift van) de uitspraak, is de beroepstermijn aangevangen op de dag dat zulks is geschied (vgl. HR 15 april 2005, nr. 40279, BNB 2005/251).

Onder de stukken van het geding bevindt zich een door de gemachtigde op 3 augustus 2004 bij het Hof ingediende schriftuur, waarin namens belanghebbende bezwaar wordt gemaakt tegen de uitspraak van de Inspecteur op het bezwaarschrift. Die uitspraak werd als bijlage meegezonden, voorzien van de aantekening "ontvangen 5/7.04". Het Hof had deze schriftuur moeten aanmerken als een tijdig ingediend beroepschrift, tenzij het Hof zou hebben vastgesteld dat de gemachtigde, anders dan door hem gesteld, meer dan zes weken vóór de indiening van vorenbedoelde schriftuur de uitspraak heeft ontvangen. Nu 's Hofs uitspraak die vaststelling niet bevat, is die uitspraak, strekkende tot niet-ontvankelijkverklaring van het beroep, onvoldoende gemotiveerd. De klacht is in zoverre gegrond.

Gelet op het hiervoor overwogene kan 's Hofs uitspraak niet in stand blijven. Verwijzing moet volgen voor een behandeling van de zaak in volle omvang.

De Hoge Raad:

verklaart het beroep gegrond,

vernietigt de uitspraak van het Hof,

verwijst het geding naar het Gerechtshof te 's-Gravenhage ter verdere behandeling en beslissing van de zaak met inachtneming van dit arrest,

gelast dat de Staat aan belanghebbende vergoedt het door deze ter zake van de behandeling van het beroep in cassatie verschuldigd geworden griffierecht ten bedrage van € 211, en

reserveert de beslissing omtrent de kosten van het geding in cassatie tot de einduitspraak, en stelt deze kosten aan de zijde van belanghebbende vast op de helft van € 1288, derhalve € 644, voor beroepsmatig verleende rechtsbijstand.