Hoge Raad, 02-12-2016, ECLI:NL:HR:2016:2750, 16/04049

De in cassatie bestreden uitspraak betreft een aan [A] B.V. te [Q] voor het jaar 2006 opgelegde aanslag in de vennootschapsblasting. Het beroep in cassatie is volgens het beroepschrift ingesteld door [X] te [Z].

Ingevolge artikel 28, lid 2, AWR kan beroep in cassatie tegen een uitspraak op verzet waarbij het verzet ongegrond is verklaard, worden ingesteld door de belanghebbende. Als belanghebbende heeft in dit geval te gelden [A] B.V.

Bij aangetekende brief van 9 augustus 2016, die volgens de gegevens van Track&Trace van PostNL is afgeleverd op het door de indiener van het beroepschrift opgegeven adres, heeft de griffier van de Hoge Raad de indiener van het beroepschrift verzocht binnen vier weken na de dagtekening van deze brief een bewijsstuk over te leggen waaruit blijkt van de bevoegdheid tot het indienen van het beroepschrift in cassatie, dan wel een verklaring over te leggen van degene namens wie hij beroep in cassatie heeft ingesteld, dat deze daarmee instemt. De indiener van het beroepschrift is evenwel in gebreke gebleven aan dat verzoek te voldoen.

Aangezien blijkens het beroepschrift in cassatie het beroep is ingesteld door [X] en geen bewijs is overgelegd waaruit blijkt dat hij ten tijde van het indienen van het beroepschrift bevoegd was te handelen namens [A] B.V., moet het ervoor worden gehouden dat die bevoegdheid ontbrak. Daarom gaat de Hoge Raad ervan uit dat het beroep in cassatie onbevoegdelijk is ingesteld, en zal de Hoge Raad om die reden het beroep in cassatie niet-ontvankelijk verklaren.