Hoge Raad, 24-10-2008, BG1241, 43620

Arrest

gewezen op het beroep in cassatie van X te Z, Spanje (hierna: belanghebbende) tegen de uitspraak van het Gerechtshof te 's-Gravenhage van 31 augustus 2006, nr. BK-04/02860, betreffende een aanslag in de inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen.

1. Het geding in feitelijke instantie

2. Geding in cassatie

3. Beoordeling van de klachten

3.1. In cassatie kan van het volgende worden uitgegaan.

3.1.1. Belanghebbende was het gehele jaar 2002 woonachtig in Nederland en werkzaam voor het A-concern in de wateren van Kazachstan als kapitein aan boord van B.

3.1.2. Tot de gedingstukken behoren twee door belanghebbende gesloten arbeidsovereenkomsten met dagtekening 1 januari 2002, één met C B.V. te Q (hierna: de bovenliggende overeenkomst) en één met D B.V. te R, Kazachstan (hierna: de onderliggende overeenkomst). Blijkens een brief van D B.V. van 27 oktober 2003 is de onderliggende overeenkomst (mede) afgesloten op verzoek van de werkgever vanwege lokale juridische regelgeving en druk vanuit het Labor Department in S.

3.1.3. In de bovenliggende overeenkomst is onder meer het volgende opgenomen:

Partijen komen overeen:

(...)."

3.1.4. Blijkens de aan de Belastingdienst aangeleverde loonbelastingkaart heeft belanghebbende het gehele jaar 2002 loon ontvangen van C B.V. Belanghebbende heeft in Kazachstan belasting en premies voor sociale verzekeringen voldaan.

3.2. Voor het Hof was tussen partijen in geschil of belanghebbende in 2002 op grond van artikel 12, lid 1, van het Besluit uitbreiding en beperking kring verzekerden volksverzekeringen 1999 (hierna: BUB 1999) was verzekerd uit hoofde van de Nederlandse volksverzekeringen.

3.3. Het Hof heeft geoordeeld (overweging 5.4) dat belanghebbende is verzekerd voor de Nederlandse volksverzekeringen, omdat hij zijn arbeid uitsluitend heeft verricht uit hoofde van een dienstbetrekking met een in Nederland gevestigde werkgever. Het Hof heeft dit oordeel hierop gegrond (overweging 5.3) dat het aannemelijk acht dat in de verhouding tussen belanghebbende enerzijds en C B.V. en D B.V. anderzijds aan de onderliggende overeenkomst geen enkele betekenis toekomt en dat dit contract slechts op papier is afgesloten teneinde te voldoen aan de Kazachstaanse voorwaarden voor tewerkstelling in Kazachstan, en dat gesteld noch gebleken is dat de aan C B.V. als werkgever toekomende rechten en plichten geheel of ten dele zijn overgegaan op D B.V.

3.4. Tegen het hiervoor weergegeven oordeel richten zich de klachten. Belanghebbende betoogt dat gelet op het feit dat hij niet in Kazachstan kan en mag werken indien er geen dienstbetrekking bestaat met een in Kazachstan gevestigde werkgever, er geen andere conclusie mogelijk is dan dat de werkzaamheden in Kazachstan mede worden verricht uit hoofde van een dienstbetrekking met een in Kazachstan wonende of gevestigde werkgever.

3.5. In onderdeel 5.3 van 's Hofs uitspraak komt tot uitdrukking dat de arbeid die belanghebbende feitelijk heeft verricht in de zin van artikel 12, lid 1, BUB 1999 uitsluitend plaatsvond krachtens de arbeidsovereenkomst met C B.V. en niet krachtens de arbeidsovereenkomst met D B.V. Tegen de achtergrond van de door het Hof vastgestelde feiten - waaruit mede het doel van het contract met D B.V. blijkt - geeft dit oordeel geen blijk van een onjuiste rechtsopvatting en kan het, als verweven met waarderingen van feitelijke aard, voor het overige in cassatie niet op zijn juistheid worden getoetst. Het is ook niet onvoldoende gemotiveerd. De klachten falen derhalve.

4. Proceskosten

De Hoge Raad acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten.

5. Beslissing

De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie ongegrond.

Dit arrest is gewezen door de vice-president J.W. van den Berge als voorzitter, en de raadsheren J.W.M Tijnagel en A.H.T. Heisterkamp, in tegenwoordigheid van de waarnemend griffier A.I. Boussak-Leeksma, en in het openbaar uitgesproken op 24 oktober 2008.