Hoge Raad, 23-01-2009, BH0624, 642

nr. 642

23 januari 2009

Bij besluit van 10 juni 2004 heeft de Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (hierna: de Raad van bestuur) onder meer vastgesteld dat belanghebbende niet verzekerd was ingevolge de WW.

De Raad van bestuur heeft het tegen dit besluit gemaakte bezwaar ongegrond verklaard.

De Rechtbank te Middelburg heeft het met die beslissing verband houdende, door belanghebbende ingestelde beroep ongegrond verklaard.

Belanghebbende heeft tegen de uitspraak van de Rechtbank hoger beroep ingesteld bij de Centrale Raad.

De Centrale Raad heeft het beroep gegrond verklaard, de aangevallen uitspraak vernietigd, het op het bezwaar van belanghebbende genomen besluit vernietigd en bepaald dat de rechtsgevolgen van het vernietigde besluit geheel in stand blijven. De uitspraak van de Centrale Raad is aan dit arrest gehecht.

De in cassatie bestreden uitspraak van de Centrale Raad betreft de toepassing van de WW. Ingevolge artikel 129d, lid 1, van de WW kan tegen uitspraken van de Centrale Raad beroep in cassatie worden ingesteld ter zake van schending of verkeerde toepassing van de artikelen 2 tot en met 12 en 14, lid 1, van de WW en de daarop berustende bepalingen.

Artikel 129d, lid 1, is per 1 januari 2006 in de WW opgenomen. In de uitspraak van de Centrale Raad is echter het recht toegepast zoals dat gold in 2004. Hierover klaagt het middel - terecht - niet. Aangezien de schending en de verkeerde toepassing van de WW waarop artikel 129d WW ziet, slechts kunnen zijn een schending of verkeerde toepassing onder vigeur van de WW zoals die geldt sinds 1 januari 2006, kan het middel niet tot cassatie leiden.