Hoge Raad, 25-02-2011, BP5535, 09/03801

nr. 09/03801

25 februari 2011

Aan belanghebbende zijn naheffingsaanslagen in de belasting van personenauto's en motorrijwielen opgelegd, welke naheffingsaanslagen, na daartegen gemaakt bezwaar, bij in één geschrift vervatte uitspraken van de Inspecteur zijn gehandhaafd.

De Rechtbank te Arnhem (nr. AWB 06/4781) heeft het tegen die uitspraken ingestelde beroep ongegrond verklaard.

Belanghebbende heeft tegen de uitspraak van de Rechtbank hoger beroep ingesteld bij het Hof.

Het Hof heeft de uitspraak van de Rechtbank bevestigd. De uitspraak van het Hof is aan dit arrest gehecht.

Belanghebbende heeft tegen 's Hofs uitspraak beroep in cassatie ingesteld. Het beroepschrift in cassatie is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

De Staatssecretaris van Financiën heeft een verweerschrift ingediend.

3.1.2. De hiervoor in 3.1.1 vermelde middelen falen. Ingevolge artikel 16, lid 1, van de Wet BPM wordt, onder bij algemene maatregel van bestuur te stellen voorwaarden en beperkingen, op aanvraag teruggaaf van belasting verleend in drie gelijke jaarlijkse termijnen voor personenauto's die blijkens een ingevolge de Wet personenvervoer afgegeven vergunning, dan wel voor zover afgegeven een vergunningbewijs (na 1 januari 2001: een ingevolge de Wet personenvervoer 2000 geldige vergunning, dan wel vergunningbewijs), zijn bestemd om openbaar vervoer of taxivervoer te verrichten. In artikel 16, lid 2, van de Wet BPM is bepaald dat de aanspraak op teruggaaf ontstaat telkens voor een derde gedeelte nadat een, twee, en drie jaren zijn verstreken na het tijdstip waarop de personenauto, overeenkomstig de vergunning dan wel het vergunningbewijs, voor openbaar vervoer of taxivervoer in gebruik is genomen. De besluiten van de Staatssecretaris van Financiën van 6 juli 2000, nr. LJN WV2000/413, V-N 2000/41.25, en 27 juli 2001, nr. CPP2001/2033, V-N 2001/43.23 (hierna: de Besluiten), voorzien in de mogelijkheid de belasting als bedoeld in artikel 16 van de Wet BPM in één keer terug te geven vanaf de datum van afgifte van de verklaring van de Dienst Wegverkeer (RDW) dat de personenauto gerechtigd is tot het voeren van de zogenoemde blauwe taxikentekenplaten.

De door belanghebbende gedane verzoeken om teruggaaf waren telkens erop gericht teruggaaf van belasting te verkrijgen wegens het voldoen aan de voorwaarde dat de betreffende personenauto is bestemd voor het verrichten van taxivervoer. Ook wanneer de inspecteur naar aanleiding van een verzoek met die strekking ten gevolge van de Besluiten, zo de belastingplichtige dat wenst, de teruggaaf doet plaatsvinden op een andere wijze dan uit voormeld artikel 16 voortvloeit, moet een dergelijk verzoek worden aangemerkt als een in de zin van voormeld artikel 20, lid 1, van de AWR 'ingevolge de belastingwet gedaan' verzoek. 's Hofs oordeel is mitsdien juist. Dat oordeel kan, als verweven met waarderingen van feitelijke aard, voor het overige in cassatie niet op juistheid worden getoetst.