Hoge Raad, 10-08-2007, BB1369, 41318

Nr. 41.318

10 augustus 2007

Ten aanzien van belanghebbende is bij beschikkingen de waarde van de vijftien onroerende zaken a-straat 1, 001 tot en met 015 te Z (hierna: de garageboxen), voor het tijdvak 1 januari 2001 tot en met 31 december 2004 vastgesteld op ƒ 14.998 (€ 6.806) per onroerende zaak.

Na door belanghebbenden daartegen gemaakt bezwaar heeft de heffingsambtenaar van de gemeente Bergen op Zoom (hierna: de heffingsambtenaar) bij uitspraak de beschikkingen gehandhaafd.

Belanghebbende is tegen die uitspraak in beroep gekomen bij het Hof.

Het Hof heeft het beroep gegrond verklaard en de waarde van de onroerende zaken nader vastgesteld op € 4.538 per onroerende zaak. De uitspraak van het Hof is aan dit arrest gehecht.

Het College heeft tegen 's Hofs uitspraak beroep in cassatie ingesteld. Het beroepschrift in cassatie is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

Belanghebbende heeft een verweerschrift ingediend.

Het College heeft een conclusie van repliek ingediend.

Belanghebbende heeft een conclusie van dupliek ingediend.

3.3. Het Hof heeft geoordeeld dat de heffingsambtenaar tegenover de gemotiveerde betwisting van belanghebbende, feiten noch omstandigheden aannemelijk heeft gemaakt op grond waarvan de op 20 november 2000 door belanghebbende betaalde prijs niet de waarde zou weergeven zoals bedoeld in artikel 17, lid 2, Wet WOZ.

Het Hof heeft de waarde per onroerende zaak vervolgens afgeleid van de gemiddelde waarde per onroerende zaak berekend op basis van het totaalbedrag van ƒ 1.110.000.

3.4. Het middel komt terecht tegen dit oordeel op. Volgens artikel 17, lid 2, Wet WOZ dient de waarde van een onroerende zaak te worden bepaald op de waarde die aan de zaak dient te worden toegekend, indien de volle en onbezwaarde eigendom daarvan zou kunnen worden overgedragen en de verkrijger de zaak in de staat waarin die zich bevindt, onmiddellijk en in volle omvang in gebruik zou kunnen nemen. Een zodanige waarde stemt in het algemeen niet overeen met een gemiddelde koopprijs die is betaald bij de gelijktijdige aankoop van een groot aantal onroerende zaken in verhuurde staat. Het onder 3.3 aangehaalde andersluidende oordeel van het Hof geeft, nu uit 's Hofs motivering niet blijkt waarom dit in het onderhavige geval anders zou zijn, onvoldoende inzicht in zijn gedachtegang.

's Hofs uitspraak kan niet in stand blijven. Verwijzing moet volgen.

De Hoge Raad:

verklaart het beroep gegrond,

vernietigt de uitspraak van het Hof, behoudens de beslissing omtrent het griffierecht, en

verwijst het geding naar het Gerechtshof te Arnhem ter verdere behandeling en beslissing van de zaak met inachtneming van dit arrest.