Rechtbank Amsterdam, 16-02-2010, BL8512, 09/1740

Procedurenummer: AWB 09/1740

Uitspraakdatum: 16 februari 2010

Uitspraak als bedoeld in afdeling 8.2.6 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) in het geding tussen

en

de heffingsambtenaar van de gemeente Amsterdam, Stadsdeel Oud-Zuid, verweerder.

1. Ontstaan en loop van het geding

1.1. Verweerder heeft bij besluit (factuurnummer x) met dagtekening 21 augustus 2008 ter zake van het in behandeling nemen van een aanvraag voor een sloopvergunning aan eiser leges in rekening gebracht ten bedrage van € 980 (hierna: het besluit).

1.2. Hiertegen heeft eiser bezwaar gemaakt bij bezwaarschrift van 21 september 2008, ontvangen bij verweerder op 23 september 2008.

1.3. Verweerder heeft bij uitspraak op bezwaar van 20 maart 2009, in afwijking van een advies van de bezwarenadviescommissie, de aanslag gehandhaafd.

1.7. De uitspraak is nader bepaald op heden.

2. Tussen partijen vaststaande feiten

2.1. Op 7 maart 2008 heeft eiser een lichte bouwvergunning aangevraagd voor het vernieuwen van twee ramen in de voorgevel ter hoogte van het souterrain van het gebouw op het adres a-straat 1 huis te Z. Op pagina 4 van de aanvraag heeft eiser aangekruist dat hij voor de bouwwerkzaamheden een sloopvergunning nodig heeft.

2.2. Bij brief van 18 maart 2008 heeft verweerder de ontvangst van de aanvraag bevestigd en verzocht om ontbrekende gegevens op te sturen. In de brief staat vermeld dat voor de behandeling van de aanvraag eiser voorlopig € 300 aan leges is verschuldigd aan verweerder tot het definitieve legesbedrag is vastgesteld.

2.3. Bij brief van 20 april 2008 bevestigt verweerder de ontvangst van aanvullende gegevens. In de brief wijst verweerder eiser erop dat voor de sloopwerkzaamheden tevens een sloopvergunning benodigd is en dat bij deze aanvraag tevens een asbestinventarisatierapport aangeleverd dient te worden.

2.4. Op 7 mei 2008 wordt de bouwvergunning verleend.

2.5. Op 31 juli 2008 is een asbestinventarisatierapport opgesteld.

2.8. De bezwaren van eiser zijn behandeld tijdens de openbare hoorzitting van de Adviescommissie Bezwaarschriften (hierna: de commissie) van 5 december 2008. Van deze hoorzitting is een verslag gemaakt.

2.9. Op 22 december 2008 heeft de commissie advies uitgebracht betreffende de bezwaren van eiser gericht tegen het besluit. Hierin adviseert de commissie verweerder te besluiten de bezwaren van eiser gegrond te verklaren en de legesheffing te wijzigen en het te betalen bedrag vast te stellen op € 360.

3. Geschil

3.1. In geschil is de hoogte van de aan eiser in rekening gebrachte leges.

3.2. Partijen doen hun standpunten steunen op de gronden welke daartoe door hen zijn aangevoerd in de van hen afkomstige stukken, van al welke stukken de inhoud als hier ingevoegd moet worden aangemerkt, en van het verhandelde ter zitting.

3.3. Eiser concludeert tot gegrondverklaring van het beroep, vernietiging van de uitspraak op bezwaar, tot vermindering van de aanslag tot een legesbedrag van € 360 en verzoekt om toekenning van schadevergoeding.

3.4. Verweerder concludeert tot ongegrondverklaring van het beroep

4. Beoordeling van het geschil

4.1. Ingevolge artikel 1 van de Verordening op de heffing leges Stadsdeel Oud-Zuid 2008 van de Gemeente Amsterdam (hierna: de Verordening) worden onder de naam leges rechten geheven ter zake van het door of vanwege het stadsdeel verlenen van diensten vermeld in deze Verordening en in de daarbij behorende legestabel.

