Hoge Raad, 08-06-2012, BW7710, 11/00573

8 juni 2012

nr. 11/00573

Belanghebbende is bij aanslagbiljet van 21 februari 2008 uitgenodigd tot betaling van bedragen aan douanerechten, welke uitnodigingen tot betaling, na daartegen gemaakt bezwaar, bij gezamenlijke uitspraak van de Inspecteur zijn gehandhaafd.

De Rechtbank te Haarlem (nr. AWB 08/7393) heeft het tegen die uitspraak ingestelde beroep gegrond verklaard, de uitspraak van de Inspecteur vernietigd, en het geheven bedrag aan douanerechten verminderd.

Belanghebbende heeft tegen de uitspraak van de Rechtbank hoger beroep ingesteld bij het Hof.

Het Hof heeft de uitspraak van de Rechtbank bevestigd. De uitspraak van het Hof is aan dit arrest gehecht.

Belanghebbende heeft tegen 's Hofs uitspraak beroep in cassatie ingesteld. Het beroepschrift in cassatie is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

De Staatssecretaris van Financiën heeft een verweerschrift ingediend.

Belanghebbende heeft een conclusie van repliek ingediend.

3.1.2. Op 3 maart 2005 heeft belanghebbende een invoercertificaat AGRIM aangevraagd bij het Productschap Tuinbouw (hierna: het Productschap) voor het mogen invoeren van 789.484 kg bananen met toepassing van het vigerende preferentiële tarief.

Op 16 maart 2005 heeft het Productschap het gevraagde invoercertificaat AGRIM (hierna: het invoercertificaat) voor de vermelde hoeveelheid afgegeven.

3.1.7. Naar aanleiding van de hiervoor in 3.1.6 vermelde brief heeft de douane op 1 augustus 2005 het volgende aan het Productschap bericht:

"(...) Het Productschap Tuinbouw heeft naar aanleiding van deze constatering per brief (briefnummer [...]) verklaard, dat invoercertificaat nr. 001 geacht wordt op 10 maart 2005 te zijn afgegeven.

Hieruit volgt dat over de periode 1-3-2005 t/m 9-3-2005 een hoeveelheid van 225828 kg bananen zonder invoercertificaat in het vrije verkeer is gebracht, hetgeen betekent dat voor deze hoeveelheid bananen het normaal geldende derde landen tarief moet worden toegepast (art. 50 Vo. 1291/2000). Hiervoor zal een uitnodiging tot betaling aan [belanghebbende] worden gezonden. (...)"

3.2. In hoger beroep was in geschil of de navordering op grond van het vertrouwensbeginsel achterwege dient te blijven voor de bananen die zijn aangegeven in de periode 10 maart 2005 tot en met 15 maart 2005.

Het Hof heeft geoordeeld dat artikel 220, lid 2, aanhef en letter b, van het CDW geen grond biedt voor het afzien van navordering. Dat oordeel wordt in cassatie niet bestreden.

Het Hof heeft vervolgens verworpen het beroep van belanghebbende op het ongeschreven vertrouwensbeginsel zoals dat zich heeft ontwikkeld in de Nederlandse belastingrechtspraak. Het Hof heeft daartoe geoordeeld dat navordering van douanerechten uitsluitend wordt beheerst door communautaire voorschriften, zodat het afzien van navordering alleen op de voet van artikel 220, lid 2, letter b, van het CDW kan worden beoordeeld.

3.3. De klachten voeren aan dat het Hof ten onrechte heeft geoordeeld dat belanghebbende zich niet met vrucht kan

beroepen op het vertrouwensbeginsel, welk beginsel, aldus de klachten, volgens jurisprudentie van het Hof van Justitie van de Europese Unie deel uitmaakt van de Europese rechtsorde.

De klachten falen. Naast het bepaalde in artikel 220, lid 2, letter b, van het CDW is geen plaats voor het achterwege laten van een navordering van douanerechten wegens schending van door de douane jegens de douaneschuldenaar gewekt vertrouwen (vgl. HvJ 5 oktober 1988, Padovani, 210/87).