Hoge Raad, 11-07-2008, BD6831, 43319

Arrest

gewezen op het beroep in cassatie van het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Rotterdam (hierna: het College) tegen de uitspraak van het Gerechtshof te 's-Gravenhage van 5 juli 2006, nr. BK-04/03177, betreffende een aan X te Z (hierna: belanghebbende) opgelegde naheffingsaanslag in de parkeerbelasting.

1. Het geding in feitelijke instantie

2. Geding in cassatie

Het College heeft tegen 's Hofs uitspraak beroep in cassatie ingesteld. Het beroepschrift in cassatie is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

3. Beoordeling van het middel

3.1. In cassatie kan van het volgende worden uitgegaan.

3.1.1. Op 24 juli 2004 omstreeks 15.56 uur heeft een parkeercontroleur de auto van belanghebbende met kenteken AA-00-BB aangetroffen op een parkeerterrein aan de a-straat te Q. Deze locatie is door burgemeester en wethouders van de gemeente Rotterdam aangewezen als een parkeerplaats voor betaald parkeren. Op het voormelde tijdstip mocht ter plaatse worden geparkeerd tegen betaling van de verschuldigde parkeerbelasting.

3.1.2. De parkeercontroleur heeft geconstateerd dat de verschuldigde parkeerbelasting niet was voldaan. Naar aanleiding daarvan is een naheffingsaanslag aan belanghebbende opgelegd ten bedrage van € 46,25, bestaande uit € 1,25 aan parkeerbelasting en € 45 aan kosten.

3.2. Het Hof heeft het beroep van belanghebbende gegrond verklaard. Daartoe heeft het Hof overwogen dat de heffingsambtenaar tegenover de door belanghebbende overgelegde dagdeelvergunning (een zogenoemde kraskaart) geen deugdelijk en overtuigend bewijsmiddel in het geding heeft gebracht dat zijn vordering kan staven, zoals een schriftelijke en gemotiveerde verklaring van de betrokken parkeercontroleur. Een zogenoemde schermprint van de naheffingsaanslag met daarin een, naar zeggen van de heffingsambtenaar, door de parkeercontroleur ingevoerde vrije tekst omtrent de reden van het opleggen van de naheffingsaanslag, kan niet als zodanig bewijsmiddel dienen, aldus het Hof.

3.3. Het tegen dit oordeel gerichte middel slaagt. Indien het Hof heeft bedoeld te oordelen dat aan een schermprint geen enkele bewijskracht toekomt, is zijn oordeel onjuist. Indien het Hof heeft bedoeld te oordelen dat de onderhavige schermprint onvoldoende bewijs oplevert tegenover de door belanghebbende overgelegde dagdeelvergunning, is zijn oordeel onvoldoende gemotiveerd. De heffingsambtenaar heeft immers bij de mondelinge behandeling aangevoerd dat de tekst van de schermprint, waarop stond aangegeven dat de in de auto aangetroffen dagdeelvergunning reeds eerder - op 19 juni - was gebruikt, door de parkeercontroleur (reeds) bij het opleggen van de naheffingsaanslag in het systeem was ingevoerd en uit 's Hofs uitspraak blijkt niet of - en zo ja hoe - het dit betoog in de bewijswaardering heeft betrokken.

3.4. 's Hofs uitspraak kan niet in stand blijven. Verwijzing moet volgen.

4. Proceskosten

De Hoge Raad acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten.

5. Beslissing

Dit arrest is gewezen door de vice-president J.W. van den Berge als voorzitter, en de raadsheren C. Schaap en A.H.T. Heisterkamp, in tegenwoordigheid van de waarnemend griffier A.I. Boussak-Leeksma, en in het openbaar uitgesproken op 11 juli 2008.