Hoge Raad, 08-07-2016, ECLI:NL:HR:2016:1355, 15/03816

Belanghebbende vormt tezamen met onder meer [A] B.V. (hierna: de dochtervennootschap) een fiscale eenheid voor de vennootschapsbelasting.

De dochtervennootschap exploiteert een hotel-restaurant, dat zij heeft laten verbouwen. In het kader van deze verbouwing heeft de dochtervennootschap onder andere een investering gedaan van (meer dan) € 1.000.000 in de keuken en het restaurant van het hotel-restaurant (hierna: de investering). De investering geldt als investering in een “nieuw gebouw voor gecertificeerde dienstverlening” in de zin van onderdeel B 1004 van de voor het jaar 2010 geldende tekst van de bijlage bij de Aanwijzingsregeling willekeurige afschrijving en investeringsaftrek milieu-investeringen 2009 (hierna: de Aanwijzingsregeling) en onderdeel B 1026 van de voor het jaar 2011 geldende tekst van die bijlage (hierna voor beide jaren aangeduid als: de Milieulijst). Het hout dat is gebruikt bij de verbouwing waarop de investering betrekking heeft, is niet uitsluitend duurzaam, gecertificeerd hout als omschreven in onderdeel B 1004 respectievelijk onderdeel B 1026 van de Milieulijst (hierna: gecertificeerd hout).

In haar aangifte voor de vennootschapsbelasting voor het onderhavige jaar (2011) heeft belanghebbende voor de investering verzocht om milieu-investeringsaftrek als bedoeld in artikel 3.42a van de Wet IB 2001 (hierna: MIA). De Inspecteur heeft zich onder meer op het standpunt gesteld, in navolging van een door het Agentschap NL/NL Milieu en Leefomgeving (hierna: het Agentschap) verstrekt advies, dat MIA niet kan worden verleend, omdat bij de verbouwing waarop de investering betrekking heeft, niet uitsluitend gebruik is gemaakt van gecertificeerd hout.

Het Hof heeft geoordeeld dat het in overeenstemming met de bedoeling van de wetgever is om MIA niet toe te passen ingeval bij de investering ter zake waarvan MIA wordt verzocht niet uitsluitend gecertificeerd hout is verwerkt. Aangezien vaststaat dat bij de investering niet uitsluitend gebruik is gemaakt van gecertificeerd hout, heeft de Inspecteur terecht geen MIA verleend voor de investering, aldus het Hof.

Het Hof heeft voorts verworpen belanghebbendes stelling dat haar op grond van het gelijkheidsbeginsel MIA moet worden verleend.

Ingevolge artikel 3.42a, leden 1 en 2, van de Wet IB 2001 in samenhang gelezen met de artikelen 1a en 2 van de Aanwijzingsregeling wordt MIA verleend voor investeringen in bedrijfsmiddelen of onderdelen daarvan, die zijn opgenomen in de Milieulijst. De onderhavige investering betreft een investering in een “nieuw gebouw voor gecertificeerde dienstverlening” als bedoeld in onderdeel B 1004 respectievelijk onderdeel B 1026 van de Milieulijst. In deze onderdelen is als voorwaarde om te worden aangemerkt als bedrijfsmiddel in de hiervoor bedoelde zin onder meer geformuleerd dat “het aangeschafte hout dat verwerkt wordt in het gebouw duurzaam is”.

De MIA heeft ten doel langs fiscale weg investeringen in bedrijfsmiddelen te bevorderen die van belang zijn voor de bescherming van het Nederlandse milieu (zie Kamerstukken II 1997/98, 25 810, nr. 2, blz. 86). In het licht van deze doelstelling moet, bij gebrek aan aanwijzingen in andere richting, de hiervoor in 2.3.1 omschreven voorwaarde aldus worden uitgelegd dat al het aangeschafte hout dat verwerkt wordt in het gebouw duurzaam is. Het hiervoor in 2.2.1 weergegeven oordeel van het Hof is dus juist, zodat de daartegen gerichte klacht faalt. Aangezien tussen partijen vaststaat dat de investering niet aan deze voorwaarde voldoet, is voor toekenning van MIA op grond van een belangenafweging of een redelijke wetstoepassing geen plaats. De klachten falen ook in zoverre.

Bij de beoordeling van de klacht die is gericht tegen het hiervoor in 2.2.2 vermelde oordeel wordt vooropgesteld dat – naar in cassatie niet in geschil is – bij de verbouwing waarop de investering betrekking heeft voor meer dan € 500 gebruik is gemaakt van niet-gecertificeerd hout.