Hoge Raad, 29-09-2023, ECLI:NL:HR:2023:1338, 22/01145

Gegevens

Instantie: Hoge Raad

Datum uitspraak: 29 september 2023

Datum publicatie: 29 september 2023

ECLI: ECLI:NL:HR:2023:1338

Zaaknummer: 22/01145

Inhoudsindicatie

Belasting van personenauto’s en motorijwielen; rechtbank verzuimt te beslissen over een verzoek om vergoeding van immateriële schade wegens overschrijding van de redelijke termijn van berechting.

Uitspraak

HOGE RAAD DER NEDERLANDEN

BELASTINGKAMER

Nummer 22/01145

Datum 29 september 2023

ARREST

in de zaak van

[X] B.V. (hierna: belanghebbende)

tegen

de STAATSSECRETARIS VAN FINANCIËN
de STAAT (de MINISTER VAN JUSTITIE EN VEILIGHEID)

op het beroep in cassatie tegen de uitspraak van de Rechtbank Gelderland van 1 maart 2022, nr. AWB 19/1484, op het verzet van belanghebbende tegen de uitspraak van de Rechtbank Gelderland van 27 mei 2020. De uitspraak van de Rechtbank op het verzet is aan dit arrest gehecht.

1 Geding in cassatie

Belanghebbende, vertegenwoordigd door A.F.M.J. Verhoeven, heeft tegen de uitspraak van de Rechtbank op het verzet beroep in cassatie ingesteld. Het beroepschrift in cassatie is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

De Staatssecretaris, vertegenwoordigd door [P], heeft een verweerschrift ingediend.

Belanghebbende heeft een conclusie van repliek ingediend.

2 Beoordeling van de middelen

2.1.1

Middel I voert aan dat de Rechtbank heeft nagelaten te beslissen op het door belanghebbende op 8 november 2021 schriftelijk gedane verzoek om vergoeding van immateriële schade in verband met de overschrijding van de redelijke termijn van berechting.

2.1.2

Middel I slaagt. De Rechtbank had op het hiervoor bedoelde verzoek een beslissing moeten geven maar heeft dat niet gedaan.

2.2

De Hoge Raad heeft ook de overige klachten over de uitspraak van de Rechtbank op het verzet beoordeeld. De uitkomst hiervan is dat deze klachten niet kunnen leiden tot vernietiging van die uitspraak. De Hoge Raad hoeft niet te motiveren waarom hij tot dit oordeel is gekomen. Bij de beoordeling van deze klachten is het namelijk niet nodig om antwoord te geven op vragen die van belang zijn voor de eenheid of de ontwikkeling van het recht (zie artikel 81, lid 1, van de Wet op de rechterlijke organisatie).

2.3.1

Gelet op hetgeen hiervoor in 2.1.2 is overwogen, kan de uitspraak van de Rechtbank op het verzet niet in stand blijven. De Hoge Raad kan de zaak afdoen.

2.3.2

Voor de fase van bezwaar en beroep bij de rechtbank geldt een redelijke termijn van twee jaar. In deze termijn is tevens de duur van een eventuele verzetprocedure begrepen, indien de rechtbank uitspraak doet na vereenvoudigde behandeling op de voet van artikel 8:54 Awb en tegen die uitspraak verzet wordt gedaan als bedoeld in artikel 8:55 Awb. De redelijke termijn van berechting in eerste aanleg eindigt twee jaar na de ontvangst van het bezwaarschrift door de inspecteur en eindigt ingeval de rechtbank het verzet ongegrond verklaart, op de datum waarop de rechtbank die beslissing neemt.¹

2.3.3

Belanghebbende heeft op 4 juni 2018 bezwaar gemaakt tegen de voldoening op aangifte van belasting van personenauto’s en motorrijwielen. De Rechtbank heeft op 1 maart 2022 uitspraak op het verzet gedaan. Dit betekent dat de redelijke termijn van berechting in eerste aanleg met afgerond 21 maanden is overschreden. Belanghebbende heeft recht op een vergoeding van € 2.000.

2.3.4

De Inspecteur heeft bij uitspraak van 15 februari 2019 op het bezwaar beslist. Van de overschrijding met afgerond 21 maanden is een periode van 2 maanden en 11 dagen, naar boven af te ronden op 3 maanden, toe te rekenen aan de bezwaarfase. Het restant (18 maanden) wordt toegerekend aan de beroepsfase. De Inspecteur moet daarom 3/21 deel van € 2.000 aan belanghebbende betalen (€ 285,71) en de Staat (de Minister van Justitie en Veiligheid) 18/21 deel van € 2.000 (€ 1.714,29).

3 Proceskosten

3.1

De Staatssecretaris en de Staat (de Minister van Justitie en Veiligheid) zullen worden veroordeeld in de kosten van het geding in cassatie.

3.2

De Inspecteur en de Staat (de Minister van Justitie en Veiligheid) zullen worden veroordeeld in de kosten in verband met de behandeling van het verzet. Omdat de Rechtbank het verzet op zichzelf beschouwd ongegrond heeft geacht en de veroordeling in de proceskosten in verband met de behandeling van het verzet uitsluitend wordt uitgesproken vanwege het honoreren van een verzoek om vergoeding van immateriële schade wegens overschrijding van de redelijke termijn², zal de Hoge Raad bij de berekening van die vergoeding wegingsfactor 0,5 hanteren.

3.3

Bij de berekening van de vergoeding voor beroepsmatig verleende rechtsbijstand gaat de Hoge Raad uit van de waarde per punt die is neergelegd in punt 2 van onderdeel B1 van de bijlage bij het Besluit proceskosten bestuursrecht (tekst vanaf 1 januari 2023).³