4.2. Op grond van onderdeel 1.5.4 van de legestabel bedraagt het tarief voor het in behandeling nemen van een aanvraag om een beschikking, als bedoeld in artikel 8.1.1, eerste lid, van de Bouwverordening Amsterdam 2003 vooruitlopend op, of los van een bouwvergunning (sloopvergunning) € 980. Ingevolge onderdeel 1.5.4.1 van de legestabel wordt voor de behandeling van een aanvraag om een sloopvergunning in samenhang met een bouwvergunning een tarief in rekening gebracht van € 360.

4.3. Eiser stelt zich op het standpunt dat de sloopvergunning weliswaar is gevolgd op de bouwvergunning, maar dat gezien de feitelijke gang van zaken er zonder enige twijfel sprake is van samenhang tussen de bouwvergunning en de sloopvergunning. Verweerder had daarom op grond van onderdeel 1.5.4.1 van de legestabel behorende bij de Legesverordening aan eiser een bedrag van € 360 aan leges in rekening dienen te brengen in plaats van € 980.

4.4. Verweerder stelt zich op het standpunt dat onderdeel 1.5.4.1 slechts van toepassing is als de aanvragen om bouw- en sloopvergunning gelijktijdig worden ingediend, waarvan in dit geval geen sprake is. Verweerder stelt dat deze uitleg van het begrip “in samenhang met” is gebaseerd op de ratio van het bepaalde in onderdeel 1.5.4.1 van de legestabel dat er voor de gelijktijdige behandeling van een aanvraag om sloopvergunning met de aanvraag om een bouwvergunning waarmee de sloopvergunningsaanvraag samenhangt, minder ambtelijke capaciteit nodig is. Wanneer, zoals in dit geval, de bouwaanvraag al is afgerond en de bouwvergunning reeds is verleend voordat de aanvraag om sloopvergunning wordt ingediend, is van een tijds- en capaciteitsbesparende gelijktijdige behandeling geen sprake. Verweerder voert ook aan dat het bestendige bestuurspraktijk is om de legestabel op deze manier uit te leggen en toe te passen.

4.5. De rechtbank volgt dit standpunt van verweerder niet. Onder “samenhangend” dient volgens normaal spraakgebruik te worden verstaan: “met elkaar verband houdend”. Het aanvragen van een sloopvergunning “in samenhang met” een bouwvergunning is volgens dat normale spraakgebruik niet synoniem aan het aanvragen van een sloopvergunning “gelijktijdig met” een bouwvergunning. Nu in de tabel of in een toelichting geen uitleg is opgenomen van de woorden “in samenhang met”, dient de legestabel op dit onderdeel te worden uitgelegd volgens dit normale spraakgebruik.

4.7. Gelet op het voorgaande is de sloopvergunning aangevraagd in samenhang met de bouwvergunning waarvoor ingevolge onderdeel 1.5.4.1 van de legestabel een tarief geldt van € 360. Verweerder heeft derhalve ten onrechte een bedrag van € 980 in rekening gebracht. Gelet hierop is het beroep van eiser gegrond en moet de aanslag worden verminderd.

5. Schadevergoeding

6. Proceskosten

De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling, omdat niet is gesteld dat eiser kosten heeft gemaakt die op grond van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor vergoeding in aanmerking komen. Het griffierecht moet wel worden vergoed.

7. Beslissing

Deze uitspraak is gedaan op 16 februari 2010 en op dezelfde dag in het openbaar uitgesproken door mr. R.H.M. Bruin, rechter, in tegenwoordigheid van mr. E.P. van der Zalm, griffier.

Afschrift verzonden aan partijen op:

De rechtbank heeft geen bezwaar tegen afgifte door de griffier van een afschrift van de uitspraak in geanonimiseerde vorm.

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen zes weken na de verzenddatum hoger beroep instellen bij het gerechtshof te Amsterdam (belastingkamer), Postbus 1312, 1000 BH Amsterdam.